rozwiń zwiń

Opinie użytkownika

Filtruj:
Wybierz
Sortuj:
Wybierz

Na półkach: , , , , ,

"Krew na Śniegu" była moją pierwsza książką Jo Nesbo. Słyszałem o nie różne opinie. Jedni byli zachwyceni, natomiast innym się ona zupełnie nie podobała. Ja jednak będę należeć do tych, którzy polubili tę książkę.

"Usiadłem nad brzegiem, zapatrzyłem się w gładką taflę i pomyślałem, że pozostaje po nas tylko kilka kręgów na wodzie, które pojawiają się na chwilkę, apotem znikają. Tak jakby nigdy ich nie było. Jakby nas nigdy nie było."

"Krew na Śniegu" opowiada o przeżyciach głównego bohatera który jest płatnym zabójcą. Oprócz zwykłej książki akcji, w lekturze są zawarte elementy dotyczące filozofii życia, czy też myśli dotyczących szcześcia i cierpienia ludzi. Autor poruszył w książce w dość mocny sposób problem alkoholozmu i problemów rodzinnych. Pokazał, że małe dziecko chłonie od rodziców wszystko, co też powoduje pewne refleksje na temat naszego życia rodzinnego.
Pomimo tych wszystkich przemyśleń oraz nawiązań, akcja rozgrywa się dość dynamicznie. Wszystkie zwroty wydarzeń wciągają czytelnika i nie dają się na ogół przewidzieć.
Gdybym miał opisać jakąś wadę tej książki, byłby to zbyt krótkie opisy miejsc, gdzie znajdowali się bohaterowie. Lubie czasem poczuć kilmat miejsca, w którym znajduje się główny bohater. Poza tym, jak dla mnie, ksiązka była bardzo ciekawa i skłaniająca do myślenia.

Polecam, polecam, polecam :)

"Krew na Śniegu" była moją pierwsza książką Jo Nesbo. Słyszałem o nie różne opinie. Jedni byli zachwyceni, natomiast innym się ona zupełnie nie podobała. Ja jednak będę należeć do tych, którzy polubili tę książkę.

"Usiadłem nad brzegiem, zapatrzyłem się w gładką taflę i pomyślałem, że pozostaje po nas tylko kilka kręgów na wodzie, które pojawiają się na chwilkę, apotem...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Przed zaczęciem czytania "Pana Tadusza", bałem się, że będzie to totalny dramat dla mojego mózgu, że nie będę w stanie nic zrozumieć, i że zanudzę się na śmierć. A jednak myliłem się!

"Pan Tadeusz" jest uważany za epopeję narodową, gdyż ma on a zadanie m.in kształtować tożsamośc narodu poslskiego oraz patriotyzm Polaków, jest napisany wierszem, charakteryzuje się podniosłym stylem, czy też przedstwaia dzieje historyczne polskiej szlachty.

Wszystkie elementy tej książki są skierowane do nas. Mają na celu rozbudować naszą świadomość narodową czy też pokazać tradycje i obyczaje polskie.

"Pan Tadeusz" jest przesiąknięty filozofią romantyczną. Mogę wręcz powiedzieć, że ta fiolozofia jest dosłownie wszędzie, na każdym kroku. Wymieszanie świata realnego i metafizycznego jest znaczące w utworze. Przyroda i świat nadprzyrodzony reagują na zmany zachodzące w akcji utworu, na mentalonść głównych bohateró ora ich uczucia.

O Panu Tadeuszu mógłbym naprawdę pisać długo i namiętnie. Z mojej perspektywy (licealisty) lektura ta nie jest łatwa, gdyż jest napisana wierszem i nawiązuje do czasów historycznych. Język jest żywy, i ten którym pisał Mickiewicz różni się bardzo od tego, który ja znam. Lecz mimo tego (tych tak zwanych wad), uważam że książka nie bez powodu nazywana jest epopeją narodową. Czuć uczucia autora, jego duszę i uczucia przelane na papier.

Osobiście lektura mi się bardzo spodobała. Jedyne czeko trzeba, to chociaż minimalna znajomość historii oraz umiejętność analizy, a wtedy można zoabaczyć, że książka mówi nam o wszystkim, co tylko chcemy wyczytać.

