Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam niemal jednym tchem. Właściwie nie potrafię dokładnie określić, co mnie tak poruszyło w tej książce, może zagubienie i melancholia głównej bohaterki-narratorki, jej gorzkie refleksje na temat życia i ludzi, które wydały mi się wtedy bardzo trafne ze względu na mój stan ducha (a i tak wprawiły mnie w przygnębienie na co najmniej kilka dni). Sama Celestine to postać pełna sprzeczności, co irytuje, a zarazem - moim zdaniem - paradoksalnie przydaje jej wiarygodności. Powieść bardzo kobieca - aż dziw bierze, że autorem jest mężczyzna, napisana pięknym językiem (przynamniej w oryginale, za polską wersję ręczyć nie mogę). W interesujący sposób ukazuje relacje między służącymi a ich chlebodawcami. Kiedy dotarłam do ostatniej strony, poczułam się, jakbym została wyrwana z innego świata - co prawda niezbyt przyjaznego, ale niesamowicie zajmującego. Na pewno jeszcze kiedyś wrócę do tej książki.

Przeczytałam niemal jednym tchem. Właściwie nie potrafię dokładnie określić, co mnie tak poruszyło w tej książce, może zagubienie i melancholia głównej bohaterki-narratorki, jej gorzkie refleksje na temat życia i ludzi, które wydały mi się wtedy bardzo trafne ze względu na mój stan ducha (a i tak wprawiły mnie w przygnębienie na co najmniej kilka dni). Sama Celestine to...