Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka genialna. Myślałem, że po przeczytaniu jej kilku książek nic mnie już nie zaskoczy, a tu miła niespodzianka. Kolejny rewelacyjny pomysł.

Książka genialna. Myślałem, że po przeczytaniu jej kilku książek nic mnie już nie zaskoczy, a tu miła niespodzianka. Kolejny rewelacyjny pomysł.

Gdybym przeczytał tę książkę przed 2019 rokiem pewnie oceniłbym ją o gwiazdkę lub dwie mniej, ale po pandemii Covid mam na nią całkiem inne spojrzenie.
Bastion można od pierwszych stron albo pokochać, albo znienawidzić. Ja osobiście uwielbiam takie wizje postapo.
Dla mnie po prostu świetna, to znaczy – K S I Ę Ż Y C.
Plusy:
- intrygujące i zastanawiające, czy jak autor pisząc tę książkę przewidywał, że kiedyś na świecie naprawdę wybuchnie pandemia;
- fabuła ponadczasowa, wciągająca na maksa;
- apokaliptyczna wizja świata postapo i odwieczna walka Dobra się Złem;
- niesamowita rywalizacja Matki Abigail i Wędrowca o ściągnięcie ludzi do siebie;
- gawędziarski styl pisania Kinga, klimat powieści, które bardzo mi odpowiadają;
- niesamowita mieszanka bohaterów i ich dogłębne studium osobowości;
- ci co ocaleli z zagłady, to przekrój społeczeństwa, od głuchych, samotnych, opóźnionych umysłowo, bohaterów, do zwyczajnych bandytów i rzezimieszków;
- pokazanie trudów ciężkich wyborów, podejmowanych decyzji;
- ludzie nawet po tragedii się nie zmieniają, człowiek człowiekowi wilkiem;
- są też jednak ludzie którzy ciągle marzą o miłości, szacunku dla drugiego, poświęceniu i bohaterstwie;
- straszne, jak ludzie umierali w samotności, bez bliskości rodziny, bez ostatniej posługi.
Malutki minus - może zbyt mało epickie zakończenie.
Ogółem książka rewelacyjna.

Gdybym przeczytał tę książkę przed 2019 rokiem pewnie oceniłbym ją o gwiazdkę lub dwie mniej, ale po pandemii Covid mam na nią całkiem inne spojrzenie.
Bastion można od pierwszych stron albo pokochać, albo znienawidzić. Ja osobiście uwielbiam takie wizje postapo.
Dla mnie po prostu świetna, to znaczy – K S I Ę Ż Y C.
Plusy:
- intrygujące i zastanawiające, czy jak autor...

Myślałem, że najlepsza książka Cobena to "Nie mów nikomu". Myliłem się. Ta jest jeszcze lepsza. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Myślałem, że najlepsza książka Cobena to "Nie mów nikomu". Myliłem się. Ta jest jeszcze lepsza. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Dla mnie bomba. Może nawet lepsza niż Cook, Palmer. Pierwsza książka z cyklu pochłonęła mnie całkowicie. Już przymierzam się do kolejnej pozycji.

Dla mnie bomba. Może nawet lepsza niż Cook, Palmer. Pierwsza książka z cyklu pochłonęła mnie całkowicie. Już przymierzam się do kolejnej pozycji.

Po kilkunastu latach postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało, może nawet większe. Klasyka gatunku. Świetna. Polecam.

Po kilkunastu latach postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało, może nawet większe. Klasyka gatunku. Świetna. Polecam.

Po kilkunastu latach postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało, może nawet większe. Klasyka gatunku. Świetna. Polecam.

Po kilkunastu latach postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało, może nawet większe. Klasyka gatunku. Świetna. Polecam.

Pierwsze spotkanie. Książkę poleciła mi .........koleżanka. Co lubią kobiety, nie zawsze lubią mężczyźni. Pozytywne zaskoczenia, książka świetna. Zostałem fanem Gerritsen (oczywiście oprócz wczesnych romansów!). Jedna z jej najlepszych książek.

Pierwsze spotkanie. Książkę poleciła mi .........koleżanka. Co lubią kobiety, nie zawsze lubią mężczyźni. Pozytywne zaskoczenia, książka świetna. Zostałem fanem Gerritsen (oczywiście oprócz wczesnych romansów!). Jedna z jej najlepszych książek.

