Z jednej strony pieruńsko fascynująca i ważna, uświadamiająca, że w Polsce nie wszędzie historia jest czarno-biała i jedyna słuszna + chciałem trochę spenetrować własne korzenie. A z drugiej strony irytowała mnie osoba autora i wciskanie tej tożsamości własnej wszędzie na siłę, wręcz po kresowemu (serio, po 1945 u nas tak się wszystko przemieszało w tej naszej Polsce, że dla większości ludzi myślenie w xix-wiecznych kategoriach to folklor). Brakło mi też rozwinięcia dziejów po 1945 (już w PRL) w podobny sposób jak wcześniejszego okresu - dostałem za to garść szkiców na tematy ekologiczne, językiwe i RAŚ.

Z jednej strony pieruńsko fascynująca i ważna, uświadamiająca, że w Polsce nie wszędzie historia jest czarno-biała i jedyna słuszna + chciałem trochę spenetrować własne korzenie. A z drugiej strony irytowała mnie osoba autora i wciskanie tej tożsamości własnej wszędzie na siłę, wręcz po kresowemu (serio, po 1945 u nas tak się wszystko przemieszało w tej naszej Polsce, że...

Tematyka książki dotycząca Śląska niewątpliwie jest ciekawa i to największy plus tej książki, podobnie jak niektóre historie i punkty widzenia rozmówców. Sam reportaż jest dla mnie za mało reporterski, dziennikarski, a za bardzo eseistyczny, autobiograficzny, poniekąd literacki.

Problem tożsamości narodowej autora wpisuje się w tematykę książki, ale zajmuje w niej stanowczo za dużo miejsca. Oczekiwałem też, że dowiem się więcej o Śląsku i Ślązakach, nie tylko o tożsamości narodowej części jej mieszkańców - jest to niewątpliwie ważna kwestia, ale nie dotyczy wszystkich mieszkańców Śląska. Niuanse wewnątrz grup utożsamiających się z narodowością śląską były pouczające, ale zabrakło mi szerszego zarysowania różnic i zbieżności poza nimi.

Autor jest bardzo nieprecyzyjny, używa dużo epitetów, hiperboli, jego język jest kwiecisty, daleki od form reportażu, które lubię i cenię. Językowo jest niewątpliwe sprawny, dosyć dobrze książkę się czyta, jeśli kogoś nie rażą nieścisłości, np. przy zamianie jednej zminnej - niepdoległość Śląska po I wojnie światowej - autor wysnuwa możliwość niepodległego Śląska poza blokiem Wschodnim… Ciekawe, gdyż Śląsk musiałby być samotną wyspą otoczoną NRD, Czechosłowacją i PRL. Rozumiem zamysł autora, ale przesada nie przemawia do mnie w reportażu. Kwestia II wojny światowej i Ślązaków też jest bardziej skomplikowana niż autor podaje. Nie chodzi o siłą wcielonego do wojska, niegroźnego dziadka z Wermachtu, ale o kwestię głosowania na nazistów, należenia do NSDAP, czy udziału w zbrodniach. Nie umniejsza to zbrodni dokonanych pod koniec II wojny światowej i tuż po niej na Ślązakach, czy Niemcach, ale nie odwracajmy kota ogonem. Zbrodnie aliantów też powinny być wskazywane, czego bardzo brakuje, ale w odpowiedniej skali do np. zbrodni III Rzeszy.

Sumując, gdybym książkę miał ocenić na tle reportaży, które lubię i cenię, oceniłbym ją gorzej niż to zrobiłem, ale w kategorii eseistyka, w dużej mierze ze względu na temat i rozmówców, wypada lepiej.

Tematyka książki dotycząca Śląska niewątpliwie jest ciekawa i to największy plus tej książki, podobnie jak niektóre historie i punkty widzenia rozmówców. Sam reportaż jest dla mnie za mało reporterski, dziennikarski, a za bardzo eseistyczny, autobiograficzny, poniekąd literacki.

Problem tożsamości narodowej autora wpisuje się w tematykę książki, ale zajmuje w niej...

Piguła historii. Trawienie. treści zajmie czas. Aż chce się pozwiedzać Górny Śląsk. Napisana świetną polszczyzną i inaczej niż "Odrzania". Bardzo podobała się też mojej ponad 90-letniej mamie (audiobook).

Piguła historii. Trawienie. treści zajmie czas. Aż chce się pozwiedzać Górny Śląsk. Napisana świetną polszczyzną i inaczej niż "Odrzania". Bardzo podobała się też mojej ponad 90-letniej mamie (audiobook).

Historia i reportaż, którą każdy Polak powinien znać. Kropka.

Historia i reportaż, którą każdy Polak powinien znać. Kropka.

