Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak już mam. Jak dany pisarz i wykreowane przez niego uniwersum przypadną mi do gustu to uwielbiam do niego wracać. Ciężko jest mi też być obiektywnym w ocenie.
Tyma razem jest podobnie. Książka ogólnie nie zachwyciła, ale utrzymała pewien odpowiadający moim gustom czytelniczym poziom, spełniła moje oczekiwania.
Plusy:
- ciekawa kontynuacja losów dzieci bohaterów Cyklu Demonicznego;
- fajnie było po raz kolejny zanurzyć się w świecie wykreowanym przez autora;
- pokazanie jak trudny jest okres dojrzewania, zrozumienia samego siebie, podejmowania pierwszych decyzji, poczucia własnej wartości;
- jak młodzieńcze emocje mogą wpłynąć na całe nasze przyszłe życie;
- wejście w świat dorosłych bywa brutalne i zaskakujące;
- dzieje się bardzo dużo, dynamika akcji naprawdę czasami przytłacza;
- wielce dyskusyjne podejście do dualizmu płci;
- wciągające i dynamiczne opisy pojedynków sharasak;
- zakończenie po którym z niecierpliwością czekam na kontynuację.
Minusy:
- gdzie się pochowali bohaterowie poprzedniego cyklu;
- ciągle walka z tymi samymi (chyba pokonanymi przez rodziców) otchłańcami, przydałby się jakiś powiew świeżości.
Ogółem książka bardzo dobra.

Tak już mam. Jak dany pisarz i wykreowane przez niego uniwersum przypadną mi do gustu to uwielbiam do niego wracać. Ciężko jest mi też być obiektywnym w ocenie.
Tyma razem jest podobnie. Książka ogólnie nie zachwyciła, ale utrzymała pewien odpowiadający moim gustom czytelniczym poziom, spełniła moje oczekiwania.
Plusy:
- ciekawa kontynuacja losów dzieci bohaterów Cyklu...

Cykl Demoniczny jest jedną z ciekawszych epopei fantasy jakie przeczytałem. Z nostalgią i wielkimi oczekiwaniami wróciłem do świata wykreowanego przez Petera Brett’a. Cykl Zmroku wskazane jest (acz nie konieczne) czytać po zaznajomieniu się z Cyklem Demonicznym.
Plusy:
- w pełni satysfakcjonujący powrót do uniwersum alagai;
- świetnie wykreowany świat i rządzące nim prawa magii;
- potomkowie bohaterów, którzy wygrali wojnę z demonami wracają w nowej odsłonie;
- czy Thesa i Krasja będą musiały ponownie się zjednoczyć;
- ciekawie opisane losy dzieci Leeshy i Ahmanna-Jardira (Olive), Arlena i Renny (Darin);
- nowe pokolenie musi podjąć po raz kolejny walkę z otchłańcami;
- pokazanie dorastania, rozwoju psychologicznego, poszukiwaniu swego miejsca na świecie młodych bohaterów;
- pierwsze młodzieńcze emocje, rozterki, ważne decyzje, czy dorastanie w cieniu bohaterów jest piętnem na całe życie;
- styl pisania autora, który bardzo mi odpowiada;
- zapowiedź wielkiej przygody w kolejnych tomach, zacieram ręce i czekam.
Minusy:
- może trochę zbyt przeładowany wewnętrznymi rozterkami bohaterów początek.
Ogółem książka bardzo dobra.

Cykl Demoniczny jest jedną z ciekawszych epopei fantasy jakie przeczytałem. Z nostalgią i wielkimi oczekiwaniami wróciłem do świata wykreowanego przez Petera Brett’a. Cykl Zmroku wskazane jest (acz nie konieczne) czytać po zaznajomieniu się z Cyklem Demonicznym.
Plusy:
- w pełni satysfakcjonujący powrót do uniwersum alagai;
- świetnie wykreowany świat i rządzące nim prawa...

Ogólnie nie przepadam za tego typu dodatkami i wracaniem do historii już opowiedzianej. Tym razem jednak było dosyć fajnie. Trzy opowiadania z uniwersum, nie tak dobre jak główny cykl, ale warte przeczytania. Szkoda, że tak późno wydane.
Plusy:
- miły powrót do świata otchłańców, do uniwersum które mnie zachwyciło;
- ciekawie opisana historia Briara (Błotka), postaci drugoplanowej, pokazująca dlaczego stał się tym kimś, kim dzisiaj jest;
- dobre wprowadzenie do części „Tron z czaszek”
- poruszenie tematu dyskryminacji w różnych odcieniach;
- czyta się szybko, przyjemnie;
- styl pisania, który mi osobiście bardzo odpowiada;
Minusy:
- oprócz pierwszego opowiadania, pozostałe niewiele wnoszą do uniwersum;
- na okładce chyba Rojer, ale w opowiadaniach nic o nim nie ma.
Ogółem książka dobra.

