Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wciągająca, ciekawa, ciepła i pełna uroku. Więcej na: http://domowaksiegarnia.blogspot.com/

Wciągająca, ciekawa, ciepła i pełna uroku. Więcej na: http://domowaksiegarnia.blogspot.com/

Książka doskonała dla ucznia, czyli jak wkurzyć Polonistkę

"Sekretne życie autorów lektur szkolnych. Nie tacy święci jak ich malują" to pozycja idealna dla licealistów. I nie tylko, każdy będzie się świetnie bawił w trakcie lektury. Od lat, omawiając w szkole kolejną lekturę, klepiemy na pamięć biogram kolejnego autora. Znacie ten schemat? - Urodził się, napisał i umarł. Tymczasem ich życie wcale nie było takie proste i nudne. Wręcz przeciwnie. Oczywiście autorom lektur szkolnych należy się szacunek i naprawdę warto poznać treść ich dzieł, ale często to, co działo się w ich życiu prywatnym, było ciekawe (jeśli nie ciekawsze od ich utworów) i miało niebagatelny wpływ na ich twórczość.

Pełna recenzja na stronie: http://domowaksiegarnia.blogspot.com/

Książka doskonała dla ucznia, czyli jak wkurzyć Polonistkę

"Sekretne życie autorów lektur szkolnych. Nie tacy święci jak ich malują" to pozycja idealna dla licealistów. I nie tylko, każdy będzie się świetnie bawił w trakcie lektury. Od lat, omawiając w szkole kolejną lekturę, klepiemy na pamięć biogram kolejnego autora. Znacie ten schemat? - Urodził się, napisał i umarł....

Problem z tego typu historiami polega na tym, że są to zbeletryzowane wersje prawdziwych historii. Historie trudne, które nagle zostają zmienione w bardziej lukrowaną wersję wydarzeń. Owszem, głowni bohaterowie, kiedyś żyli, ale część ich przeżyć i doświadczeń jest dopasowana do fabuły książki. Dla zwykłego czytelnika taka opowieść będzie historią prawdziwą. Dla osoby, która posiada trochę wiedzy na dany temat będzie już zupełnie inaczej.

Mimo wątpliwości, sięgnęłam po książkę o Tatuażyście z Auschwitz. Książka istotnie opisuje świat obozu koncentracyjnego i zmagania więźniów z tamtejszą rzeczywistością. Jednak jakieś to ładne i ugładzone. Poza tym, jest jednak kilka kwestii, które mnie, osobie interesującej się tym fragmentem historii, mocno rzucały się w oczy. Więcej na moim blogu: http://domowaksiegarnia.blogspot.com/

Problem z tego typu historiami polega na tym, że są to zbeletryzowane wersje prawdziwych historii. Historie trudne, które nagle zostają zmienione w bardziej lukrowaną wersję wydarzeń. Owszem, głowni bohaterowie, kiedyś żyli, ale część ich przeżyć i doświadczeń jest dopasowana do fabuły książki. Dla zwykłego czytelnika taka opowieść będzie historią prawdziwą. Dla osoby,...

Najnowsza powieść Ałbeny Grabowskiej jest opowieścią bardzo odmienną od tych, do których przyzwyczaiła nas Autorka. Powieść „Matki i córki:” to historia czterech pokoleń kobiet. Maria, Sabina i Magdalena i Lila żyją razem, są rodziną, ale nie ma między nimi emocjonalnej bliskości oraz ciepła. Są za to tajemnice, niedopowiedzenia i chłód. „Matki i córki” to książka, dla tych, którzy lubią zgłębiać skomplikowane ludzie losy.
WIĘCEJ NA: http://domowaksiegarnia.blogspot.com/

Najnowsza powieść Ałbeny Grabowskiej jest opowieścią bardzo odmienną od tych, do których przyzwyczaiła nas Autorka. Powieść „Matki i córki:” to historia czterech pokoleń kobiet. Maria, Sabina i Magdalena i Lila żyją razem, są rodziną, ale nie ma między nimi emocjonalnej bliskości oraz ciepła. Są za to tajemnice, niedopowiedzenia i chłód. „Matki i córki” to książka, dla...

