Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zoë Heller za swoje "Notatki o skandalu" została nominowana do Nagrody Bookera w 2003 roku. Nie wygrała, ale sama nominacja podpowiada, że na tą pozycję warto zwrócić uwagę.

Starsza, samotna nauczycielka Barbara Covett wpada w obsesję na punkcie nowej nauczycielki ceramiki - Sheby Hart. Młodsza kobieta intryguje ją, a zabieganie o jej przyjaźń napędza życie Barbary. Sheba posiada rodzinę - męża i dwójkę dzieci i z pozoru toczy szczęśliwe życie.
Po jakimś czasie okazuje się, że Sheba uwikłała się w romans z szesnastoletnim uczniem - Stevenem Connollym. Barbara spisuje krok po kroku notatki na temat życia i romansu Sheby.
Jakie będą konsekwencje?

Przyznam się bez bicia, że kiedyś oglądałam już film i podobał mi się, nawet bardzo.
Do książki podeszłam z dobrym nastawieniem i o ile na samym początku czytało mi się dobrze to później najzwyczajniej zaczęłam się nudzić.
Barbara jako narratorka jest kobietą zimną, wręcz pozbawioną emocji. Pojedyncze przejawy emocji zostają wyciszane u podstaw, a cała powieść jest opisana w bardzo jednostajnym i monotonnym 'rytmie'. Z jednej strony taki styl mnie nudzi, ale z drugiej oddaje idealnie charakter Narratorki. Barbara jest kobietą, którą raczej ciężko polubić. Dorosła kobieta z emocjami na poziomie dziecka.
Sheba jako artystka to także osoba po części błądząca głową w chmurach. Niby dorosła kobieta, z rodziną, dziećmi, a jak przychodzi do romansu... zachowuje się jakby cofnęła się do lat nastoletnich. Jej zaangażowanie w 'związek' z nastolatkiem jest nieproporcjonalne do tego jak podchodził do ich relacji Connolly. Jej relacje i podejście do tematu może zaskoczyć.

Zastanawiałam się jak ocenić tą książkę. Bo nie ukrywam - wynudziłam się. To taka krótka książka a czytałam ją wieki (chyba z pół roku)... to samo za siebie nie mówi zbyt dobrze, ale potrafię docenić pewne rzeczy w tej książce. Uważam, że bohaterowie zostali świetnie wykreowani. Ta ponura, beznamiętna narracja oddała charakter Barbary. Bardzo dobrze oddana ta obsesja i samotność kobiety. I sama końcówka, niepokojąca, trochę przerażająca. To tak jakby Sheba stała się ofiarą Barbary.

Myślę, że książka mimo wszystko jest warta uwagi, ale nie każdemu przypadnie do gustu.

Zoë Heller za swoje "Notatki o skandalu" została nominowana do Nagrody Bookera w 2003 roku. Nie wygrała, ale sama nominacja podpowiada, że na tą pozycję warto zwrócić uwagę.

Starsza, samotna nauczycielka Barbara Covett wpada w obsesję na punkcie nowej nauczycielki ceramiki - Sheby Hart. Młodsza kobieta intryguje ją, a zabieganie o jej przyjaźń napędza życie Barbary. Sheba...

Niesamowita, nietuzinkowa, pochłaniająca, zajmująca.

Poznajcie historię Daniela Sempere. Miał dziesięć lat, kiedy się rozpoczęła, bo właśnie w tym wieku ojciec zabrał go do miejsca zwanego Cmentarzem Zaginionych Książek i wybrał jedną książkę, która zmieniła jego życie - 'Cień wiatru' Juliána Caraxa. Młody Daniel urzeczony i pochłonięty historią z książki chce dowiedzieć się wszystkiego o autorze, który ją napisał. Jednak okazuje się to trudniejsze niż mogłoby się wydawać. Ktoś bardzo chce, aby ślady o tym, że Julián Carax kiedykolwiek istniał zostały starte z powierzchni ziemi. Zaczyna się od ciekawości dziecka, ale przeradza się to w wieloletnią, niezwykłą i niebezpieczną podróż po skrawkach informacji o Juliánie, ale i także jest to podróż w głąb samego siebie.

Niesamowity mroczny, ciężki, hipnotyzujący klimat Barcelony (teraz jeszcze bardziej chcę tam wrócić!). Nieco zaplątana fabuła, która pochłania całkowicie, wciąga w środek historii i nie chce wypuścić. Książka składa się z masy małych wątków, ale wszystkie prowadzą do jednego - poznania prawdy o Caraxie. Daniel podczas poznawania prawdy dorasta i doświadcza wielu rzeczy. Towarzyszymy we wzlotach i upadkach. Rewelacyjni, barwni, wielowymiarowi bohaterowie. Daniel i może czasami wydaje się ciapowaty i irytujący, ale w sumie jakoś całkowicie pasuje mi do tej książki i tej historii. Fermín Romero de Torres to mój mistrz - jego dziwne wywody i manipulacyjne gadki całkowicie mnie kupują. W książce właściwie nie ma miejsca, które nudzi. Każda kolejna strona dostarcza nam informacji i ujawnia nowe okoliczności. Nie wszystko okazuje się takie jakie mogło się wydawać na początku. Historia Juliána - niesamowita i bardzo przytłaczająca.

Jestem cała w skowronkach, że książka okazała się tak dobra jak o niej słyszałam (a bałam się, bo wiadomo jak to jest czytać osławioną książkę i się zawieść z powodu zbyt wysokich oczekiwań).

Jestem urzeczona i całkowicie kupiona tą książką. Poruszyła wiele emocji, często czuło się ciężar, przygnębienie, smutek czy złość, ale nie brakowało także ciepłych i pozytywnych uczuć. Pięknie napisana, zostawiająca stały ślad w sercu i głowie. Jest to jedna z tych książek do których wiem, że będę wracała niejednokrotnie.
Szczerze POLECAM!

Niesamowita, nietuzinkowa, pochłaniająca, zajmująca.

Poznajcie historię Daniela Sempere. Miał dziesięć lat, kiedy się rozpoczęła, bo właśnie w tym wieku ojciec zabrał go do miejsca zwanego Cmentarzem Zaginionych Książek i wybrał jedną książkę, która zmieniła jego życie - 'Cień wiatru' Juliána Caraxa. Młody Daniel urzeczony i pochłonięty historią z książki chce dowiedzieć...