Ogólnie nie przepadam za tego typu dodatkami i wracaniem do historii już opowiedzianej. Tym razem jednak było dosyć fajnie. Trzy opowiadania z uniwersum, nie tak dobre jak główny cykl, ale warte przeczytania. Szkoda, że tak późno wydane.
Plusy:
- miły powrót do świata otchłańców, do uniwersum które mnie zachwyciło;
- ciekawie opisana historia Briara (Błotka), postaci...

Moja ocena nie do końca obiektywna, bo to jeden z moich ulubionych pisarzy .
W zasadzie ocena całego cyklu.
Można mieć różne opinie na temat cyklu (każdy powinien), trzeba przeczytać lub odłożyć po pierwszej części.
Plusy:
- wykreowany świat, który „wciągnął” mnie od „Malowanego człowieka”;
- idealnie przedstawione wyraziste postacie głównych bohaterów z ich rozterkami;
- ciekawa koncepcja z demonami i zła magią (mimo że temat w fantastyce „oklepany”);
- idealne przedstawienie dwóch różnych społeczeństw i ich wspólnego wroga;
- pełna niebezpieczeństw i przeszkód podróż Arlena i jego przyjaciół w głąb Otchłani w celu zakończenia wojny;
- specyficzny klimat, który towarzyszy nam przez cały cykl;
- czyta się świetnie i szybko;
- zakończenie ciekawe, ale nie tak spektakularne jak oczekiwałem, trochę „przesłodzone”.
Minusy:
- czasami zbyt wiele postaci, nie do końca logicznie zakończenie niektórych wątków;
- szkoda, że to koniec.
Będzie mi brakować bohaterów Cyklu Demonicznego: Arlenena, Rojera, Leeshy, Jardira, Inevery, Reny, Wondy, Abbana i innych.
Ogółem książka bardzo dobra.
Polecam cały cykl.

Moja ocena nie do końca obiektywna, bo to jeden z moich ulubionych pisarzy .
W zasadzie ocena całego cyklu.
Można mieć różne opinie na temat cyklu (każdy powinien), trzeba przeczytać lub odłożyć po pierwszej części.
Plusy:
- wykreowany świat, który „wciągnął” mnie od „Malowanego człowieka”;
- idealnie przedstawione wyraziste postacie głównych bohaterów z ich rozterkami;
-...

Kilka lat temu P. V. Brett zafascynował mnie wykreowanym światem.
Jestem ciągle pod wrażeniem, chociaż już nie tak wielkim.
Długo i z niecierpliwością oczekiwałem na kontynuację.
Plusy:
- wykreowany świat, który „wciągnął” mnie od początku;
- losy bohaterów z którymi się utożsamiamy (ciężkie życie Abbana);
- dobry zachowany bilans pomiędzy intrygami, polityką i walką;
- dużo opisów walk toczonych z demonami przez wszystkich bohaterów (czasami za dużo);
- interesujące, dynamiczne dialogi Jardira i Arlena;
- ciekawa koncepcja budowania potęgi przez Hasika;
- styl pisania autora, który mi odpowiada;
- pomimo wolnej akcji czyta się szybko, miło i przyjemnie.
Minusy:
- odwlekanie ostatecznej rozgrywki pomiędzy ludźmi i otchłańcami;
- fabuła prawie wcale nie posuwa się do przodu, nudą wieje we fragmentach o Ragenie i Elissie, rozmowy o niczym, mało napięcia.
Ocena mało obiektywna i wysoka, chyba głównie z sentymentu.
Ogółem książka bardzo dobra, ale najsłabsza w cyklu.

Kilka lat temu P. V. Brett zafascynował mnie wykreowanym światem.
Jestem ciągle pod wrażeniem, chociaż już nie tak wielkim.
Długo i z niecierpliwością oczekiwałem na kontynuację.
Plusy:
- wykreowany świat, który „wciągnął” mnie od początku;
- losy bohaterów z którymi się utożsamiamy (ciężkie życie Abbana);
- dobry zachowany bilans pomiędzy intrygami, polityką i walką;
-...

Jak zwykle nie będę chyba do końca obiektywny oceniając Bretta.
Drugi tom Tronu z czaszek był lepszy niż pierwszy. Pomimo wielu wątków romantycznych i intryg dworskich, czytało się o wiele lepiej. Zakończenie naprawdę mnie zaskoczyło. Tak jak inni już napisali autor pozazdrościł chyba GRR Martinowi i postanowił przelać "trochę krwi". Jak dla mnie zdecydowanie za dużo w tak krótkim czasie. Wymordował prawie dwa rody królewskie, nie wspominając o jednym z głównych bohaterów.
Pomimo tych wad, czyta się bardzo dobrze, chociaż nie robi takiego wrażenia jak poprzednie części.

Jak zwykle nie będę chyba do końca obiektywny oceniając Bretta.
Drugi tom Tronu z czaszek był lepszy niż pierwszy. Pomimo wielu wątków romantycznych i intryg dworskich, czytało się o wiele lepiej. Zakończenie naprawdę mnie zaskoczyło. Tak jak inni już napisali autor pozazdrościł chyba GRR Martinowi i postanowił przelać "trochę krwi". Jak dla mnie zdecydowanie za dużo w tak...

