Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie rozumiem tak wysokiej oceny tej pozycji. Nie wymagałam od niej wiele, zapowiadała się na lekkie połączenie kryminału i romansu, ale niestety oba pomysły nie wypaliły. Długo wyczekiwana scena między głównymi bohaterami wywołała u mnie raczej poczucie zażenowania niż jakiekolwiek inne emocje. Plus dla autorki, że nie zalewa seksem od pierwszej strony jak w niektórych książkach tego typu.
Rozwinięcie sprawy kryminalnej też z kosmosu, wątki dorzucane w środku książki, byle jakoś popchnąć fabułę do przodu, zapełnić kolejne strony.
Książka na początku mnie wciągnęła, ale im dalej tym gorzej, natłok absurdalnych sytacji, brak poczucia chemii między bohaterami i po prostu nuda skutecznie mnie zniechęciły. Ostatnie kilkadziesiąt stron sobie odpuściłam, bo stwierdziłam, że kompletnie mnie już nie interesuje co jest dalej.

Nie rozumiem tak wysokiej oceny tej pozycji. Nie wymagałam od niej wiele, zapowiadała się na lekkie połączenie kryminału i romansu, ale niestety oba pomysły nie wypaliły. Długo wyczekiwana scena między głównymi bohaterami wywołała u mnie raczej poczucie zażenowania niż jakiekolwiek inne emocje. Plus dla autorki, że nie zalewa seksem od pierwszej strony jak w niektórych...

Okładka sugeruje, że to kolejny niezbyt wyszukany erotyk, jakich teraz pełno, ale przyjemnie się zaskoczyłam. Historia nie jakoś bardzo wyszukana, mimo to miło spędziłam przy niej czas. Szybko się czyta, postacie dające się lubić, akcja szybko leci do przodu. Lekka lektura na wieczór.

Okładka sugeruje, że to kolejny niezbyt wyszukany erotyk, jakich teraz pełno, ale przyjemnie się zaskoczyłam. Historia nie jakoś bardzo wyszukana, mimo to miło spędziłam przy niej czas. Szybko się czyta, postacie dające się lubić, akcja szybko leci do przodu. Lekka lektura na wieczór.

O ile historie bezpośrednio od ratowników były bardzo interesujące, to już ich zredagowanie zostawia wiele do życzenia. Nie byłam w stanie znieść ciągłych peanów autorki na rzecz niesfornych samców alfa (niektóre fragmenty narracji w tym, jakby na to nie patrzeć, reportażu, nadawały się bardziej do taniego romansu) i romantycznych wspominek, że kiedyś to było (a teraz nie ma). Strasznie mnie irytował język i maniera autorki, mnóstwo niepotrzebnych wykrzykników, założenie, że wszystko, co robi TOPR, jest świetne, przy jednoczesnym ironicznym drwieniu z turystów. Prawie się poddałam w połowie, ale dobrnęłam do końca. Po co? W sumie sama nie wiem.
Niemniej dowiedziałam się całkiem sporo o samej strukturze TOPR-u i codziennej pracy ich ratowników, chociaż milej by mi się czytało Wikipedię odartą z tego bezkrytycznego zachwytu.

O ile historie bezpośrednio od ratowników były bardzo interesujące, to już ich zredagowanie zostawia wiele do życzenia. Nie byłam w stanie znieść ciągłych peanów autorki na rzecz niesfornych samców alfa (niektóre fragmenty narracji w tym, jakby na to nie patrzeć, reportażu, nadawały się bardziej do taniego romansu) i romantycznych wspominek, że kiedyś to było (a teraz nie...