Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzeci tom cyklu Północna Droga, co do którego błędnie założyłam, że może być dla mnie rozczarowaniem ze względu na zmianę perspektywy w narracji (z pogańskiej na chrześcijańską, z kobiecej na męską) okazał się tomem najciekawszym. Wniósł również wiele wyjaśnień i fabularnych smaczków do znanej mi wcześniej historii Halderd. Lektura obowiązkowa dla miłośników powieści o wikingach, zakonnikach i wczesnym średniowieczu.

Trzeci tom cyklu Północna Droga, co do którego błędnie założyłam, że może być dla mnie rozczarowaniem ze względu na zmianę perspektywy w narracji (z pogańskiej na chrześcijańską, z kobiecej na męską) okazał się tomem najciekawszym. Wniósł również wiele wyjaśnień i fabularnych smaczków do znanej mi wcześniej historii Halderd. Lektura obowiązkowa dla miłośników powieści o...

Gliwice to moje miasto, od zawsze i być może na zawsze. W trakcie lektury "Kajś" próbowałam zlepić fragmenty jego historii znanej mi od dawna i tej dopiero odkrywanej, i dla mnie ocierającej się o rodzinne i osobiste tematy. Wiem, że jest to książka, która poruszyła nie tylko osoby czujące się Ślązakami. Jej Autor w przystępnej formie opowiada historię regionu z perspektywy rodzin jednocześnie ze sobą połączonych i rozdzielonych - przez wojnę, zmieniające się granice, język czy obywatelstwo. Śledząc te opowieści co chwilę przypominam sobie, jak wiele jest definicji śląskości, każdy ma w końcu własną, zależną od kontekstu i doświadczeń. Kończąc je jestem przekonana, że nawet znając własne korzenie, warto je czasem trochę odkopać. Polecam!

Gliwice to moje miasto, od zawsze i być może na zawsze. W trakcie lektury "Kajś" próbowałam zlepić fragmenty jego historii znanej mi od dawna i tej dopiero odkrywanej, i dla mnie ocierającej się o rodzinne i osobiste tematy. Wiem, że jest to książka, która poruszyła nie tylko osoby czujące się Ślązakami. Jej Autor w przystępnej formie opowiada historię regionu z perspektywy...

Ogromna dawka wiedzy podana w przystępny sposób. Rozbudziła we mnie ciekawość, a to chyba najlepsza rekomendacja książki popularnonaukowej.

Ogromna dawka wiedzy podana w przystępny sposób. Rozbudziła we mnie ciekawość, a to chyba najlepsza rekomendacja książki popularnonaukowej.

Ta książka to historia drogi pewnej drużyny i niewidomego kota. Jest w niej miejsce na sprośny dowcip złodziejaszka, baśń wiedźmy, marynarskie historie i koszmary weteranki, a to wszystko na zaledwie 400 stronach. Autor w sprytny sposób podrzuca kolejne ciekawostki, które wciągają w ten świat: poezję, unikatowe przekleństwa, a nawet opis pewnej gry karcianej wywołującej więcej emocji, niż niejedna scena walki w fantasy. Narracja Kincha o czarnym języku jest pełna humoru (oczywiście czarnego), momentami dość krwawa i budząca grozę. Strzelam, że spodoba się fanom Locke'a Lamorry i Niecnych Dżentelmenów. Na dokładkę ciekawy system magiczny, piękne światotwórstwo i stare potwory w nowym wydaniu. Palce lizać, o ile jeszcze nie obgryzły ich gobliny.

Ta książka to historia drogi pewnej drużyny i niewidomego kota. Jest w niej miejsce na sprośny dowcip złodziejaszka, baśń wiedźmy, marynarskie historie i koszmary weteranki, a to wszystko na zaledwie 400 stronach. Autor w sprytny sposób podrzuca kolejne ciekawostki, które wciągają w ten świat: poezję, unikatowe przekleństwa, a nawet opis pewnej gry karcianej wywołującej...