Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tę książkę, leżącą na półce w księgarni, i zaczęłam ją kartkować. I jak myślicie, co skłoniło mnie do kupienia właśnie jej, mimo że takich pozycji już pojawiło się trochę na rynku? Ano fragment o... kobietach najemnikach. Pomyślałam sobie: nareszcie facet, który ma zdrowe podejście do kobiet podejmujących się roboty powszechnie uważanej za zajęcie tylko dla mężczyzn. Nie wyłaziła z niego, jak z trzepanego worka na pchły, zakompleksiona ofiara tych wrednych feministek. Autor rzeczowo przedstawił pracę koleżanek, bez szowinistycznego zadęcia. Książkę czyta się jak powieść sensacyjną, klarowne zdania, opisy sytuacji. Ciekawe było też spojrzenie najemnika-angola z SAS na sytuację w Iraku, na pracę jego amerykańskich kolegów po fachu. I magazyny pełne broni, którą Amerykanie nie wahali się z nim podzielić. Bezsensowne ograniczenia w kraju, gdzie trup ściele się gęsto, nie pozwalały na wożenie ich przez ochroniarzy na teren Iraku. Bezsensowne były też regulacje dotyczące ochrony pismaków. Najemnicy musieli je łamać, żeby zadbać o bezpieczeństwo swoich klientów. Jak ktoś chce się zapoznać z realiami pracy takich ludzi jak autor, spojrzenia na nią z perspektywy nie porywczych kowbojów Amerykanów, tylko zimnego, racjonalnego Angola z SAS, polecam tę lekturę.

Sięgnęłam po tę książkę, leżącą na półce w księgarni, i zaczęłam ją kartkować. I jak myślicie, co skłoniło mnie do kupienia właśnie jej, mimo że takich pozycji już pojawiło się trochę na rynku? Ano fragment o... kobietach najemnikach. Pomyślałam sobie: nareszcie facet, który ma zdrowe podejście do kobiet podejmujących się roboty powszechnie uważanej za zajęcie tylko dla...

Oby więcej takiego Young Adults. Potraktowanie nastoletniego czytelnika jak partnera. Duży realizm, pokazanie okrucieństwa wojny. Kawał dobrej literackiej roboty.

Oby więcej takiego Young Adults. Potraktowanie nastoletniego czytelnika jak partnera. Duży realizm, pokazanie okrucieństwa wojny. Kawał dobrej literackiej roboty.

Niezłe non-fiction. Opis dzieciństwa bohatera pozwala nam zrozumieć, jak wytrzymał mordercze treningi, jaka była jego motywacja. Podoba mi się jego filozofia życiowa o ciężkiej pracy, która przynosi efekty. To nie tylko historia operatora z oddziałów specjalnych, ale i historia jego życia z budującym finałem. Osoba, która zabijała, potem... to już musicie sami doczytać. Jedno jest przykre. Jak skończyła się operacja w Somalii. Podsumowanie: to jedna z tych opowieści, które się pamięta.

Niezłe non-fiction. Opis dzieciństwa bohatera pozwala nam zrozumieć, jak wytrzymał mordercze treningi, jaka była jego motywacja. Podoba mi się jego filozofia życiowa o ciężkiej pracy, która przynosi efekty. To nie tylko historia operatora z oddziałów specjalnych, ale i historia jego życia z budującym finałem. Osoba, która zabijała, potem... to już musicie sami doczytać....

Rewelka. Powieść polecona przez Łukasza z grupy Polska Fantastyka (fb). Na początku omal mnie nie odrzuciło, narracja w trzeciej osobie i czas teraźniejszy, ale później, później... Ach, te opisy! Bohaterka może była i irytująca, cały czas przeklinała, odrzucała pomoc życzliwego jej faceta, ale miała swój czar. Po przeczytaniu pierwszego tomu sięgnęłam po kolejny. To powinno wystarczyć za rekomendację.

Rewelka. Powieść polecona przez Łukasza z grupy Polska Fantastyka (fb). Na początku omal mnie nie odrzuciło, narracja w trzeciej osobie i czas teraźniejszy, ale później, później... Ach, te opisy! Bohaterka może była i irytująca, cały czas przeklinała, odrzucała pomoc życzliwego jej faceta, ale miała swój czar. Po przeczytaniu pierwszego tomu sięgnęłam po kolejny. To powinno...

Mocne! Pokazuje wojnę taką, jaka jest.
Odejmuję punkt za spapraną interpunkcję i cyfrę, drugi za zbyt rozbudowany wątek romansowy.
Poza tym... No, to się pamięta. Lektura obowiązkowa.

Mocne! Pokazuje wojnę taką, jaka jest.
Odejmuję punkt za spapraną interpunkcję i cyfrę, drugi za zbyt rozbudowany wątek romansowy.
Poza tym... No, to się pamięta. Lektura obowiązkowa.

Bardzo dobra powieść. Kiedy przeczyta się "Specnaz" Suworowa, czy poczyta o obozach filtracyjnych, pewne rzeczy układają się jak klocki lego. Na przykład metody przesłuchań. Autorka opisuje Kaukaz z bezpiecznej pozycji, za pomocą fikcji literackiej. Nie przeszkadzała mi duża ilość bohaterów czy niechronologiczny układ wydarzeń. Wyrobiony czytelnik poradzi sobie z takimi przeskokami. W powieści nie brak czarnego humoru, jak epizod z naszym polskim proszkiem Dosia albo klęska Dżamałudina w starciu z wymalowanymi kobietami w kusych spódniczkach. Ten humor autorki bardzo przypadł mi do gustu. Łagodził brutalny świat powieści. Jeden minus, bardzo ostra ocena Czeczenów na tle Awarów. Przeważył stereotyp Czeczena terrorysty. Ale powieść zrobiła na mnie duże wrażenie. To nie jest lektura, o której się zapomina. Ta historia zostaje w człowieku na zawsze.

Bardzo dobra powieść. Kiedy przeczyta się "Specnaz" Suworowa, czy poczyta o obozach filtracyjnych, pewne rzeczy układają się jak klocki lego. Na przykład metody przesłuchań. Autorka opisuje Kaukaz z bezpiecznej pozycji, za pomocą fikcji literackiej. Nie przeszkadzała mi duża ilość bohaterów czy niechronologiczny układ wydarzeń. Wyrobiony czytelnik poradzi sobie z takimi...

Moja pierwsza przygoda ze space operą. Znajomy polecił mi Reynoldsa i Hamiltona. Na początku ciężko mi się Przestrzeń czytało, ale gdy mnie już wciągnęła...

Moja pierwsza przygoda ze space operą. Znajomy polecił mi Reynoldsa i Hamiltona. Na początku ciężko mi się Przestrzeń czytało, ale gdy mnie już wciągnęła...