Cóż można więcej napisać o takiej klasyce. Lubię książki o różnego rodzajach utopiach i antyutopiach, ale ta „bije na głowę” pozostałe.
„Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze niż inne”.
Przeczytałem po raz kolejny i wrażenia jak zawsze są niezapomniane. Chociaż skojarzenia z bohaterami (ja przypisuję do poszczególnych postaci aktualnych aktorów sceny politycznej) za każdym razem są inne w zależności od rządzących.
Kto teraz jest Napoleonem? Kto reprezentuje jedyną słuszną ideologię?.
Plusy:
- z satyry na rewolucją październikową i komunistyczny totalitaryzm powstała książka o ponadczasowym przesłaniu, nadużywaniu władzy;
- to przesłanie po prawie 80 latach wciąż tak aktualne, że wręcz niesamowite;
- nie ma czegoś takiego jak „dobra” dyktatura, żaden totalitaryzm nie jest ok.;
- nie miejmy złudzeń, polityka i natura ludzkie są niezmienne;
- prawa i reguły są dla plebsu, rządzący mogą je w każdej chwili zmienić i nie przestrzegać;
- im społeczeństwo głupsze i bardziej otumanione, tym łatwiej nim sterować;
- myślę, że Ziemia to takie miejsce że jedni ludzie wyzyskują drugich, nic i nikt tego nie zmieni, żadna rewolucja;
- chciwość, żądza władzy, chęć dominacji nad innymi zawsze będą pchały ludzi do „koryta”.
Minus – szkoda, że tak krótka.
Tą książkę trzeba koniecznie przeczytać i to nie jeden raz.
Genialna.
Polecam.

Cóż można więcej napisać o takiej klasyce. Lubię książki o różnego rodzajach utopiach i antyutopiach, ale ta „bije na głowę” pozostałe.
„Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre zwierzęta są równiejsze niż inne”.
Przeczytałem po raz kolejny i wrażenia jak zawsze są niezapomniane. Chociaż skojarzenia z bohaterami (ja przypisuję do poszczególnych postaci aktualnych aktorów...

Autora polecił mi kolega. Spróbowałem. To moja pierwsza książka Childa. Teraz jestem jego FANEM. Nie wiem jakie będą pozostał jego książki, ale moją przygodę rozpocząłem od naprawdę świetnej. Polecam.

Autora polecił mi kolega. Spróbowałem. To moja pierwsza książka Childa. Teraz jestem jego FANEM. Nie wiem jakie będą pozostał jego książki, ale moją przygodę rozpocząłem od naprawdę świetnej. Polecam.

Po kilkunastu latach postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało, może nawet większe. Klasyka gatunku. Świetna. Polecam.

Po kilkunastu latach postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało, może nawet większe. Klasyka gatunku. Świetna. Polecam.

Kolejna książka z mojego cyklu - kanonu science-fiction.
Pomimo, że napisana 50 lat temu, ciągle aktualna w swoim przesłaniu.
Plusy:
- Daniel Keys stworzył przejmującą opowieść, głębokie studium psychologiczne;
- postać bohatera, Charliego Gordona scharakteryzowana rewelacyjnie;
- doświadczenia na myszy Algernonie, a później na Charliem, ewolucja od idioty do geniusza - a później odwrotnie;
- niezwykły eksperyment, który miał spowodować wzrost inteligencji bohatera;
- świetne pokazanie samotności Charliego i jako idioty i jako geniusza;
- gdy zacząłem czytać w pierwszej chwili nie mogłem zrozumieć o co chodzi z tym obłędnym językiem, a jak skapowałem, to nie mogłem wyjść z zachwytu (uznanie też dla tłumacza);
- język książki, od prostego pełnego koszmarnych błędów do wyrafinowanego języka geniusza – rewelacja;
- pokazanie, że człowiek (nie ważna jest inteligencja) w „swojej skórze” czuje się najlepiej;
- jedna z książek które na zawsze pozostaną mi w pamięci.
Minus - zaliczenie tej książki do science-fiction (może w latach 60 XX wieku), teraz to rzeczywistość, bardziej thriller psychologiczny.
Jedna z niewielu książek przy których naprawdę się wzruszyłem.
Dla mnie rewelacyjna.

Kolejna książka z mojego cyklu - kanonu science-fiction.
Pomimo, że napisana 50 lat temu, ciągle aktualna w swoim przesłaniu.
Plusy:
- Daniel Keys stworzył przejmującą opowieść, głębokie studium psychologiczne;
- postać bohatera, Charliego Gordona scharakteryzowana rewelacyjnie;
- doświadczenia na myszy Algernonie, a później na Charliem, ewolucja od idioty do geniusza - a...

Po raz kolejny wracam do pisarzy i książek, które czytałem lata temu, a pozostawiły takie wrażenie, że nie mogę się oprzeć, żeby znów po nie sięgnąć.
Tym razem padło na J. A. Zajdla. Ponownie „zwaliła mnie z nóg”.
Plusy:
- uważajcie ciągle jesteście obserwowani i oceniani (ale naprawdę przez kogo);
- lekki ton pisania, ale jakże wspaniały, czyta się idealnie;
- prosta, zwięzła fabuła, przemyślenia na tematy społeczne wciąż aktualne;
- autor udowadnia, że można sobie poradzić z cenzurą, obowiązującą w tamtych czasach;
- ciekawy pomysł podziału społeczeństwa od „szóstaków” do „zerowców” na czele;
- wieczna pogoń za tym żeby mieć ciągle więcej, ale czy to daje szczęście;
- pokazanie procesu ogłupiania ludzi, schematy oszustw na wszystkich szczeblach społecznych;
- bohater Adi Cherryson, alias Sneer wykreowany wprost wyśmienicie;
- tajemnicza postać Alicji i zakończenie po prostu rewelacyjne.
Minus - zbyt krótka, bo czyta się wyśmienicie.
Takie książki warto posiadać i czytać, nawet po kilka razy.
Kanon science-fiction.
Książka jak dla mnie rewelacyjna.