„Okruchy dobra” to opowieść z pozytywnym przesłaniem, napisana ku pokrzepieniu serca jak to się ładnie mówi. Zbiór opowiadań pozwala czytelnikowi na poznanie historii ludzi, którzy borykają się z różnego rodzaju problemami, a czas świąt to moment, kiedy muszą się zatrzymać i stawić czoła wszystkim swoim porażkom i niepowodzeniom życiowym, które w taki czy inny sposób mają wpływ na ich samopoczucie w trakcie Bożego Narodzenia. Historie zamieszczone w książce, odzwierciedlają prawdziwe życie Każdy z nas znajdzie w tej książce coś dla siebie. Opowieść o troskach codziennego życia wzbudza emocje. Historia Romana, losy Anny czy dylematy Jowity to problemy, emocje i kłopoty, jakie w prawdziwym życiu spotykają każdego z nas. Mam wrażenie, że ta opowieść ma na celu nie tylko poprawienie nam humoru, ale też niesie uniwersalne przesłanie, które ma pomóc nam zatrzymać się i zastanowić nad życiem. Warto rozejrzeć się dookoła i zauważyć otaczających nas ludzi. Często bywamy skupieni na naszych troskach tak mono, że nie dostrzegamy, iż obok także jest ktoś, kto boryka się z problemami codziennego życia i warto poświęcić mu chwalę uwagi. Historie zawarte w „Okruchach dobra”, przypominają nam, że poczucie bliskości i zrozumienia jest jedną z najważniejszych potrzeb człowieka. Bo dzięki obecności drugiej osoby jest łatwiej w codziennym życiu.
więcej na: http://domowaksiegarnia.blogspot.com/

„Okruchy dobra” to opowieść z pozytywnym przesłaniem, napisana ku pokrzepieniu serca jak to się ładnie mówi. Zbiór opowiadań pozwala czytelnikowi na poznanie historii ludzi, którzy borykają się z różnego rodzaju problemami, a czas świąt to moment, kiedy muszą się zatrzymać i stawić czoła wszystkim swoim porażkom i niepowodzeniom życiowym, które w taki czy inny sposób mają...

Świetna propozycja na prezent dla Nastolatków! Recenzja tutaj: http://domowaksiegarnia.blogspot.com/

Świetna propozycja na prezent dla Nastolatków! Recenzja tutaj: http://domowaksiegarnia.blogspot.com/

Ogród Zuzanny. Tom 2. Odważ się kochać, podobnie jak poprzedni jest przepełniony ciepłem i czymś co ja nazwałabym pozytywną energią. Malkontenci nie czytajcie!

Choć mam wrażenie, że część pierwsza sagi o małym miasteczku była nieco bardziej świeża i odkrywcza (przynajmniej dla mnie), to drugą odsłonę Ogrodu Zuzanny polecam ją Wam z całego serca. Na długie jesienne i zimowe wieczory nie ma nic lepszego na poprawę humoru niż dobra książka.

Co prawda tom drugi powstał, jak dla mnie, w ekspresowym tempie, to wciąż jest interesującą i wartą uwagi pozycją czytelniczą. I dobrze. Poprawia humor, nastraja pozytywnie i daje dużo radości.
Bardzo mnie cieszy fakt, że książka trzyma poziom, Jest sympatyczną i pełną optymizmu wizją świata. Pozwala odetchnąć, zapomnieć o własnych kłopotach.

Jednocześnie mam nadzieję, że kolejna część sagi o Starej Leśnie nie powstanie zbyt szybko. Nie zrozumcie mnie źle. Lubię dobre książki, ale uważam, że nasi autorzy, zwłaszcza powieści obyczajowych, tworzą zbyt szybko, a co za tym idzie zbyt niechlujnie, a to odbija się przede wszystkim na nas, czyli czytelnikach. Wolę poczekać -przykładowo- ponad rok, albo dłużej na kolejną odsłonę sagi, niż za niecałe pół roku sięgnąć po trzeci tom i poczuć wielkie rozczarowanie.

Na obecną chwilę Ogród Zuzanny. Tom 2. Odważ się kochać to pozycja warta przeczytania w okresie jesienno -zimowym.


więcej na: domowaksiegarnia.blogspot.com

Ogród Zuzanny. Tom 2. Odważ się kochać, podobnie jak poprzedni jest przepełniony ciepłem i czymś co ja nazwałabym pozytywną energią. Malkontenci nie czytajcie!