Serdecznie polecam :)

Przed zaczęciem czytania "Pana Tadusza", bałem się, że będzie to totalny dramat dla mojego mózgu, że nie będę w stanie nic zrozumieć, i że zanudzę się na śmierć. A jednak myliłem się!

"Pan Tadeusz" jest uważany za epopeję narodową, gdyż ma on a zadanie m.in kształtować tożsamośc narodu poslskiego oraz patriotyzm Polaków, jest napisany wierszem, charakteryzuje się...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

"Kordian" Juliusza Słowackiego, miał być pierwszą częścią trylogii zatytułowanej "Spisek Koronacyjny". Niestety utwór ten nie doczekał się kontynuacji

Dramat ten przedstawia historię dojrzewania tytułowego głównego bohatera. Najważniejszymi problemami tego utwory są: matyrologia narodu polskiego, dramt jednostki ( Kordian patrzy na świat oczami romantyka i dostrzega słabość współczesnych mu ludzi) oraz polemikę z Mickiewiczem (Pewne części dramatu Słowackiego są odpowiedzią na "Dziady" Mickiewicza).

Utwór jest specyficzny. Każdy cżłowiek odbiera go inaczej. Wszystko zależy od naszego wnętrza i naszej duszy. Mimo to, uważam jednak, że "Kordian", tak samo jak "Dziady", jest to pozycja obowiązkowa dla każdego Polaka. Utwory romantyczne wykształciły nasz naród, pokazują nam czym był patriotyzm oraz w jaki sposób broniono wartości, które są bliskie ludziom. Przyznaję, że lektura jest trudna do zrozumienia i trzeba ją dokładnie przeanalizować, bo zrozumieć jej sens. Jednakże, gdy już zrozumiemy ogół treści, zobaczymy, jak piękna jest ta książka.

Polcam przeczytać :)

"Kordian" Juliusza Słowackiego, miał być pierwszą częścią trylogii zatytułowanej "Spisek Koronacyjny". Niestety utwór ten nie doczekał się kontynuacji

Dramat ten przedstawia historię dojrzewania tytułowego głównego bohatera. Najważniejszymi problemami tego utwory są: matyrologia narodu polskiego, dramt jednostki ( Kordian patrzy na świat oczami romantyka i dostrzega...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Joanna Chmielewska zadziwiła mnie swoją książką "Wszyeli Wypadek".

Lektura była tak przyjemna, że zanim się obejrzałem, to całą już przeczytałem.
Lekkość pisania autroki, ciekawi bohaterowie, lekko kryminalna akcja sprawiają, że książka nabiera rozpędu i aż chce się ją czytać.

Bardzo mi się również podobało podejście pisarki do charakterów dwójki głównych bohaterów-Janeczki oraz Pawełka. Trzeba przyznać, że ciekawszych dzieciaków nie można było wymyślić.

Serdecznie polecam przeczytać!

Joanna Chmielewska zadziwiła mnie swoją książką "Wszyeli Wypadek".

Lektura była tak przyjemna, że zanim się obejrzałem, to całą już przeczytałem.
Lekkość pisania autroki, ciekawi bohaterowie, lekko kryminalna akcja sprawiają, że książka nabiera rozpędu i aż chce się ją czytać.

Bardzo mi się również podobało podejście pisarki do charakterów dwójki głównych...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

"Ciemno wszędzie, głocho wszędzie
Co to będzie? Co to będzie?..."

Kolejne dzieło Adama Mickiewicza, które zasługuje na wielki aplauz. "Dziady" to lektura z klasą, z głową. By je zrozumieć, trzeba najpierw zagłębić się w czasy i życiorys autra książki.

"Dziady" dzielimy na trzy częśći. 2 cz. "Dziadów" ma za zadanie przedstawić czytającemu moralność ludzką. Autor na przykładzie duchów pokazuje, że każda wina, kiedyś będzie opłacona karą. W części 4 mamy przedstawienie uczuciowości i namiętność głównego bohatera. Mickiewicz pragnie nam przekazać, że serce jest ważniejsze od rozumu. W części 3, która została wydana później, autor porusza temat walki o wolność ojczyzny i narodu. Nie zgadza się z niszczeniem młodzieży polskiej i nawołuje do buntu przeciwko Rosji.