Po raz kolejny wracam do pisarzy i książek, które czytałem lata temu, a pozostawiły takie wrażenie, że nie mogę się oprzeć, żeby znów po nie sięgnąć.
Tym razem padło na J. A. Zajdla. Ponownie „zwaliła mnie z nóg”.
Plusy:
- uważajcie ciągle jesteście obserwowani i oceniani (ale naprawdę przez kogo);
- lekki ton pisania, ale jakże wspaniały, czyta się idealnie;
- prosta,...

Książkę polecił mi kolega dwa lata temu. Jak zacząłem czytać, to nie mogłem oderwać się od kolejnych tomów. Koncepcja świetna. Styl pisania, taki jaki lubię, dynamiczna akcja. Dla mnie rewelacja.

Książkę polecił mi kolega dwa lata temu. Jak zacząłem czytać, to nie mogłem oderwać się od kolejnych tomów. Koncepcja świetna. Styl pisania, taki jaki lubię, dynamiczna akcja. Dla mnie rewelacja.

Część druga tak samo świetna jak pierwsza. Od teraz jestem fanem Bretta.

Część druga tak samo świetna jak pierwsza. Od teraz jestem fanem Bretta.

Moja zasada.
Zanim obejrzysz film, przeczytaj książkę.
Zastosowałem ją i tym razem. Teraz mogę obejrzeć film.
A książka.
Historia Marka Watney’a, walczącego o przetrwanie kosmonauty - rozbitka na Marsie wciągnęła i zafascynowała mnie na maksa.
Skojarzenia:
- Robinson Crusoe (rozbitek samotnik rozmawia z Piętaszkiem);
- Cast Away – poza światem (rozbitek samotnik rozmawia z kokosem?);
- McGywer (zrobi wszystko z niczego);
- Vuko Drakkainen – Pan Lodowego Ogrodu („zawsze musi się coś schrzanić i to w najmniej odpowiednim momencie” pozwoliłem sobie zacytować koleżankę z LC - Die_Toten_Maus).
Plusy:
- emocjonująca i niezapomniana fabuła;
- doskonale wykreowany bohater;
- świetne pokazanie ludzkiej samotności oraz walki o przetrwanie;
- specyficzny humor i optymizm bohatera nawet w bardzo trudnych i beznadziejnych sytuacjach;
- duży zasób wiedzy z dziedziny biologii, chemii, fizyki i techniki;
- lubię czytać książki przy których trzeba trochę pomyśleć.
Małym minusem są może tylko opisy reakcji chemicznych, fizycznych i obliczeń matematycznych, które dla humanisty mogą być męczące i mało zrozumiałe.
Dla mnie jednak jako chemika są czytelne i nadają jeszcze większą realność fabule.
Gorąco polecam.
Warto.

Moja zasada.
Zanim obejrzysz film, przeczytaj książkę.
Zastosowałem ją i tym razem. Teraz mogę obejrzeć film.
A książka.
Historia Marka Watney’a, walczącego o przetrwanie kosmonauty - rozbitka na Marsie wciągnęła i zafascynowała mnie na maksa.
Skojarzenia:
- Robinson Crusoe (rozbitek samotnik rozmawia z Piętaszkiem);
- Cast Away – poza światem (rozbitek samotnik rozmawia z...

Po kilkunastu latach postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało, może nawet większe. Klasyka gatunku. Świetna. Polecam.

Po kilkunastu latach postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało, może nawet większe. Klasyka gatunku. Świetna. Polecam.

Kilkanaście lat po pierwszym przeczytaniu, kilka po obejrzeniu filmu postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało takie same. Świetny thriller, który na długo pozostanie w pamięci.
Klasyka. Polecam.

Kilkanaście lat po pierwszym przeczytaniu, kilka po obejrzeniu filmu postanowiłem przeczytać ponownie. Wrażenie pozostało takie same. Świetny thriller, który na długo pozostanie w pamięci.
Klasyka. Polecam.

Moja pierwsza książka Cobena. Od tego czasu jestem jego zagorzałym fanem. Książka jest po prostu świetna ??????. Zaczął się rok z COBENEM.

Moja pierwsza książka Cobena. Od tego czasu jestem jego zagorzałym fanem. Książka jest po prostu świetna ??????. Zaczął się rok z COBENEM.