Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Symbol symbolem symbol pogania :)

Symbol symbolem symbol pogania :)

Książka bardzo przewidywalna pod względem wypowiedzi Christina. Podobały mi się natomiast opisy snów Greya i jego wspomnień z dzieciństwa. Wzruszały.

Książka bardzo przewidywalna pod względem wypowiedzi Christina. Podobały mi się natomiast opisy snów Greya i jego wspomnień z dzieciństwa. Wzruszały.

recenzja na moim blogu: cornusowo.blogspot.com

Polka w Londynie to zwariowana przygoda nastolatki, która wyrusza w świat, aby poznać język Szekspira.
Akcja książki rozpoczyna się w 1993 roku, kiedy wyjazdy zagraniczne były czymś egzotycznym i niecodziennym, a podróż do Anglii marzeniem wielu Polaków, nie tylko Justyny Tomańskiej - autorki i zarazem bohaterki powieścio-pamiętniko-poradnika.


Justyna pisze w nim:

Jest rok 1993. Mam 18 lat, mieszkam w Ozimku, małej miejscowości położonej 20 km od Opola. Marzę o tym, by wyrwać się w świat. Odważyć się na coś więcej niż codzienne wyjazdy do Opola, gdzie chodzę do ogólniaka o profilu pedagogicznym Uczę się nawet nieźle, tylko ten angielski (...). Wiem, że bez znajomości "anglika" czeka mnie nieciekawa przyszłość. Ale wiem też, że w szkole nie jestem w stanie się go nauczyć. To dlatego od dawna marzy mi się podróż do Wielkiej Brytanii albo Stanów Zjednoczonych. Niestety, taki wyjazd jest mało prawdopodobny, bo przecież kosztuje fortunę! A ja jej nie mam.

Na szczęście przyjaciel pożyczył Justynie część pieniędzy na wyjazd. Resztę zarobiła sama, pracując w perfumerii. 9 września 1994 roku Justyna rozpoczęła 26-godzinną podróż autokarem do Londynu. Od tej chwili jej życie zmieniło się na dobre.

Wielogodzinne lekcje angielskiego, spacery po zatłoczonym Londynie, wycieczki do McDonalda, próby przetrwania przez tydzień za niespełna kilkanaście funtów, poszukiwanie kolejnej z rzędu pracy, nielegalny pobyt w Anglii, i niespodziewane odnalezienie wielkiej miłości. To jedynie kilka z wielu przygód Justyny, która musiała zmagać się nie tylko z obcym językiem, ale również z obcą kulturą i mentalnością - Anglików i emigrantów z innych krajów świata.
Książka emanuje dobrą energią, choć nie brakuje również łez, łez tęsknoty, rozczarowania i strachu. Pomimo tego, bohaterka opowiada o swoich perypetiach z wielkim entuzjazmem, wszakże spełniło się jej największe marzenie - nauczyła się języka angielskiego, zwiedziła Londyn i poznała wielu wartościowych ludzi.

W moim odczuciu książka stanowi doskonały drogowskaz dla osób, które chcą wybrać się do serca Anglii, czyli Londynu. Autorka zamieściła w niej bardzo przydatne informacje dla podróżujących opatrzone etykietą "Wiesz - nie zginiesz", na przykład gdzie znaleźć tani sklep z jedzeniem, jak zachować się na rozmowie o pracę, co mówić urzędnikom podczas kontroli. Część z nich może okazać się dziś nieaktualna, ale znajdziecie w niej przynajmniej jakiś trop.

Dziś, gdy granice są otwarte, podróżujemy częściej i chętniej. Podziwiam Justynę za to, że w trudnych dla Polski czasach odważyła się wyjechać tak daleko, nie znając praktycznie języka, mając zaledwie 200 funtów w kieszeni. Polka w Londynie pokazuje, że warto pokonywać góry, żeby dotrzeć w końcu na szczyt... a o jakim szczycie mówię, dowiecie się, gdy przeczytacie książę :).

recenzja na moim blogu: cornusowo.blogspot.com

Polka w Londynie to zwariowana przygoda nastolatki, która wyrusza w świat, aby poznać język Szekspira.
Akcja książki rozpoczyna się w 1993 roku, kiedy wyjazdy zagraniczne były czymś egzotycznym i niecodziennym, a podróż do Anglii marzeniem wielu Polaków, nie tylko Justyny Tomańskiej - autorki i zarazem bohaterki...

