Przeczytana z ogromnym sentymentem i wzruszeniem. Czytając o przygotowaniach do Świąt, wracałam myślami do takich sytuacji w moim rodzinnym domu. Książka może sama w sobie nie jest szczególna ale u mnie wywoływała uśmiech na twarzy, sentymentalny powrót do przeszłości i cudowne wspomnienia. Podobała mi się bardziej niż współczesne, cukierkowe historie miłosno - świąteczne.

Przeczytana z ogromnym sentymentem i wzruszeniem. Czytając o przygotowaniach do Świąt, wracałam myślami do takich sytuacji w moim rodzinnym domu. Książka może sama w sobie nie jest szczególna ale u mnie wywoływała uśmiech na twarzy, sentymentalny powrót do przeszłości i cudowne wspomnienia. Podobała mi się bardziej niż współczesne, cukierkowe historie miłosno - świąteczne.

Podobała mi się i to nawet bardziej niż pierwsza część. Książka opowiada o losach Basi, mamy Gosi z pierwszej części książki. Bardzo klimatyczna, czyta się przyjemnie.

Podobała mi się i to nawet bardziej niż pierwsza część. Książka opowiada o losach Basi, mamy Gosi z pierwszej części książki. Bardzo klimatyczna, czyta się przyjemnie.

"Dom nad rozlewiskiem" czytało mi się lepiej. Więcej było urokliwych miejsc i ciepła.

"Dom nad rozlewiskiem" czytało mi się lepiej. Więcej było urokliwych miejsc i ciepła.

Książka to drugi zaraz po „Domu nad rozlewiskiem” tom z cyklu Rozlewisko. W tej powieści narratorką jest Basia – mama Gosi, która opowiada swoją historię. Uważam, że powinna być czytana jako pierwsza, wiele rzeczy nabrałoby wtedy więcej sensu i wiele sytuacji miałoby swój początek.

Powieść ma charakter pamiętnika dzięki pierwszoosobowej narracji i chronologicznie ułożonym wydarzeniom. Sięgają one początków dwudziestego wieku, a miejscem akcji podobnie jak w pierwszej części jest głównie mazurska wieś. Opisane sytuacje dzieją się nie tylko za życia Basi, ale również przed jej narodzinami. Jak sama mówi, historie te poznała z opowiadań mamy i siostry. Barbara chronologicznie przeprowadza czytelnika przez swoje życie – najpierw dzieciństwo, potem studia, a na końcu dorosły wiek i starzenie się. Życie kobiety, podobnie jak każdego z nas obfitowało we wzloty i upadki, niekoniecznie spełnione marzenia, nieszczęśliwe miłości, ale także chwile warte zapamiętania i odnalezienie prawdziwej miłości.

Tytułowe powroty można odczytywać na wiele sposobów. Jako pierwszy i od razu rzucający się w oczy jest ten do przeszłości, ale są również w głąb siebie, do bliskich i tradycji. Niektóre przyjemne, inne trudne, ale każdy z nich wnosi coś do życia głównej bohaterki, a wszystko to w sielskim i spokojnym klimacie domu nad rozlewiskiem.

Pomiędzy wydarzenia są wplatane przepisy kulinarne Basi, które pamięta z dzieciństwa, okresu dorastania, ale też te, których używa do dziś. To mogła być przyjemna wstawka i ciekawy zabieg, ale autorka umieściła ich bardzo dużo, przez co wydały mi się zapychaczem kolejnych stron. Dla kogoś, kto nie lubi, gotowania i pieczenia te fragmenty były nudne i nieprzydatne.

Książka podobnie jak jej pierwsza część ma spokojny, przyjemny i sielski klimat. Akcja płynie wolno, czytelnik poznaje nowych bohaterów i ma szansę dowiedzieć się, dlaczego życie kobiet od pokoleń mieszkających w domu nad rozlewiskiem potoczyło się w ten właśnie sposób. W powieści podobnie jak w jej pierwszej części problemy rozwiązują się łatwo i szybko, a bohaterowie nie mają ich dużo. Książka mimo wszystko lekka i warta przeczytania w wolnym czasie, niewymagająca skupienia, a przenosząca czytelnika w spokojny, prawie idealny świat, w którym część z nas na pewno chciałaby się znaleźć.

Książka to drugi zaraz po „Domu nad rozlewiskiem” tom z cyklu Rozlewisko. W tej powieści narratorką jest Basia – mama Gosi, która opowiada swoją historię. Uważam, że powinna być czytana jako pierwsza, wiele rzeczy nabrałoby wtedy więcej sensu i wiele sytuacji miałoby swój początek.

Powieść ma charakter pamiętnika dzięki pierwszoosobowej narracji i chronologicznie ułożonym...

Ta powieść jest tak patetyczna, ze powinna nosić tytuł "Narodowe Powroty nad Narodowym Rozlewiskiem".

Ta powieść jest tak patetyczna, ze powinna nosić tytuł "Narodowe Powroty nad Narodowym Rozlewiskiem".

Zdecydowanie najciekawsza z trylogii.

Zdecydowanie najciekawsza z trylogii.

Książka nie zachwyciła mnie. Jest to typ luźnej literatury z opisami przyrody, potraw. Autorka opisuje życie codzienne i problemy głównej bohaterki Basi.

Książka nie zachwyciła mnie. Jest to typ luźnej literatury z opisami przyrody, potraw. Autorka opisuje życie codzienne i problemy głównej bohaterki Basi.

Czytadło dla rozrywki, ale pełne prostej babskiej mądrości.

Czytadło dla rozrywki, ale pełne prostej babskiej mądrości.

Posiadam

Posiadam

Trochę retrospekcji, co tłumaczy niektóre wcześniejsze zachowania bohaterów. Jednak nie jest to zbytnio zajmująca lektura, taka odskocznia i wypełniacz czasu.

Trochę retrospekcji, co tłumaczy niektóre wcześniejsze zachowania bohaterów. Jednak nie jest to zbytnio zajmująca lektura, taka odskocznia i wypełniacz czasu.