Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak już moi poprzednicy zauważyli, powieść cechuje mały stopień (jak na horror) brutalności. Ja bym ją określił jako soft-horror, albo kryminał podlany spirytystycznym sosem. Moim zdaniem jest to zaleta, a nie wada. Dzięki temu mogą po nią sięgnąć osoby, które nie przepadają za ścianami ociekającymi krwią i śliskimi od wnętrzności podłogami. Całość czyta się bardzo przyjemnie, głównie ze względu na wątek miłosny. Za to końcowe rozwiązanie jest zaskakująco infantylne, jak na Mistrza.
(żeby nie spojlerować, to napiszę tylko enigmatycznie: przez cały czas główny bohater jest przygotowywany, aby w finale... a kiedy ów finał nadszedł, bohater nie zrobił nic, a wszystko załatwili pokrzywdzeni; nie mogli tego zrobić sami wcześniej?)
Ale to tylko ostatnie strony powieści, wcześniejsze 99% czyta się fantastycznie.

Jak już moi poprzednicy zauważyli, powieść cechuje mały stopień (jak na horror) brutalności. Ja bym ją określił jako soft-horror, albo kryminał podlany spirytystycznym sosem. Moim zdaniem jest to zaleta, a nie wada. Dzięki temu mogą po nią sięgnąć osoby, które nie przepadają za ścianami ociekającymi krwią i śliskimi od wnętrzności podłogami. Całość czyta się bardzo...