Zojka - uczennica liceum, półsierota, pasjonatka historii, mająca wieczny żal do swojej mamy i wszystkich, którzy "nie chcą jej słuchać". Zazdrosna o kontakty matki z Jagną.

Filip - starszy brat Zojki, rzekomy student, zamieszany w brudne interesy związane z archiwistyką i starymi rękopisami, które sprowadzają go na manowce.

Mama Zojki - artystka, odrestaurowuje stare rękopisy i meble, prowadzi własną galerię, nieświadomie faworyzuje syna, spychając na drugi plan Zojkę. W gruncie rzeczy nie wie nic o swoich dzieciach.

i w końcu Jagna - zakochana po uszy w Filipie, wie o jego nielegalnej pracy, wprasza się do domu jego bliskich pod przykrywką żalu i straty ukochanego.


Przyznam, że mało jest książek, którymi jestem zawiedziona. W tym przypadku tytułowy stan podgorączkowy ogarnął i mnie. Rósł stopniowo, a swój punkt kulminacyjny osiągnął około dwusetnej strony, kiedy to w końcu coś zaczęło się dziać, jednak byłam już tak znużona czekaniem, że nawet mnie nie ucieszył ten "nagły" zwrot akcji. Główny temat książki jest naprawdę strzałem w dziesiątkę, jednak sama budowa akcji pozostawia wiele do życzenia. Są momenty, w których w napięciu czekałam na to, co wydarzy się dalej, ale po pięciu stronach okazywało się, że autorka odchodzi od tego tematu, buduje następny lub przywołuje miniony.
Książkę warto przeczytać, żeby samemu przekonać się, że umiejętnie budowana akcja odpowiada za to czy treść trafi do odbiorcy. W skali do 10 przyznaję jej 4.

Recenzja z mojego bloga: cornusowo.blogspot.com

Zojka - uczennica liceum, półsierota, pasjonatka historii, mająca wieczny żal do swojej mamy i wszystkich, którzy "nie chcą jej słuchać". Zazdrosna o kontakty matki z Jagną.

Filip - starszy brat Zojki, rzekomy student, zamieszany w brudne interesy związane z archiwistyką i starymi rękopisami, które sprowadzają go na manowce.

Mama Zojki - artystka, odrestaurowuje stare...

Główną bohaterką jet Agata - trzydziestoletnia polonistka, która pracę w uczelnianym dziekanacie zamieniła (nie z wyboru) na wychowawstwo klasy II L - młodzieży wybitnej i nad wyraz zdolnej.
Szara codzienność, będąca źródłem domniemanego nudziarstwa, zmienia się o 180 stopni, gdy Agata poznaje jednocześnie dwóch wartych uwagi Panów - rozhukanego architekta Sławka i poważnego pilota Kamila (vel Liama Neesona). Napędem i podporą zmian stają się uczniowie klasy II L oraz niezawodne przyjaciółki - Laura i Beata. Agata musi pogodzić czasochłonny etat w szkole, w który wpisane są liczne problemy wychowawcze oraz zazdrosne o względy uczniów koleżanki z pracy, z rozkwitającym życiem prywatnym. Staje również przed kilkoma trudnymi wyborami natury egzystencjalnej.

Recenzja pochodzi z mojego bloga www.cornusowo.blogspot.com

Główną bohaterką jet Agata - trzydziestoletnia polonistka, która pracę w uczelnianym dziekanacie zamieniła (nie z wyboru) na wychowawstwo klasy II L - młodzieży wybitnej i nad wyraz zdolnej.
Szara codzienność, będąca źródłem domniemanego nudziarstwa, zmienia się o 180 stopni, gdy Agata poznaje jednocześnie dwóch wartych uwagi Panów - rozhukanego architekta Sławka i...

Przyznam, że czytałam ją na raty. Nie wciągnęła mnie tak mocno, aby połknąć ją jednym tchem. Lekka i przyjemna, dobra na wieczory przy herbacie, gdy chcemy się odprężyć i nie wnikać głęboko w treść.

Przyznam, że czytałam ją na raty. Nie wciągnęła mnie tak mocno, aby połknąć ją jednym tchem. Lekka i przyjemna, dobra na wieczory przy herbacie, gdy chcemy się odprężyć i nie wnikać głęboko w treść.