Choć mam wrażenie, że część pierwsza sagi o małym miasteczku była nieco bardziej świeża i odkrywcza (przynajmniej dla mnie), to drugą odsłonę Ogrodu Zuzanny polecam ją Wam z całego serca. Na długie jesienne i zimowe...

Sny wojenne to z pozoru prosta i wydawać by się mogło, bardzo łatwa do przyswojenia lektura.

W rzeczywistości, to historia poruszająca temat walki dobra ze złem. Opowieść o ludzkich dramatach i wyborach, które nigdy nie będą tylko dobre lub tylko złe.

To także powrót do mrocznych i skomplikowanych czasów okresu II Wojny Światowej, który, mimo upływu lat, jest wciąż bardzo żywy w naszej zbiorowej pamięci.

Inspiracją dla powieści była historia życia oraz postać Heinricha Hamanna, gestapowca, człowieka, który mimo swoich czynów w trakcie okupacji, długo czekał na postawienie przed sądem.


Historia Magdy, młodej studentki, przekonanej o tym, że jest córką zbrodniarza wojennego, jest powieścią o złożoności ludzkiego losu. O tym, że nie wszystko zależy od nas samych. Poza naszymi staraniami i pragnieniami, są jeszcze rzeczy i sprawy, na które nie mamy żadnego wpływu, choć ze wszystkich sił staramy się mieć taką siłę.

Magda jest zagubiona, samotna i pełna gniewie. Nie wie czym jest szczęśliwe dzieciństwo. Choć nikt nigdy nie powiedział jej otwarcie, dlaczego jest ignorowana i poniżana. To ona sama wie nie tylko, że jest córką kobiety, która uciekła za granicę, ale też zdaje sobie sprawę, że jest „kłopotem”.

Z biegiem lat w głowie Magdy jest coraz więcej pytań, na które nie zna odpowiedzi. Spotkanie z pewnym prokuratorem, rozpoczyna serię zdarzeń, które na zawsze odcisną znaki na życiu, duszy i umyśle Magdy.

Sny wojenne to frapująca opowieść o naszych wyborach, pragnieniach i lękach. O nasz historii, która nieraz brutalnie mieszała się w nasze życie, powodując w nim chaos i pustkę.

Czy można pogodzić się z przeszłością? Czy winny naszych matek i ojców są także naszymi grzechami? Czy przebaczenie naprawdę istnieje? Przeczytajcie Sny wojenne a przekonacie się sami.

domowaksiegarnia.blogspot.com

Sny wojenne to z pozoru prosta i wydawać by się mogło, bardzo łatwa do przyswojenia lektura.

W rzeczywistości, to historia poruszająca temat walki dobra ze złem. Opowieść o ludzkich dramatach i wyborach, które nigdy nie będą tylko dobre lub tylko złe.

To także powrót do mrocznych i skomplikowanych czasów okresu II Wojny Światowej, który, mimo upływu lat, jest wciąż...

Zaklinaczki to zaskakująco dobra historia obyczajowa, która wciągnie niejedną z Was.

Historia przyjaźni trzech kobiet, które borykają się z triadami codziennego życia, została napisana zręcznie, z rozmyłem i w taki sposób, by każda z nas znalazła w niej coś dla siebie.

Bohaterkami książki są trzy kobiety – Gabi, Izyda oraz Ewa. Każda z nich jest na innym etapie życia. Mają też różne charaktery i upodobania.


Spotkały się już jako osoby dorosłe, z bagażem różnych doświadczeń. Dzieli je wszystko, a łączy przyjaźń. Uczucie, cenne, a jednocześnie trudne do zdefiniowania i przybierające często zaskakujące formy.

Powieść porusza wiele różnych tematów, począwszy od miłości, zdrady, dzieci, a na polityce skończywszy.

Ta wciągająca i życiowa (jeśli można tak powiedzieć) historia życia trzech bohaterek, będzie przyjemna lekturą na letnie dni. Albo na poprawę nastroju.

domowaksiegarnia.blogspot.com

Zaklinaczki to zaskakująco dobra historia obyczajowa, która wciągnie niejedną z Was.