Przyznać muszę, że lektura do najłatwiejszych nie należała. Wymaga ona od czytelnika skupienia i myślenia. Pewne fragmenty są nudnawe, lecz całość jest bardzo ciekawa.
Polecam każdemu zapoznać się z jednym z najważniejszych polskich dzieł ;)

"Ciemno wszędzie, głocho wszędzie
Co to będzie? Co to będzie?..."

Kolejne dzieło Adama Mickiewicza, które zasługuje na wielki aplauz. "Dziady" to lektura z klasą, z głową. By je zrozumieć, trzeba najpierw zagłębić się w czasy i życiorys autra książki.

"Dziady" dzielimy na trzy częśći. 2 cz. "Dziadów" ma za zadanie przedstawić czytającemu moralność ludzką. Autor na...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , , ,

"I znów sobie powatarzm pytanie
Czy to jest przyjaźń? Czy to jest kochanie?..."

Adam Mickiewicz- jeden z Trzech Wieszczów oraz jeden z najlepszych twórców epoki romantyzmu. Swoim dziełem "Ballady i Romanse" wydanym w 1822 roku zapoczątkował w Polsce epokę romantyzmu.

Autor w "Balladach i Romansach" skupił się na przedstawieniu problemów moralnych ludzi oraz w jaki sposób siły nadprzyrodzone karały ludzi za ich zbrodnie. Dodatkowo autor skupił się na uczuciowości swojego dzieła i na połączeniu fantastyki i relaności świata (co dla oświeceniowców było skandalem)

Mickiewicz poruszył kilka ważnych problemów w swoim dziele: wyższość uczuć nad rozumem, folkloryzm oraz siły natury.

Co do stylu pisania, to nie jest on najłatwiejszy, ale też nie jest trudny

Książka ciekawa, dająca do myślenia ( czyli taka jaka powinna być :) )

Serdecznie polecam przeczytać ;)

"I znów sobie powatarzm pytanie
Czy to jest przyjaźń? Czy to jest kochanie?..."

Adam Mickiewicz- jeden z Trzech Wieszczów oraz jeden z najlepszych twórców epoki romantyzmu. Swoim dziełem "Ballady i Romanse" wydanym w 1822 roku zapoczątkował w Polsce epokę romantyzmu.

Autor w "Balladach i Romansach" skupił się na przedstawieniu problemów moralnych ludzi oraz w jaki...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , , , , ,

Zbliża się koniec. Niedługo zostanie przy życiu tylko jeden lud. Ale przed tym przeżyjemy Endgame- bratobójczą walkę młodych pokoleń starożytnych cywilizacji.

Endgame to nie książka. Endgame to gra na śmierć i życie.

Co prawda książkę skończyłem kilka dni temu, ale dopiero dziś byłem w stanie napisać o niej recenzję. Lektura zaskoczyła mnie pozytywnie. Nie spodziewałem takiej fabuły ani tego w jaki sposób potoczą się losy bohaterów książki.

Autorzy przekroczyli moje oczekiwania i to mnie cieszy. Bałem się, że jest to kolejna książka z serii "zabili go i uciekł". Lecz opowieść ta wzbudziłą we mnie wiele emocji oraz zmusiała do wielu przemyśleń odnośnie życia codziennego i tego kim jestem. A wystarczyło zagłębić się w treść i związać się mentalnie z bohaterami.

Co do stylu pisania, to książkę czyta się szybko i bardzo przyjemnie.

Serdecznie polecam przeczytać :)

Zbliża się koniec. Niedługo zostanie przy życiu tylko jeden lud. Ale przed tym przeżyjemy Endgame- bratobójczą walkę młodych pokoleń starożytnych cywilizacji.

Endgame to nie książka. Endgame to gra na śmierć i życie.

Co prawda książkę skończyłem kilka dni temu, ale dopiero dziś byłem w stanie napisać o niej recenzję. Lektura zaskoczyła mnie pozytywnie. Nie spodziewałem...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , , ,

Przestroga dla innych, czy przepis na totalitaryzm absolutny? Dzieło Orwella napawa mnie zachwytem, a jednocześnie i przerażeniem. Jego książka pokazuje nam brutalną prawdę o świcie i o tym, jak łatwo nad nami zawładnąć.