Świetnie poprowadzona narracja i realizm sprawiły, że sięgnęłam po kolejne książki tejże autorki i mam nadzieję, że się nie zawiodę.

Świetnie poprowadzona narracja i realizm sprawiły, że sięgnęłam po kolejne książki tejże autorki i mam nadzieję, że się nie zawiodę.

Skończyłam czytać wczoraj. Właściwie zajęła mi dwa wieczory. Trudno opisać moje wrażenia po tej lekturze. Z jednej strony byłam bardzo ciekawa zakończenia - w końcu główny bohater tak wiele wycierpiał, aby nie stracić swojej miłości, i aby potem ją odnaleźć. Z drugiej strony czułam niedosyt z powodu zakończenia... spodziewałam się czegoś innego, mniej oczywistego.

Skończyłam czytać wczoraj. Właściwie zajęła mi dwa wieczory. Trudno opisać moje wrażenia po tej lekturze. Z jednej strony byłam bardzo ciekawa zakończenia - w końcu główny bohater tak wiele wycierpiał, aby nie stracić swojej miłości, i aby potem ją odnaleźć. Z drugiej strony czułam niedosyt z powodu zakończenia... spodziewałam się czegoś innego, mniej oczywistego.

Przeczytany - "Dobry rok" ;) Bardzo lekka opowieść - jeden wieczór i skończone. Polecam na chłodny wieczór, gdyż książkowy klimat potrafi rozgrzać ;)

Przeczytany - "Dobry rok" ;) Bardzo lekka opowieść - jeden wieczór i skończone. Polecam na chłodny wieczór, gdyż książkowy klimat potrafi rozgrzać ;)

Wybitna!
Jestem oczarowana tą książką, która przeniosła mnie w świat średniowiecznych legend i współczesnych włoskich obyczajów. Czyta się ją jednym tchem. Pomimo licznych wątków i ogromu bohaterów, całość staje się przejrzysta i zrozumiała. Książka trzyma w napięciu do ostatnich chwil.
Uwielbiam Julię, ubustwiam Romea. Historia jak z bajki! Polecam!

Wybitna!
Jestem oczarowana tą książką, która przeniosła mnie w świat średniowiecznych legend i współczesnych włoskich obyczajów. Czyta się ją jednym tchem. Pomimo licznych wątków i ogromu bohaterów, całość staje się przejrzysta i zrozumiała. Książka trzyma w napięciu do ostatnich chwil.
Uwielbiam Julię, ubustwiam Romea. Historia jak z bajki! Polecam!

Fantastyczna. Wciągnęła mnie tak bardzo, że wystarczył jeden wieczór i kawałek ranka, by mieć ją za sobą.
Jasny podział na części sprawił, że nie gubiło się wątków, imiona nie myliły się.
Spodziewałam się innego końca, autorce udało się jednak mnie zaskoczyć.

Polecam

Fantastyczna. Wciągnęła mnie tak bardzo, że wystarczył jeden wieczór i kawałek ranka, by mieć ją za sobą.
Jasny podział na części sprawił, że nie gubiło się wątków, imiona nie myliły się.
Spodziewałam się innego końca, autorce udało się jednak mnie zaskoczyć.

Polecam

Trzecia część sagi mnie nie powaliła. Wciągała mnie tylko momentami, ale doczytałam do końca. Pierwsza i druga część zdecydowanie lepsze.

Trzecia część sagi mnie nie powaliła. Wciągała mnie tylko momentami, ale doczytałam do końca. Pierwsza i druga część zdecydowanie lepsze.

Bardzo dobre i przydatne porady dotyczące pielęgnacji ogrodów. Zaczerpnęłam z niej sporo pomysłów. Polecam

Bardzo dobre i przydatne porady dotyczące pielęgnacji ogrodów. Zaczerpnęłam z niej sporo pomysłów. Polecam

Jednym zdaniem - Książka w sam raz do zrelaksowania się.
Czyta się ją bardzo lekko i przyjemnie.