Książka rewelacyjna. Świetnie napisana i czyta się ją jednym tchem. Tak powinny wyglądać podręczniki do historii. Ta książka w pełni zasługuje na 8/10. 9 gwiazdka za to, że zmieniła moje postrzeganie w części aspektów, z jakimi na co dzień się spotykam mieszkając między Ślązakami. To ważna pozycja. Polecam!

Książka rewelacyjna. Świetnie napisana i czyta się ją jednym tchem. Tak powinny wyglądać podręczniki do historii. Ta książka w pełni zasługuje na 8/10. 9 gwiazdka za to, że zmieniła moje postrzeganie w części aspektów, z jakimi na co dzień się spotykam mieszkając między Ślązakami. To ważna pozycja. Polecam!

Świetna książka. Powinni ją przeczytać nie tylko ci, którzy chcą lepiej zrozumieć Śląsk, ale też ci, którzy chcą lepiej zrozumieć Polskę w ogóle. Mam wrażenie, że niektóre wątki same w sobie (jak np. ten o ołowicy) nadawałyby się na osobne książki. Szkoda, że rozmówcy niejednokrotnie mają opory przed mówieniem więcej i bardziej otwarcie. Wiele jeszcze pracy przed nami jako przed wspólnotą. Lektor (słuchałam audiobooka) bardzo dobry.

Świetna książka. Powinni ją przeczytać nie tylko ci, którzy chcą lepiej zrozumieć Śląsk, ale też ci, którzy chcą lepiej zrozumieć Polskę w ogóle. Mam wrażenie, że niektóre wątki same w sobie (jak np. ten o ołowicy) nadawałyby się na osobne książki. Szkoda, że rozmówcy niejednokrotnie mają opory przed mówieniem więcej i bardziej otwarcie. Wiele jeszcze pracy przed nami jako...

Genialna książka. Czulam, jakbym czytała o fizyce kwantowej, jakby wszystko było względne, a przede wszystkim względne mogły być historia i tożsamość, które wydawały mi się być oczywistymi. Lektura obowiązkowa dla wszystkich ciekawych historii Śląska, ale przede wszystkim dla tych, którzy o tej historii nie wiedzą nic.

Genialna książka. Czulam, jakbym czytała o fizyce kwantowej, jakby wszystko było względne, a przede wszystkim względne mogły być historia i tożsamość, które wydawały mi się być oczywistymi. Lektura obowiązkowa dla wszystkich ciekawych historii Śląska, ale przede wszystkim dla tych, którzy o tej historii nie wiedzą nic.

Sami sobie tworzymy jakąś przynależność. W kazdym z nas plynie niewyobrażalna mieszanka krwi. Wszyscy jestesmy Ślązakami.

Sami sobie tworzymy jakąś przynależność. W kazdym z nas plynie niewyobrażalna mieszanka krwi. Wszyscy jestesmy Ślązakami.

Rewelacyjny reportaż. Językowo i storytellingowo idealnie mój klimat. Co do samej treści, mimo iż patrzę na historię Śląska z perspektywy warszawiaka, to dzięki pochodzeniu mojej mamy (Katowice) i jej części rodziny, mam z tym regionem swoje wspomnienia, historię i więź. Żyją wśród opowieści rodzinnych wspomnienia powstańców śląskich, ale w starych albumach mundur niemiecki czy zdjęcia szkolne w towarzystwie swastyki także nie są czymś niespotykanym... O tym również po trochu jest ta książka.

"Kajś" umiejętnie łączy różne, często bardzo odległe wątki dotyczące burzliwej historii, kultury śląskiej, czy ambicji różnych grup w regionie, co jest też jego doskonałą metaforą. Poza tym sama historia rodzinna autora jest ciekawa i wciągająca. Najważniejsze dla mnie osobiście po lekturze było to, iż zrozumiałem więcej mechanizmów oraz praw, jakimi rządzi (i rządził) się Górny Śląsk, skąd wynikają pewne frustracje, antagonizmy, czy na pierwszy rzut oka "odklejone" postulaty niektórych ludzi żywo zaangażowanych w kultywowanie odrębności regionu. Myślę, że taka nieco mniej konfrontacyjna pozycja lepiej trafi do szerszego odbiorcy. Nagroda Nike w pełni zasłużona, polecam!

Rewelacyjny reportaż. Językowo i storytellingowo idealnie mój klimat. Co do samej treści, mimo iż patrzę na historię Śląska z perspektywy warszawiaka, to dzięki pochodzeniu mojej mamy (Katowice) i jej części rodziny, mam z tym regionem swoje wspomnienia, historię i więź. Żyją wśród opowieści rodzinnych wspomnienia powstańców śląskich, ale w starych albumach mundur niemiecki...

Świetna książka! Potwierdza wszystko, o czym opowiadała mi babcia. Resztę dopowiedział autor. Polecam i będę polecać. Czyta się ekspresowo.

Świetna książka! Potwierdza wszystko, o czym opowiadała mi babcia. Resztę dopowiedział autor. Polecam i będę polecać. Czyta się ekspresowo.