Czym jest to popularne dzieło? "Rok 1984" jest antyutopią. Ostrzega nas przed ideologiami, które są w stanie doporwadzić do naszej moralnej i ludzkiej klęski. Słowa: " WOJNA TO POKÓJ, WOLNOŚĆ TO NIEWOLA, IGNORANCJA TO SIŁA", które były doktryną państwa przedstawionego w powieści, nie są na pokaz. Przeanalizowałem ten slogan kilkakrotnie. Dzięki podwójnej interpretacj oraz zmienianiu słów byłem w stanie dojrzeć prawdziwną kwintesencję myśli autora.

Dodatkowo w książce pojawiły się pewne słowa, które zwróciły szczególnie moją uwagę: "Wolność oznacza prawo do twierdzenia, że dwa i dwa to cztery. Z niego wynika reszta". Piękne słowa, które każdy będzie uważać za normalne. Jednakże w historii opisanej przez Orwella, nie istnieje coś takiego jak "prawo do twierdzenia". Tam nikt nie ma prawa, a zwłaszcza do twierdzenia i myślenia.
"Serce, którego działanie (...) stanowi tajemnicę, pozostaje niezwyciężone". Są to piękne słowa ukazujące nam prawdę o ludzkiej naturze - póki możesz posiadać uczucia, nikt Ciebie nie złamie... chyba... chyba, że nie wiesz co to uczucia ( prawda panie Orwell ;) ).
Miłość, przyjaźń, mądrość- czy wygrają z bezwzględym absolutyzmem, systemem maszynowym oraz barkiem społeczeństwa? Cała prawda znajdzie się w puencie tego utworu.

Powieść Orwella jest uniwersalnym przkaźnikiem dla dalszych pokoleń. Miejmy nadzieję, że wykorzystamy go dobrze. Książka, potrafi otworzyć oczy- i to nie tylko na sprawy polityczne, ale również i na nasze życie oraz nasze emocje.

Serdecznie polecam przeczytać to arcydzieło ;)

Przestroga dla innych, czy przepis na totalitaryzm absolutny? Dzieło Orwella napawa mnie zachwytem, a jednocześnie i przerażeniem. Jego książka pokazuje nam brutalną prawdę o świcie i o tym, jak łatwo nad nami zawładnąć.

Czym jest to popularne dzieło? "Rok 1984" jest antyutopią. Ostrzega nas przed ideologiami, które są w stanie doporwadzić do naszej moralnej i ludzkiej...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , , , ,

"Drugie Życie" S.J Watson, jest dla mnie książką trudną do oceny. DLaczego? Ponieważ zaskoczyła mnie pozytywnie i negatywnie.

Książka przedstawia historię Julii, która boryka się z problemamy rodzinnymi oraz swoimi "paranojami". Po jednym nieszczęsnym wydarzeniu, próbuje wyjść na prostą i wszystko poukładać od nowa, lecz zamiast odbudowywać, ta zaczyna się sama zakopywać.

Najpierw omówię co mi się nie podobało, a co było interesującego w tej pozycji... Sama historia Julii jest bardzo przewidywalna. Potrafiłem przewidzić historię, która miała się wydarzyć o 50 kartek do przudu. Niezbyt mi się to podobało. Drugim minusem (jak dla mnie) jest charakter głównej bohateryki. Bardzo mnie denerwowała. No i jest jeszcze zakończenie, którego nie mogę przetwaić... A teraz plusy! Ogromnym plusem jest płynność powieści, a ostatnie 150 stron było tak wciągających, tak dobrze zilustrowanych, że aż zarwałem kawałek nocy :p

Być może i moja ocena jest zbyt surowa, ale ja uważam ją za słuszną. Książka była jak dla mnie ok. Ale nie mogę powiedzić, że była wspaniała i tak samo nie mogę powiedzieć, że była beznadziejna. Jeżeli ktoś chciałby się zapoznać z historią Julii, to serdecznie zapraszam do czytania ;)

"Drugie Życie" S.J Watson, jest dla mnie książką trudną do oceny. DLaczego? Ponieważ zaskoczyła mnie pozytywnie i negatywnie.

Książka przedstawia historię Julii, która boryka się z problemamy rodzinnymi oraz swoimi "paranojami". Po jednym nieszczęsnym wydarzeniu, próbuje wyjść na prostą i wszystko poukładać od nowa, lecz zamiast odbudowywać, ta zaczyna się sama...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Po przeczytaniu książki, już rozumiem co to oznacza "cierpieć wraz z Werterem".