Po przeczytaniu "Domu..." powiedziałam swojej współlokatorce - Słuchaj, w tej książce to tylko seks uprawiają! ;) Ewa spojrzała na mnie ze zdziwieniem, mówiąc: - W serialu tego nie było...
No tak, bardzo się cieszę, że najpierw sięgnęłam po książkę, bo pomimo tego, że w niektórych momentach wszystko było dla mnie zbyt sielskie i anielskie, to moje wrażenia po lekturze są jak najbardziej pozytywne.
Urzekły mnie opisy przyrody i przepisy na potrawy, które sama z pewnością kiedyś spróbuję przyrządzić. Jedyne pytanie, jaki mi się nasuwało, gdy bohaterki tak pitrasiły i pitrasiły, wciąż kupując na tym swoim bazarku - skąd one brały na to wszystko pieniądze? :-P

Kupując książkę zamówiłam cały zestaw:"Dom...", "Miłość..." i "Powroty..." Nie żałuję, zaczęłam już czytać drugą część i pomimo tego, że ta sielskość i anielskość czasami mnie drażnią, to na pewno doczytam całą serię do końca. Po kilkudziesięciu stronach "Miłości..." już jestem pozytywnie nastawiona do dalszej części.

Polecam do czytania w nadchodzące letnie wieczory wśród pół, łąk, sadów, a szczególnie na domowej werandzie z kubkiem kakao w ręku :D

Jednym zdaniem - Książka w sam raz do zrelaksowania się.
Czyta się ją bardzo lekko i przyjemnie.


Po przeczytaniu "Domu..." powiedziałam swojej współlokatorce - Słuchaj, w tej książce to tylko seks uprawiają! ;) Ewa spojrzała na mnie ze zdziwieniem, mówiąc: - W serialu tego nie było...
No tak, bardzo się cieszę, że najpierw sięgnęłam po książkę, bo pomimo tego, że w...

Wzruszająca, ale mająca w sobie tyle prawdy o miłości do drugiego człowieka.

Wzruszająca, ale mająca w sobie tyle prawdy o miłości do drugiego człowieka.

Bardzo mi się podobała. Uważam, że w interesujący sposób przedstawia ona młodzieży realia okupowanej Polski. Wróciłam do niej po latach i wywarła na mnie znowu pozytywne wrażenie.

Bardzo mi się podobała. Uważam, że w interesujący sposób przedstawia ona młodzieży realia okupowanej Polski. Wróciłam do niej po latach i wywarła na mnie znowu pozytywne wrażenie.

Uwielbiam!!!
Wracałam do niej kilkanaście razy, a teraz - mając 23 lata - znowu "naszła mnie ochota" na przeczytanie tej książki o czworonogach ;)

Uwielbiam!!!
Wracałam do niej kilkanaście razy, a teraz - mając 23 lata - znowu "naszła mnie ochota" na przeczytanie tej książki o czworonogach ;)

Wzruszająca - tak jednym słowem opiszę tę książkę.
Polecam ją zdecydowanie młodzieży, która w dzisiejszych czasach coraz mnie wyczulona jest na potrzebę więzi z drugim człowiekiem, bądź zwierzęciem.

Wzruszająca - tak jednym słowem opiszę tę książkę.
Polecam ją zdecydowanie młodzieży, która w dzisiejszych czasach coraz mnie wyczulona jest na potrzebę więzi z drugim człowiekiem, bądź zwierzęciem.

Rewelacyjna książka, do której wracałam w latach dziecięcych przeszło 7 razy. Polecam ją młodszym, ale również starszym czytelnikom, którzy chcą przenieść się w świat młodzieńczych rozterek i trudnych wyborów.

Rewelacyjna książka, do której wracałam w latach dziecięcych przeszło 7 razy. Polecam ją młodszym, ale również starszym czytelnikom, którzy chcą przenieść się w świat młodzieńczych rozterek i trudnych wyborów.

Czytałam tylko ostatnią część tego tomu - o Janie Rybowiczu. Potrzebowałam wiadomości do pracy licencjackiej i ten tekst był dla mnie podstawowym źródłem do głębszej refleksji nad Rybowiczem.
Książka jest napisana prostym językiem, więc nie odstraszy nikogo, kto po nią sięgnie. Znajduje się w niej wiele informacji, których dotąd nie publikowano.

Czytałam tylko ostatnią część tego tomu - o Janie Rybowiczu. Potrzebowałam wiadomości do pracy licencjackiej i ten tekst był dla mnie podstawowym źródłem do głębszej refleksji nad Rybowiczem.
Książka jest napisana prostym językiem, więc nie odstraszy nikogo, kto po nią sięgnie. Znajduje się w niej wiele informacji, których dotąd nie publikowano.