Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam jakieś 130 stron, sama się dziwię, że tak daleko zabrnęłam. Ale im dalej, tym gorzej, niestety. Część akcji rozgrywająca się na wyspie Lumii wieki temu jest tak dziwna i tak absurdalna, że naprawdę nie da się tego czytać. Nie polecam.

Przeczytałam jakieś 130 stron, sama się dziwię, że tak daleko zabrnęłam. Ale im dalej, tym gorzej, niestety. Część akcji rozgrywająca się na wyspie Lumii wieki temu jest tak dziwna i tak absurdalna, że naprawdę nie da się tego czytać. Nie polecam.

Sięgnęłam po nią, bo jakaś inna książka, którą niedawno czytałam, nawiązywała do "Czarnej Dalii". Niestety przebrnęłam tylko około 50 stron, nic mnie nie wciągnęło, ani postaci, ani fabuła (która wyjątkowo opornie i powoli się rozwija) ani styl pisania autora. Raczej już dalej brnąć nie zamierzam.

Sięgnęłam po nią, bo jakaś inna książka, którą niedawno czytałam, nawiązywała do "Czarnej Dalii". Niestety przebrnęłam tylko około 50 stron, nic mnie nie wciągnęło, ani postaci, ani fabuła (która wyjątkowo opornie i powoli się rozwija) ani styl pisania autora. Raczej już dalej brnąć nie zamierzam.

Dobrnęłam do 90 strony i dalej nie dam rady. Po prostu nie dzieje się nic, akcja rozwija się tak wolno, że na razie wiadomo jedynie, że główna bohaterka była w obozie koncentracyjnym i chciała założyć ogród dla zmarłej siostry. Plus chyba jedynie za egzotyczne miejsce akcji, nic poza tym.

Dobrnęłam do 90 strony i dalej nie dam rady. Po prostu nie dzieje się nic, akcja rozwija się tak wolno, że na razie wiadomo jedynie, że główna bohaterka była w obozie koncentracyjnym i chciała założyć ogród dla zmarłej siostry. Plus chyba jedynie za egzotyczne miejsce akcji, nic poza tym.

Przeczytałam zaledwie 80 kilka stron i dalej nie mam zamiaru w to brnąć. Nudna, monotonna, opisy miejsc nic nie wnoszą poza tym, że czyta się ją jeszcze gorzej. Strata czasu.

Przeczytałam zaledwie 80 kilka stron i dalej nie mam zamiaru w to brnąć. Nudna, monotonna, opisy miejsc nic nie wnoszą poza tym, że czyta się ją jeszcze gorzej. Strata czasu.

Przeczytałam sto kilkanaście stron i uznałam, że jednak życie jest za krótkie na czytanie słabych książek. Ta przestawia kilka zdegenerowanych, pokieraszowanych przez los postaci. Zaburzonych, egotycznych, słabych, pełnych gniewu i lęku jednocześnie, o wątpliwej moralności. Za dużo w niej brutalności, wypaczonego seksu i przekleństw. Wzbudza niesmak.

Przeczytałam sto kilkanaście stron i uznałam, że jednak życie jest za krótkie na czytanie słabych książek. Ta przestawia kilka zdegenerowanych, pokieraszowanych przez los postaci. Zaburzonych, egotycznych, słabych, pełnych gniewu i lęku jednocześnie, o wątpliwej moralności. Za dużo w niej brutalności, wypaczonego seksu i przekleństw. Wzbudza niesmak.

Długo polowałam na tę książkę, chyba jednak niepotrzebnie. Mam wrażenie, że jest przereklamowana. Przeczytałam jakieś 70 stron i wydaje mi się, że szkoda czasu, żeby dobrnąć aż do ok. 650. Nie jest to takie arcydzieło, żebym miała ochotę dobrnąć do końca, a co dopiero sięgnąć po kolejne części. Ktoś może uznać, że co ja tam wiem po 70 stronach, ale uważam, że już wstęp jest zanadto przegadany. Historia jakich wiele - Spokojna samotna kobieta o złamanym sercu, jak zwykle dla kontrastu ma zwariowaną kochliwą przyjaciółkę i jak zwykle przez przypadek pozna kogoś, kto skrycie do niej wzdycha. Na ogól nie przekreślam takich książek z góry, ale nie jest to aż tak wybitny temat, żeby tworzyć kilkusetstronicową "epopeję". Na razie odkładam na półkę i chyba nie sięgnę po nią ponownie.