Niestety, ale po pewnym czasie, ta lektura szkolna zaczęła mnie denerwować i nudzić. Owszem, ukazała mi różne wartości oraz pokazała co to jest miłość romantyczna, oraz jak ona wygląda. Dlatego też uważam, że warto było sięgnąć po te lekturę. Mimo tego, książka ta nie będzie niestety należeć do moich ulubionych...

Tak więc polecam książkę, by zapoznać się z hisorią literatury oraz zobaczyć mentalność ludzką, która była w okresie romantyzmu. W innym przypadku radziłbym wybrać inną, ciekawszą lekturę ;)

Po przeczytaniu książki, już rozumiem co to oznacza "cierpieć wraz z Werterem".

Niestety, ale po pewnym czasie, ta lektura szkolna zaczęła mnie denerwować i nudzić. Owszem, ukazała mi różne wartości oraz pokazała co to jest miłość romantyczna, oraz jak ona wygląda. Dlatego też uważam, że warto było sięgnąć po te lekturę. Mimo tego, książka ta nie będzie niestety należeć...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Doktor Watson oraz Sherlock Holmes. Najbardziej znany duet literatury kryminalnej wszechczasów. A.C Doyle stworzył niesamowite dzieło, które po dziś jest uważane za jedno z najbardziej prestiżowych, które przedstawiane jest w formie seriali i filmów.

"Studuim w Szkarłacie" jest pierwszą częścią hitowej serii o Sherlocku. W niej zapozznajemy się z metodą, jaką stosuje ten geniusz- a jest nią dedukcja.

Czemu ta historia jest taka fascynująca? Pewnie dlatego, że autor oparł się na wiedzy głównego bohatera oraz jego inteligencji. Sherlock nie rozwiązuje niczego przez przypadek. On to wszystko wyjaśnia rozumowo. Ukazuje się nam postać geniusza kryminalistyki, a zarazem bardzo ciekawego i miłego człowieka.

Dodatkowo autor ma niezwykłe wyczucie w opisywaniu zdarzeń oraz miejsc. Czytelnik może sobie wszystko dokładnie wyobrazić, a co najlepsze, to czuć się jakby sam rozwiązywał tę zagadkę.

Lektura wręcz wspaniała. Dla wielbicieli kryminałów idealna.
Serdecznie polecam :)

Doktor Watson oraz Sherlock Holmes. Najbardziej znany duet literatury kryminalnej wszechczasów. A.C Doyle stworzył niesamowite dzieło, które po dziś jest uważane za jedno z najbardziej prestiżowych, które przedstawiane jest w formie seriali i filmów.

"Studuim w Szkarłacie" jest pierwszą częścią hitowej serii o Sherlocku. W niej zapozznajemy się z metodą, jaką stosuje ten...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Nowy Jork- wspaniałem miasto. Pełne symboli oraz tajemnic. Posiada własną historię oraz ludzi. To wszystko Znajdziemy właśnie w tej książce.

Autorka bardzo ciekawie opisała miasto, w którym żyje. Daje nam lekcję historii o powstawaniu miasta oraz wiele ciekawostek, które zachęcają do daleszgo czytania. Dodatkowo autorka dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat wszystkich miejsc, dzięki czemu lektura nie jest zwykłym przewodnikiem.

Opisy miejsc są tak dobrze wykonane, że czułem się jakbym był tam na miejscu. Serdecznie polecam przeczytać każdemu zainteresowanemu tym pięknym miastem oraz kulturą amerykańską :)

Nowy Jork- wspaniałem miasto. Pełne symboli oraz tajemnic. Posiada własną historię oraz ludzi. To wszystko Znajdziemy właśnie w tej książce.

Autorka bardzo ciekawie opisała miasto, w którym żyje. Daje nam lekcję historii o powstawaniu miasta oraz wiele ciekawostek, które zachęcają do daleszgo czytania. Dodatkowo autorka dzieli się swoimi spostrzeżeniami na temat wszystkich...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

"Potop" Henryka Sienkiewicza jest moim zdaniem kwintesencją literatury polskiej.

