Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka opisująca straszne koleje narodu polskiego na tle wzruszającej postaci niedźwiedzia wojtka, który wnosił trochę optymizmu w smutne losy głównych bohaterów czyli małego chłopczyka Wojtka, Melanii, Franka Bednarczyka czy Michała Rudowicza. Oprócz piekła komunistycznej Rosji Miś doświadczył tego samego co główni bohaterowie czyli smak pustyni, szału bitewnego czyli Monte Cassino oraz emigracji czyli przymusowego pobytu w Anglii. Piękne, piękne i jeszcze raz piękne jedyna dostrzegalna wada to za mało Misia bo pomimo tytuł to nie on jest tu głównym bohaterem lecz ludzie.

Świetna książka opisująca straszne koleje narodu polskiego na tle wzruszającej postaci niedźwiedzia wojtka, który wnosił trochę optymizmu w smutne losy głównych bohaterów czyli małego chłopczyka Wojtka, Melanii, Franka Bednarczyka czy Michała Rudowicza. Oprócz piekła komunistycznej Rosji Miś doświadczył tego samego co główni bohaterowie czyli smak pustyni, szału bitewnego...

Klimat podobny do tych jakie stwarzała mistrzyni Agata Christie lecz zabrakło minimalnie jej geniuszu co nie oznacza, że ocenia książke źle. Była zagadka, było tajemnicze morderstwo i zaskakujące wyjaśnienie czyli wszystko czego wymagam od krymianału pisanego w stylu klasycznego kryminału. Autorce udało mi się zwieść chociaż zagadka na sam koniec nie okazała się aż tak trudna. Polecam miłośnikom kryminałòw oraz wielbicielom twòrczości Agathy Christie gdyż ten utwòr niczym jej nie ustępuje.

Klimat podobny do tych jakie stwarzała mistrzyni Agata Christie lecz zabrakło minimalnie jej geniuszu co nie oznacza, że ocenia książke źle. Była zagadka, było tajemnicze morderstwo i zaskakujące wyjaśnienie czyli wszystko czego wymagam od krymianału pisanego w stylu klasycznego kryminału. Autorce udało mi się zwieść chociaż zagadka na sam koniec nie okazała się aż tak...

Jacek Komuda to nie pierwsze moje spotkanie z twórczością tego pisarza i przed przeczytaniem książki przejrzałem kilka wywiadów z pisarzem, gdzie określił on, że to była najważniejsza książka z jego twórczości i najtrudniejsza. Książka na pewno nie należy do łatwych i przyjemnych bowiem pokazuje całe okrucieństwo wojny z punktu pokonanego państwa którego jedyną winą było to, że leżało pomiędzy dwoma najgorszymi tworami w historii Europy czyli III Rzeszą i Związkiem Radzieckim. Pomimo militarnej klęski wrześniowej chociaż moim zdaniem te słowo jest nadużywane gdyż przy takim ułożeniu politycznym i geograficznym nie dało się tego wygrać " pakt Ribbentrop - Mołotow" oraz zdrady sojuszników Francja i Anglia znaleźli się ludzie którzy chcieli walczyć lecz mieli różne metody konspiracja lub w mundurze i właśnie tu wkracza major Henryk Dobrzański " Hubal" postać nie krystaliczna jak statua lecz człowiek ułan z wadami i zaletami niczym nie przypominający " amerykańskich super herosów" bez skazy. Wybory, których dokonuje major są niewyobrażalne ciężkie i nieporównywalne z niczym czego my ludzie czasów pokoju nie możemy sobie wyobrazić. Każda decyzja to ludzkie życie w kraju pod okupacją nie zwykłego wroga lecz przepojonych okrutną i chorą propagandą Niemców dla, których Polacy to podludzie. Okrucieństwo Niemców jest niewyobrażalne i całkowicie niegodne tych którzy uważali się za rasę wyższą i lepszą jak np. pacyfikacje bezbronnych wsi. Książka jest bardzo przygnębiająco a zarazem dająca powód do dumy z państwa i narodu gdzie nigdy nie powstał żadna kolaboracyjna organizacja z III Rzeszą i Polakami którzy dali jej jako pierwsi opór. Polskie państwo zachowało honor lecz przegrało wojnę. Wróćmy do Hubala postać moim zdaniem tragiczna lecz nie chce zdradzać nic więcej bo nie chcę psuć radości z czytania. Komudy jak to u Komudy uczuciowe podejście do koni, a wręcz miłość co na mnie działa jak magia bo jako " typowy Polak" mam słabość do tych zwierząt. Opisy ich śmierci i cierpień zawsze mnie niesamowicie zasmucają a wręcz doprowadzają do łez i tu było podobnie. Podsumowując polecam miłośnikom twórczości Jacka Komudy, zapaleńcom historycznym naszego kraju oraz generalnie wszystkim bo to 700 stronnictwa świetna historia, dobrze napisana i udokumentowana pomimo, że ja ją zakupiłem w dziale fantastyka, chociaż oprócz jednego epizodu fantastyki w utworze się nie odnajdzie. Rozpisałem się strasznie co uwidacznia że nie przyszedłem obok tej książki obojętnie .

Jacek Komuda to nie pierwsze moje spotkanie z twórczością tego pisarza i przed przeczytaniem książki przejrzałem kilka wywiadów z pisarzem, gdzie określił on, że to była najważniejsza książka z jego twórczości i najtrudniejsza. Książka na pewno nie należy do łatwych i przyjemnych bowiem pokazuje całe okrucieństwo wojny z punktu pokonanego państwa którego jedyną winą było...