Historia przyjaźni trzech kobiet, które borykają się z triadami codziennego życia, została napisana zręcznie, z rozmyłem i w taki sposób, by każda z nas znalazła w niej coś dla siebie.

Bohaterkami książki są trzy kobiety – Gabi, Izyda oraz Ewa. Każda z nich jest na innym etapie życia....

Związek Radziecki, obok Wielkiej Brytanii czy Niemiec, pozwolił kobietom na służbę w wojsku. Jednak, to właśnie w armii ZSRR służyło ich najwięcej. I były to nie tylko kobiety sanitariuszki lub łączniczki, ale także pilotki i snajperki, czyli członkinie jednostek biorących bezpośredni udział w walce.

Autorce udało się nie tylko opisać wojenne losy snajperek. Nie umknęła jej uwadze propaganda radzieckich władz. To właśnie dzięki dobrze zbudowanej propagandzie kobiety, z różnych warstw społecznych, tak chętnie zaciągały się do wojska. Wydawało im się, że warto zaryzykować i poświęcić swoje życie dla kraju. Rzeczywistość okazała się dla nich zupełnie inna.


Większość z nich nie miała pojęcia na co tak naprawdę się decyduje. Trafiły do prawdziwego piekła na ziemi. Zmuszone były patrzeć na śmierć, walczyć z insektami, a także ze swoimi kolegami – żołnierzami, którzy mieli czelność je napastować i niewłaściwie traktować. Delikatnie mówiąc.

Snajperki. Dziewczyny z Armii Czerwonej to wciągający opis czasów Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Nie brak w nim szczegółów z pierwszej linii frontu. Książka Luby Winogradowej sprawia, że kobiety Armii Czerwonej znów goszczą w naszej świadomości.

Ponadto, to ciekawy obraz rosyjskiego społeczeństwa tamtego okresu. Tego, jak wyglądało wyjście poza dobrze znane terytorium radzieckiej ojczyzny do zupełnie innego świata, jakim były tereny na zachód od sowieckich granic.

domowaksiegarnia.blogspot.com

Związek Radziecki, obok Wielkiej Brytanii czy Niemiec, pozwolił kobietom na służbę w wojsku. Jednak, to właśnie w armii ZSRR służyło ich najwięcej. I były to nie tylko kobiety sanitariuszki lub łączniczki, ale także pilotki i snajperki, czyli członkinie jednostek biorących bezpośredni udział w walce.

Autorce udało się nie tylko opisać wojenne losy snajperek. Nie umknęła...

Książka chwyta za gardło. Jest historią pełną cierpienia i bólu. Ale Nadia znalazła w sobie siłę, by walczyć o siebie.

Jedni podziwiają Nadię za jej odwagę i walkę na rzecz Jezydów, inni traktują jej opowieść z dystansem i nieufnością.


W dwa tysiące czternastym roku jezydzka wioska, w której mieszkała Nadia Murad została zaatakowana przez bojowników Państwa Islamskiego. Bojownicy ISIS dokonali masakry ludności cywilnej, a Nadia z wieloma innymi kobietami stała się ich niewolnicą. Była bita i gwałcona, sprzedawana, poniżana. Życie stało się dla niej piekłem tylko dlatego, że jest wyznawczynią swojej religii.

Dla mnie, historia tej dziewczyny pokazuje smutną rzeczywistość. Rzeczywistość, w której niewielu obchodzi los innych ludzi, ot tak po prostu. Bohaterka książki nie pochodzi bowiem z bardzo bogatego kraju, jej społeczność nie należy do żadnej elity, czy wyższej klasy społecznej. Tak naprawdę, ci ludzie są dla świata mało ważni. Owszem, ktoś nad nimi ubolewa, stara się nieco pomóc, na przykład poprzez działania na rzecz przyjmowania uchodźców, ale realnie ci ludzie wciąż są ze swoim nieszczęściem sami.

Nadia przetrwała i znalazła dla siebie nowe miejsce do życia, ale tylko i wyłącznie dzięki własnej determinacji i uporowi. I chwała jej za to. Jednak społeczność międzynarodowa wciąż robi niewiele, by pomóc takim ludziom jak ona.

Po części wynika to zapewne z braku większego interesu największych państw świata w tym, by pomóc takim ludziom. Niestety, polityka to działanie w myśl zasady „nie ma nic za darmo”.