Autor tworzył swoje dzieła w epoce pozytywizmu (czasie, kiedy Rzeczpospolita była pod zaborami). Wielu z nas uwarza tę powięść za nijaką, przesadnie długą oraz zakłamaną historycznie. Faktycznie, jest ona długa, a przekłamania historyczne w niej istnieją. Lecz książka ta nie miała służyć za podręcznik do historii. Miała pełnić rolę filaru patriotyzmu, polskiej świadomości narodowej. Była powieścią "ku pokrzepieniu serc".

Co do samej treści, to jest ona moim zdaniem bardzo ciekawa. Połącznie akcji, romansu oraz historii polskiej, nadaje lekurze obraz niesamowitej i jednocześnie bardzo trudnej przygody, jaką odbywa główny bohater - Andrzej Kmicic.

Potop był moją lekturą szkolną. Sienkiewicz nigdy wcześniej nie był mi miły. Lecz po tej lekturze, sądzę że jeszcze zatopię swoje ząbki w jego literaturze ;)

Serdecznie Polecam :)

"Potop" Henryka Sienkiewicza jest moim zdaniem kwintesencją literatury polskiej.

Autor tworzył swoje dzieła w epoce pozytywizmu (czasie, kiedy Rzeczpospolita była pod zaborami). Wielu z nas uwarza tę powięść za nijaką, przesadnie długą oraz zakłamaną historycznie. Faktycznie, jest ona długa, a przekłamania historyczne w niej istnieją. Lecz książka ta nie miała służyć za...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , ,

Kiedy nasze życie się kończy? I to nie w sensie fizycznym, ale w sensie psychicznym. U każdego z nas jest to różne. Większość osób głupieje na starość, inni do samego końca posiadają jasność umysłu. Niestety jednak są i ludzie którzy w bardzo młodym wieku tracą grunt pod nogami i giną myślowo...

Książka bardzo refleksyjna. Na samym początku zastanawiałem się, co może doprowadzić człowieka do takiego stanu, by popełnić samobójstwo. Teraz już wiem, że to może być wszystko.

Jeżeli ktoś chce przeżyć niesamowite emocje i jednocześnie pomyśleć nad sobą to polecam mu tą opowieść ;)

Kiedy nasze życie się kończy? I to nie w sensie fizycznym, ale w sensie psychicznym. U każdego z nas jest to różne. Większość osób głupieje na starość, inni do samego końca posiadają jasność umysłu. Niestety jednak są i ludzie którzy w bardzo młodym wieku tracą grunt pod nogami i giną myślowo...

Książka bardzo refleksyjna. Na samym początku zastanawiałem się, co może...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , , ,

Zastanawiam się jakimi słowami opisać to co uważam o tej książce. Nie mogę powiedzieć zbyt dużo, bo zdradziłbym bardzo ciekawy wątek całej historii, a z drugiej strony, aż ciężko jest nie opowiedzieć co się dzieje z głównymi bohaterami powieści. No ale spróbujmy...

Lektura opowiada nam co się sprzydarzyło grupce przyjciaciół z dzieciństwa. Pokazuje trudną ścieżkę ich życia oraz uczy, by korzystać ze swojej wolności oraz swojego szczęścia ( Tak jak było to w przypadku Cala, czy też Nicole). W każdym bądź razie, opowiadnie porusza serce (ale średnio lubie głównego bohatera :p).

Jest to pierwsza tego typu książka w moim życiu. Zawsze lubiłem akcję, zagadki, trochę komedii lecz nigdy nie czytałem powieści o życiu zwykłego człowieka, który nie robi nic nadzwyczajnego.
Temat książki może bezpośrednio dotyczyć każdego z nas.
Lekka i przyjemna lektura. Polecam przecytać ;)

Zastanawiam się jakimi słowami opisać to co uważam o tej książce. Nie mogę powiedzieć zbyt dużo, bo zdradziłbym bardzo ciekawy wątek całej historii, a z drugiej strony, aż ciężko jest nie opowiedzieć co się dzieje z głównymi bohaterami powieści. No ale spróbujmy...

Lektura opowiada nam co się sprzydarzyło grupce przyjciaciół z dzieciństwa. Pokazuje trudną ścieżkę ich życia...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Zbiór ciekawych krótkich historyjek stworzonych przez Kazue Kato. Polecam przeczytać :)

Zbiór ciekawych krótkich historyjek stworzonych przez Kazue Kato. Polecam przeczytać :)

Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Ao no Exorcist jest świetną mangą.