Długo polowałam na tę książkę, chyba jednak niepotrzebnie. Mam wrażenie, że jest przereklamowana. Przeczytałam jakieś 70 stron i wydaje mi się, że szkoda czasu, żeby dobrnąć aż do ok. 650. Nie jest to takie arcydzieło, żebym miała ochotę dobrnąć do końca, a co dopiero sięgnąć po kolejne części. Ktoś może uznać, że co ja tam wiem po 70 stronach, ale uważam, że już wstęp jest...

Jakoś mnie nie urzekła i nie wciągnęła, dlatego odłożyłam ją w trakcie czytania.

Jakoś mnie nie urzekła i nie wciągnęła, dlatego odłożyłam ją w trakcie czytania.

Strasznie chaotyczna. Ja rozumiem, że bohaterką i narratorką jest dziewczyna, które zapewne nie miała dostępu do edukacji, ale to chyba nie powód, by porzucić zupełnie interpunkcję i wszelkie zasady spójnej narracji. Nie polecam!

Strasznie chaotyczna. Ja rozumiem, że bohaterką i narratorką jest dziewczyna, które zapewne nie miała dostępu do edukacji, ale to chyba nie powód, by porzucić zupełnie interpunkcję i wszelkie zasady spójnej narracji. Nie polecam!

Sądziłam, że będzie ciekawa. Przeczytałam jakieś 70 stron i odłożyłam. Za dużo w niej opisów informatycznych procesów, które dla takiego laika jak ja są nużące. Nie wiem czy pokuszę się o kontynuację lektury.

Sądziłam, że będzie ciekawa. Przeczytałam jakieś 70 stron i odłożyłam. Za dużo w niej opisów informatycznych procesów, które dla takiego laika jak ja są nużące. Nie wiem czy pokuszę się o kontynuację lektury.

Po kilkudziesięciu stronach uznałam, że książka ta mnie nuży i szkoda mi na nią więcej czasu. Może i życiowa, ale historia przedstawiona w sposób nieprzykuwający uwagi. Nie polecam.

Po kilkudziesięciu stronach uznałam, że książka ta mnie nuży i szkoda mi na nią więcej czasu. Może i życiowa, ale historia przedstawiona w sposób nieprzykuwający uwagi. Nie polecam.

Chyba po prostu ten gatunek literacki do mnie nie przemawia.

Chyba po prostu ten gatunek literacki do mnie nie przemawia.

Zaczęłam czytać, ale szybko porzuciłam. W ogóle mnie nie wciągnęła, chyba z powodu sposobu narracji. Ciężko się czytało, ciężko było się skupić na treści. Pierwsze kilkadziesiąt stron nie zainteresowało mnie na tyle, żeby kontynuować.

Zaczęłam czytać, ale szybko porzuciłam. W ogóle mnie nie wciągnęła, chyba z powodu sposobu narracji. Ciężko się czytało, ciężko było się skupić na treści. Pierwsze kilkadziesiąt stron nie zainteresowało mnie na tyle, żeby kontynuować.

Nie udało mi się przez nią przebrnąć. Nie wiedzieć czemu czytałam ją po angielsku (no może niezupełnie tak nie wiedzieć czemu, bo często sięgam po literaturę po angielsku choćby dla kontaktu z językiem). Może spróbuję jeszcze przeczytać po polsku i zmienię zdanie.

Nie udało mi się przez nią przebrnąć. Nie wiedzieć czemu czytałam ją po angielsku (no może niezupełnie tak nie wiedzieć czemu, bo często sięgam po literaturę po angielsku choćby dla kontaktu z językiem). Może spróbuję jeszcze przeczytać po polsku i zmienię zdanie.

Czytałam w oryginale. Często czytam po angielsku, więc to chyba nie kwestia trudnego języka. Sama nie wiem. Może jeszcze kiedyś zrobię drugie podejście. Może po polsku.

Czytałam w oryginale. Często czytam po angielsku, więc to chyba nie kwestia trudnego języka. Sama nie wiem. Może jeszcze kiedyś zrobię drugie podejście. Może po polsku.