Dorota Suwalska

- Pisze książki: literatura młodzieżowa, nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.), interaktywne, obrazkowe, edukacyjne, literatura dziecięca, opowiadania, powieści dla dzieci
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzona: luty 1967 (data przybliżona)
Ukończyła Wydział Malarstwa oraz Studium Podyplomowe w zakresie kształcenia pedagogicznego w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Pisarka; animatorka kultury; plastyczka.
W swoim dorobku ma trzy tomiki poetyckie oraz powieści dla dzieci i młodzieży: m.in. „Znowu kręcisz Zuźka!”; „Zuźka w necie i w realu”; „Bruno i siostry”; „Marionetki Baby Jagi”; „Ratunku, Marzenia!”, „Pan Fortepianek”, „Piegowate niebo”.
Otrzymała m.in. wyróżnienie w Pierwszym Polsko-Włoskim Konkursie na Scenariusz Filmu dla Młodego Widza oraz wyróżnienie literackie w konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku. Dwukrotnie nominowana do Astrid Lindgren Memorial Award.
Jej książki tłumaczone były na hiszpański i słoweński.
Autorka literacko-internetowego projektu (dla dorosłych) pt. „www.terapia”, który zaprezentowała również w formie książki-wystawy w warszawskiej Galerii Działań w 2010 oraz podczas Warszawskich Targów Książki 2011.
W latach 2008-11 członkini Zarządu Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W latach 2007-09 redaktor Kwartalnika Literackiego „Wyspa”. W latach 1990-1995 współpracowała z TVP realizując krótkie filmy plastyczne i felietony autorskie dla dzieci.
Swoje wiersze, opowiadania i artykuły publikuje w prasie dziecięcej, literackiej, pedagogicznej, podręcznikach szkolnych, antologiach i na portalach internetowych.
- 506 przeczytało książki autora
- 713 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Szczęście bardzo trudno opisać. Trzeba do tego prawdziwego geniuszu.
Szczęście bardzo trudno opisać. Trzeba do tego prawdziwego geniuszu.
Nieraz zastanawiam się jak to jest że dwoje ludzi może widzieć jedną sytuację w tak skrajnie odmienny sposób"~Mada.
Nieraz zastanawiam się jak to jest że dwoje ludzi może widzieć jedną sytuację w tak skrajnie odmienny sposób"~Mada.
Rzecz w tym, że mam specyficzny sposób przeżywania uczuć. Albo wpadam w nie na łeb na szyję i na złamanie karku i sama nie wiem, co się ze mną dzieje. Albo – i to zdarza się częściej – czuję się tak, jakbym własne emocje oglądała przez zimną taflę pancernego szkła [...].
Rzecz w tym, że mam specyficzny sposób przeżywania uczuć. Albo wpadam w nie na łeb na szyję i na złamanie karku i sama nie wiem, co się ze m...
Rozwiń Zwiń
DYSKUSJE