Kreska, bohaterowie, świat, akcja no i oczywiście pomysły są oryginalne i niepowtarzalne. Zwroty akcji zaskakują czytelnika oraz sprawiają że chce się czytać więcej.

Jak na razie seria zapowiada się ciekawie.

Ao no Exorcist jest świetną mangą.

Kreska, bohaterowie, świat, akcja no i oczywiście pomysły są oryginalne i niepowtarzalne. Zwroty akcji zaskakują czytelnika oraz sprawiają że chce się czytać więcej.

Jak na razie seria zapowiada się ciekawie.

Pokaż mimo to


Na półkach: , , , ,

"Makbet" Williama Szekspira jest generalie krwawą sztuką. Na każdym kroku jest ukazana zbrodnia poparta chciwością oraz żądzą władzy.

W historii mamy przedstawione losy głównego bohatera- Makbeta, który traci wszystko przez jego nienasyconą ambicję. Mamy pokazaną jego wewnętrzną walkę, gdzie autor przedstawia nam moralność oraz etyczność zachowania ludzkiego.

Makbet jest postacią tragiczną. Przez swoją rozbudzoną świadomość, sumienie i refleksje, zmienia swoje życie. Wybiera walkę o władzę, gdzie wszystkie chwyty są dozwolone. Przez właśnie tę walkę, zatracił on swoje człowieczeństwo.

Sztuka refleksyjna i dająca do myślenia. Ma swój oryginalny klimat.
Polecam każdemu przeczytać, ale przejść się na sztukę w teatrze ;)

"Makbet" Williama Szekspira jest generalie krwawą sztuką. Na każdym kroku jest ukazana zbrodnia poparta chciwością oraz żądzą władzy.

W historii mamy przedstawione losy głównego bohatera- Makbeta, który traci wszystko przez jego nienasyconą ambicję. Mamy pokazaną jego wewnętrzną walkę, gdzie autor przedstawia nam moralność oraz etyczność zachowania ludzkiego.

Makbet jest...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: ,

Jest to pierwszy raz kiedy spotykam się z twórczością Gabriela Marqueza i przyznaje, że sprawiła mi ona całkiem spore wyzwanie. Być może jest to spowodowane tym, że jestem licealistą, który dopiero zanurza się w świcie literatury, ale ta książka wywarła na mnie niesamowite i niezapomniane wrażenie.

Autor stworzył dzieło, które zasługuje na wielki aplauz. A to czemu? Powiem po krótce, by każdy mógł doświadczyć to samo co ja. Książka ukazuje nam skutek nowo powstających zmian w świecie, które zaczynają mieszać się z tradycją, zaburzając tym jednocześnie pewną harmonię doczesnego życia. Pęd cywilizacyjny zatacza krąg historii, którego nie da się powstrzymać (tak jak było to przedstawione na przykładzie rodu Buendiów). Dodatkowo autor doczepił do tego dzieła swoje trafne przemyślenia o samotnym życiu, miłości czy też śmierci: "Nie umiera się wtedy, kiedy trzeba, tylko kiedy można to zrobić".

Powieść ta, pomimo że jest ciężka, jest genialana. Serdecznie polecam każdemu przeczytać.

Jest to pierwszy raz kiedy spotykam się z twórczością Gabriela Marqueza i przyznaje, że sprawiła mi ona całkiem spore wyzwanie. Być może jest to spowodowane tym, że jestem licealistą, który dopiero zanurza się w świcie literatury, ale ta książka wywarła na mnie niesamowite i niezapomniane wrażenie.

Autor stworzył dzieło, które zasługuje na wielki aplauz. A to czemu? Powiem...

więcej Pokaż mimo to


Na półkach: , , , ,

By zbędnie nie gadać, to będzie krótka recenzja :)

Tak samo jak poprzednie części, "Kosogłos" jest fantastyczną książką zamykającą historię Katniss i Peety. Końcówka daje dość sporo do myślenia oraz porusza serce.

Serdecznie polecam przeczytać :)

By zbędnie nie gadać, to będzie krótka recenzja :)

Tak samo jak poprzednie części, "Kosogłos" jest fantastyczną książką zamykającą historię Katniss i Peety. Końcówka daje dość sporo do myślenia oraz porusza serce.

Serdecznie polecam przeczytać :)

Pokaż mimo to