Polubiłem Bretta i pierwsze trzy książki wręcz pochłonąłem.
Byłem zachwycony i oceniłem na 10.
Po przeczytaniu pierwszej części "Tronu z czaszek"(denerwuje mnie to dzielenie na tomy, tekst rozstrzelony - wiadomo kasa dla wydawcy) zgadzam się z opiniami innych czytelników.
SŁABSZA.
Trochę ponarzekam.
Próba rozszerzenia niektórych wątków i tak komplikuje i zaciemnia akcję. Drzewo genologiczne Jardira i próba wytłumaczenia, kto jest kim i z którą żoną miał ile dzieci spowodowała tylko mętlik w mojej głowie.
Za mało Arlena i Jardira i pozostałych głównych bohaterów. Akcja nie poruszyła się prawie nic do przodu. Stworzony świat i rywalizacja między rodami zaczyna mi przypominać trochę "Grę o tron". Jak dla mnie za dużo polityki, intryg i walki o władzę.
Pomimo tych wad czyta się dobrze, jeśli ktoś polubił tą historię.
Oceniam wysoko, bo lubię styl Bretta i mam nadzieje, że druga część będzie bardziej dynamiczna i ciekawa.

Polubiłem Bretta i pierwsze trzy książki wręcz pochłonąłem.
Byłem zachwycony i oceniłem na 10.
Po przeczytaniu pierwszej części "Tronu z czaszek"(denerwuje mnie to dzielenie na tomy, tekst rozstrzelony - wiadomo kasa dla wydawcy) zgadzam się z opiniami innych czytelników.
SŁABSZA.
Trochę ponarzekam.
Próba rozszerzenia niektórych wątków i tak komplikuje i zaciemnia akcję....

Fajny dodatek, opisujący nieznane losy bohaterów.

Fajny dodatek, opisujący nieznane losy bohaterów.

Podobnie jak w przypadku Ziemiańskiego - Achaja, tak Bretta dziwią mnie opinie tych którzy oceniają tę książkę bardzo krytycznie. Opinie z cyklu "ledwie przebrnąłem, męczarnia" są dla mnie niezrozumiałe. Po co czytać kilka tomów i kilka tysięcy stron, żeby stwierdzić, że to dno. Jak coś mi nie podejdzie to odkładam po kilkudziesięciu stronach lub po pierwszej części. PO CO SIĘ MĘCZYĆ. Kto nie lubi niech nie czyta. ŚWIETNA. Zakończenie, też mnie zaskoczyło. Miłej lektury. Już przymierzam się do kontynuacji.

Podobnie jak w przypadku Ziemiańskiego - Achaja, tak Bretta dziwią mnie opinie tych którzy oceniają tę książkę bardzo krytycznie. Opinie z cyklu "ledwie przebrnąłem, męczarnia" są dla mnie niezrozumiałe. Po co czytać kilka tomów i kilka tysięcy stron, żeby stwierdzić, że to dno. Jak coś mi nie podejdzie to odkładam po kilkudziesięciu stronach lub po pierwszej części. PO CO...

Podobnie jak w przypadku Ziemiańskiego - Achaja, tak Bretta dziwią mnie opinie tych którzy oceniają tę książkę bardzo krytycznie. Opinie z cyklu "ledwie przebrnąłem, męczarnia" są dla mnie niezrozumiałe. Po co czytać kilka tomów i kilka tysięcy stron, żeby stwierdzić, że to dno. Jak coś mi nie podejdzie to odkładam po kilkudziesięciu stronach lub po pierwszej części. PO CO SIĘ MĘCZYĆ. Kto nie lubi niech nie czyta. ŚWIETNA.

Podobnie jak w przypadku Ziemiańskiego - Achaja, tak Bretta dziwią mnie opinie tych którzy oceniają tę książkę bardzo krytycznie. Opinie z cyklu "ledwie przebrnąłem, męczarnia" są dla mnie niezrozumiałe. Po co czytać kilka tomów i kilka tysięcy stron, żeby stwierdzić, że to dno. Jak coś mi nie podejdzie to odkładam po kilkudziesięciu stronach lub po pierwszej części. PO CO...

Sięgam po kolejne tomy w strasznym tempie. Dla mnie rewelacja.

Sięgam po kolejne tomy w strasznym tempie. Dla mnie rewelacja.

Po prostu świetna.

Po prostu świetna.

Część druga tak samo świetna jak pierwsza. Od teraz jestem fanem Bretta.

Część druga tak samo świetna jak pierwsza. Od teraz jestem fanem Bretta.

Książkę polecił mi kolega dwa lata temu. Jak zacząłem czytać, to nie mogłem oderwać się od kolejnych tomów. Koncepcja świetna. Styl pisania, taki jaki lubię, dynamiczna akcja. Dla mnie rewelacja.

Książkę polecił mi kolega dwa lata temu. Jak zacząłem czytać, to nie mogłem oderwać się od kolejnych tomów. Koncepcja świetna. Styl pisania, taki jaki lubię, dynamiczna akcja. Dla mnie rewelacja.