Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ufff, ta część na szczęście była dużo lepsza od poprzedniej. Po trzeciej zrobiłam sobie przerwę (takie nudy...), ale przekonałam sama siebie, żeby czytać dalej.

W tej części więcej czasu spędzamy z Arlenem (oraz Renną) i Leeshą. Samą postać Leeshy bardzo lubię, ale dlaczego musi być taka idealna? Chyba nie ma takich osób w rzeczywistości... Ogólnie odnoszę wrażenie, że wszystkie kobiety u Bretta, które mają jakąś moc/władzę, są wprost idealne, zarówno jeśli chodzi o inteligencję, jak i wygląd zewnętrzny. Tak, tu trochę zazdrości przemawia, ale ile można czytać to samo!

Mimo tego wszystkiego, lekturę uznaję za udaną (sesja nadchodzi, a książka została pochłonięta!) i czekam na następną część.

Ufff, ta część na szczęście była dużo lepsza od poprzedniej. Po trzeciej zrobiłam sobie przerwę (takie nudy...), ale przekonałam sama siebie, żeby czytać dalej.

W tej części więcej czasu spędzamy z Arlenem (oraz Renną) i Leeshą. Samą postać Leeshy bardzo lubię, ale dlaczego musi być taka idealna? Chyba nie ma takich osób w rzeczywistości... Ogólnie odnoszę wrażenie, że...

Po dwóch rewelacyjnych częściach, ta szalenie mnie wynudziła. Dotrwałam do końca, bo na szczęście pojawili się Naznaczony, Leesha i Rojer. Dobrze, że następna rozpoczyna się z nimi. Pierwsza książka w tym roku!

Po dwóch rewelacyjnych częściach, ta szalenie mnie wynudziła. Dotrwałam do końca, bo na szczęście pojawili się Naznaczony, Leesha i Rojer. Dobrze, że następna rozpoczyna się z nimi. Pierwsza książka w tym roku!

Ta historia mnie porwała!

Dopiero powolutku zaczynam swą historię z fantastyką. Staram się przebrnąć przez Wiedźmina, który niby mi się podoba, niby nie... Przeczytałam parę tomów Gry o tron, lecz na razie odłożyłam... Mój chłopak powiedział: "Uważaj, Malowany człowiek to mroczne fantasy!".

Hmm.. czy jest mroczniejsze od Gry o tron? Nie wydaje mi się. Pomysł z otchłańcami jest niesamowity, historia dosłownie wciągnęła mnie w siebie i pochłonęłam ją w dwa dni (przy przygotowywaniu Wigilii!). Kolega, gdy mu napisałam, że skończyłam: "CO?! Już?! Przecież to jest dość grube!".

Właśnie tak czyta się Malowanego człowieka! Wartka akcja. Fantastycznie wykreowani bohaterowie (mimo iż na początku to dzieci): niewymuszony charakter, nie są w żaden sposób przerysowani. Pan Brett ma niesamowity talent!

Szybciutko sięgam po następną część (ach, te okładki!). Życzę Wesołych Świąt i Szczęśliwego Czytanego Roku!

Ta historia mnie porwała!

Dopiero powolutku zaczynam swą historię z fantastyką. Staram się przebrnąć przez Wiedźmina, który niby mi się podoba, niby nie... Przeczytałam parę tomów Gry o tron, lecz na razie odłożyłam... Mój chłopak powiedział: "Uważaj, Malowany człowiek to mroczne fantasy!".

Hmm.. czy jest mroczniejsze od Gry o tron? Nie wydaje mi się. Pomysł z...