Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Krew na Śniegu" była moją pierwsza książką Jo Nesbo. Słyszałem o nie różne opinie. Jedni byli zachwyceni, natomiast innym się ona zupełnie nie podobała. Ja jednak będę należeć do tych, którzy polubili tę książkę.

"Usiadłem nad brzegiem, zapatrzyłem się w gładką taflę i pomyślałem, że pozostaje po nas tylko kilka kręgów na wodzie, które pojawiają się na chwilkę, apotem znikają. Tak jakby nigdy ich nie było. Jakby nas nigdy nie było."

"Krew na Śniegu" opowiada o przeżyciach głównego bohatera który jest płatnym zabójcą. Oprócz zwykłej książki akcji, w lekturze są zawarte elementy dotyczące filozofii życia, czy też myśli dotyczących szcześcia i cierpienia ludzi. Autor poruszył w książce w dość mocny sposób problem alkoholozmu i problemów rodzinnych. Pokazał, że małe dziecko chłonie od rodziców wszystko, co też powoduje pewne refleksje na temat naszego życia rodzinnego.
Pomimo tych wszystkich przemyśleń oraz nawiązań, akcja rozgrywa się dość dynamicznie. Wszystkie zwroty wydarzeń wciągają czytelnika i nie dają się na ogół przewidzieć.
Gdybym miał opisać jakąś wadę tej książki, byłby to zbyt krótkie opisy miejsc, gdzie znajdowali się bohaterowie. Lubie czasem poczuć kilmat miejsca, w którym znajduje się główny bohater. Poza tym, jak dla mnie, ksiązka była bardzo ciekawa i skłaniająca do myślenia.

Polecam, polecam, polecam :)

"Krew na Śniegu" była moją pierwsza książką Jo Nesbo. Słyszałem o nie różne opinie. Jedni byli zachwyceni, natomiast innym się ona zupełnie nie podobała. Ja jednak będę należeć do tych, którzy polubili tę książkę.

"Usiadłem nad brzegiem, zapatrzyłem się w gładką taflę i pomyślałem, że pozostaje po nas tylko kilka kręgów na wodzie, które pojawiają się na chwilkę, apotem...

Przed zaczęciem czytania "Pana Tadusza", bałem się, że będzie to totalny dramat dla mojego mózgu, że nie będę w stanie nic zrozumieć, i że zanudzę się na śmierć. A jednak myliłem się!

"Pan Tadeusz" jest uważany za epopeję narodową, gdyż ma on a zadanie m.in kształtować tożsamośc narodu poslskiego oraz patriotyzm Polaków, jest napisany wierszem, charakteryzuje się podniosłym stylem, czy też przedstwaia dzieje historyczne polskiej szlachty.

Wszystkie elementy tej książki są skierowane do nas. Mają na celu rozbudować naszą świadomość narodową czy też pokazać tradycje i obyczaje polskie.

"Pan Tadeusz" jest przesiąknięty filozofią romantyczną. Mogę wręcz powiedzieć, że ta fiolozofia jest dosłownie wszędzie, na każdym kroku. Wymieszanie świata realnego i metafizycznego jest znaczące w utworze. Przyroda i świat nadprzyrodzony reagują na zmany zachodzące w akcji utworu, na mentalonść głównych bohateró ora ich uczucia.

O Panu Tadeuszu mógłbym naprawdę pisać długo i namiętnie. Z mojej perspektywy (licealisty) lektura ta nie jest łatwa, gdyż jest napisana wierszem i nawiązuje do czasów historycznych. Język jest żywy, i ten którym pisał Mickiewicz różni się bardzo od tego, który ja znam. Lecz mimo tego (tych tak zwanych wad), uważam że książka nie bez powodu nazywana jest epopeją narodową. Czuć uczucia autora, jego duszę i uczucia przelane na papier.

Osobiście lektura mi się bardzo spodobała. Jedyne czeko trzeba, to chociaż minimalna znajomość historii oraz umiejętność analizy, a wtedy można zoabaczyć, że książka mówi nam o wszystkim, co tylko chcemy wyczytać.

Serdecznie polecam :)

Przed zaczęciem czytania "Pana Tadusza", bałem się, że będzie to totalny dramat dla mojego mózgu, że nie będę w stanie nic zrozumieć, i że zanudzę się na śmierć. A jednak myliłem się!

"Pan Tadeusz" jest uważany za epopeję narodową, gdyż ma on a zadanie m.in kształtować tożsamośc narodu poslskiego oraz patriotyzm Polaków, jest napisany wierszem, charakteryzuje się...

"Kordian" Juliusza Słowackiego, miał być pierwszą częścią trylogii zatytułowanej "Spisek Koronacyjny". Niestety utwór ten nie doczekał się kontynuacji

Dramat ten przedstawia historię dojrzewania tytułowego głównego bohatera. Najważniejszymi problemami tego utwory są: matyrologia narodu polskiego, dramt jednostki ( Kordian patrzy na świat oczami romantyka i dostrzega słabość współczesnych mu ludzi) oraz polemikę z Mickiewiczem (Pewne części dramatu Słowackiego są odpowiedzią na "Dziady" Mickiewicza).

Utwór jest specyficzny. Każdy cżłowiek odbiera go inaczej. Wszystko zależy od naszego wnętrza i naszej duszy. Mimo to, uważam jednak, że "Kordian", tak samo jak "Dziady", jest to pozycja obowiązkowa dla każdego Polaka. Utwory romantyczne wykształciły nasz naród, pokazują nam czym był patriotyzm oraz w jaki sposób broniono wartości, które są bliskie ludziom. Przyznaję, że lektura jest trudna do zrozumienia i trzeba ją dokładnie przeanalizować, bo zrozumieć jej sens. Jednakże, gdy już zrozumiemy ogół treści, zobaczymy, jak piękna jest ta książka.

Polcam przeczytać :)

"Kordian" Juliusza Słowackiego, miał być pierwszą częścią trylogii zatytułowanej "Spisek Koronacyjny". Niestety utwór ten nie doczekał się kontynuacji

Dramat ten przedstawia historię dojrzewania tytułowego głównego bohatera. Najważniejszymi problemami tego utwory są: matyrologia narodu polskiego, dramt jednostki ( Kordian patrzy na świat oczami romantyka i dostrzega...