Jednocześnie dochodzą tutaj kwestie różnić kulturowych, światopoglądowych oraz religijnych. Nadia pisze o wściekłości na wieść o państwach, które nie chcą przyjmować uchodźców. Z jej strony jest to całkowicie zrozumiałe.

Dla niej człowiek jest człowiekiem i każdemu należy się pomoc. Dla mnie, to także oczywista kwestia. Natomiast dla wielu, świat Nadii jest jak planeta w odległej galaktyce – nieznany, dziki i niebezpieczny. I właśnie ta nieznajomość innej kultury i brak chęci do poznania czegoś innego, nowego, często uboższego materialnie, objawia się w postaci obojętność lub w postaci wrogiej i agresywnej postawy.

domowaksiegarnia.blogspot.com

Książka chwyta za gardło. Jest historią pełną cierpienia i bólu. Ale Nadia znalazła w sobie siłę, by walczyć o siebie.

Jedni podziwiają Nadię za jej odwagę i walkę na rzecz Jezydów, inni traktują jej opowieść z dystansem i nieufnością.


W dwa tysiące czternastym roku jezydzka wioska, w której mieszkała Nadia Murad została zaatakowana przez bojowników Państwa Islamskiego....

W Stajni pod Tęczą zawsze dzieje się coś ciekawego. To miejsce zamieszkują nie tylko konie, ale też pies i inne zwierzęta, o jakże ciekawych osobowościach. Stajnią opiekuje się sympatyczna pani Kasia z wnuczką Janeczką. Wszyscy razem, tworzą fantastyczną kompanię, która umili czas niejednemu dziecku.

Głównym bohaterem tej historii jest Niunio – koń o tęczowej grzywie i równie kolorowym ogonie. Niech nie zwiodą Was kolory, ten młody konik może zostać przyjacielem nie tylko Waszej córeczki, ale również i synka.

Nie zabraknie przygód i…niespodzianek do rysowania lub naklejania na kartach książki.

Opowieść o mieszkańcach Stajni pod Tęczą jest skrojona na miarę współczesnych dzieciaków od szóstego roku życia. Nie zabraknie wciągającej opowieści, przeplatanej humorem, radością oraz uśmiechem.

Nie będę Wam zdradzać dokładnej treści książki, bo nie ma to sensu, ale powiem Wam tylko, że pierwszą myślą po skończonej lekturze był wniosek o treści: „Dlaczego za moich czasów nie było takich fajnych książek? W dodatku, mnie nie wolno było po nich malować!”.

Warto sprawić dziecku prezent w postaci Czarów na komary, bo to mądra i śmieszna opowieść. Poza tym „maczał w niej pióro” znany Wam już z publikacji na blogu Marcin Kozioł, który w duecie z Katarzyną Dowbor napisał naprawdę fajną książkę dla naszych dzieciaków.

domowaksiegarnia.blogspot.com

W Stajni pod Tęczą zawsze dzieje się coś ciekawego. To miejsce zamieszkują nie tylko konie, ale też pies i inne zwierzęta, o jakże ciekawych osobowościach. Stajnią opiekuje się sympatyczna pani Kasia z wnuczką Janeczką. Wszyscy razem, tworzą fantastyczną kompanię, która umili czas niejednemu dziecku.

Głównym bohaterem tej historii jest Niunio – koń o tęczowej grzywie i...

Bardzo lubię, kiedy akcja powieści toczy się w okresie międzywojennym. Tamte lata są dla mnie fascynujące, pełne kontrastów, uroku i takiego, jakby to ująć, kawałka świata, którego dotknę tylko dzięki książkom.


Dlatego, z chęcią sięgnęłam po opowieść kryminalno-sensacyjną Klincz autorstwa Martina Holména. Autor przenosi nas do szwedzkiej rzeczywistości lat trzydziestych ubiegłego wieku. To okres, kiedy szaleje kryzys gospodarczy i rośnie przestępczość.

Głównym bohaterem jest Harry Kvist. Były bokser, który niegdyś odnosił sukcesy, dziś jest niestroniącym od alkoholu ściągaczem długów. Jego codziennością są podrzędne knajpy i inne niebezpieczne miejsca o wątpliwej reputacji.

Pracując jako człowiek ścigający dłużników Kvist poznaje najróżniejszych typów spod ciemnej gwiazdy. Pewnego dnia dowiaduje się, że niedawno odwiedzony przez niego dłużnik zostaje zamordowany, a on sam, staje się pierwszym podejrzanym o usunięcie mężczyzny z tego świata.

Harry postanawia zrobić wszystko, by oczyścić się z zarzutów. Historia walki o jego dobre imię to interesująca podróż po najrozmaitszych miejscach Sztokholmu. I bynajmniej nie będą to najlepsze dzielnice i ekskluzywne restauracje.

Klincz to interesująca opowieść o Sztokholmie spod ciemnej gwiazdy. O tym, jak w latach trzydziestych XX wieku wyglądało przestępcze życie i cały przestępczy świat, który rządził się swoimi prawami.

domowaksiegarnia.blogspot.com

Bardzo lubię, kiedy akcja powieści toczy się w okresie międzywojennym. Tamte lata są dla mnie fascynujące, pełne kontrastów, uroku i takiego, jakby to ująć, kawałka świata, którego dotknę tylko dzięki książkom.


Dlatego, z chęcią sięgnęłam po opowieść kryminalno-sensacyjną Klincz autorstwa Martina Holména. Autor przenosi nas do szwedzkiej rzeczywistości lat trzydziestych...

Książka w prosty i przystępny sposób opowiada o kobiecych postaciach występujących w Biblii. Historia Sary, czy Marii Magdaleny została opisana tak, by dziecko zrozumiało przekaz każdej z historii.

Autorka postarała się o to, by przekaz tej publikacji zachęcał dzieci, poprzez właściwe zachowanie, do bycia dziećmi Boga. Wydaje się to idealnym kluczem do wytłumaczenia im uniwersalnych prawd i zasad, jakimi kieruje się wiara katolicka.

Więcej na blogu: domowaksiegarnia.blogspot.com

Książka w prosty i przystępny sposób opowiada o kobiecych postaciach występujących w Biblii. Historia Sary, czy Marii Magdaleny została opisana tak, by dziecko zrozumiało przekaz każdej z historii.

Autorka postarała się o to, by przekaz tej publikacji zachęcał dzieci, poprzez właściwe zachowanie, do bycia dziećmi Boga. Wydaje się to idealnym kluczem do wytłumaczenia im...

Muszę powiedzieć, że z tomu na tom pisarski warsztat Puzyńskiej ewoluuje. Autorka naprawdę stara się wikłać fabułę coraz ciekawiej i mocniej, by schemat opowieści nie znudził się czytelnikowi. Coraz lepiej wychodzi autorce wikłanie lokalnej społeczności w wewnętrzne mikro konflikty, uwypuklanie niuansów społecznych, i jakbyśmy to powiedzieli „stosunków i stosuneczków” na prowincji.

Do samego końca fabuła utrzymuje równe tempo, a zawiłości i niespodziewane zwroty akcji, sprawiają, że wciąż łamiemy sobie głowę nad rozwiązaniem zagadki.

Jednak mnie, wciąż nurtowała jedna osoba – Klementyna. Ale nie ze względu na sytuację w jakiej się znalazła. Poza tym doskonale wiem, że jest nietuzinkowa i nieprzewidywalna. O tym nie ma co dyskutować. Zastanawiałam się, na ile Klementyna jest postacią podobną do autorki bądź postacią będącą osobą taką, jaką, w swoim prywatnym wyobrażeniu, chciałaby być sama autorka. Nie znam Katarzyny Pużyńskiej osobiście. Jednak obserwuję jej aktywność na portalach społecznościowych i mam coraz silniejsze przekonanie, że wizualne podobieństwo zaczyna być niemalże uderzające.

wiecej na: domowaksiegarnia.blogspot.com

Muszę powiedzieć, że z tomu na tom pisarski warsztat Puzyńskiej ewoluuje. Autorka naprawdę stara się wikłać fabułę coraz ciekawiej i mocniej, by schemat opowieści nie znudził się czytelnikowi. Coraz lepiej wychodzi autorce wikłanie lokalnej społeczności w wewnętrzne mikro konflikty, uwypuklanie niuansów społecznych, i jakbyśmy to powiedzieli „stosunków i stosuneczków” na...