Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I oto jest. Finałowy tom serii Pętla tajemnic. Czekalam na niego niecierpliwie i było warto. Po pięciu latach braku kontaktu Wiktor przypadkiem wpada na Emilkę i doznaje szoku. Bo chcąc wyjątkowo uszanować jej prośbę, nie śledził tego, co się z nią działo w tym czasie. A tymczasem przeszłość spojrzała na niego czarnymi jak węgielki oczami. Od tego momentu spotykają się mniej lub bardziej regularnie. On chce ją odzyskać, ona marzy o spokoju, jakiego przy nim nie zazna. A jednocześnie jak w poprzednich tomach - ciągnie ich do siebie, tęsknią i nie potrafią funkcjonować bez siebie. Autorka po raz kolejny zaserwowała nam emocjonalne trzęsienie ziemi. Jesteśmy już przyzwyczajeni do gwałtownych w wzlotów i upadków między Wiktorem i Kurczaczkiem, jednak ich upór tym razem przechodzi nasze pojęcie. Biorą się na przetrzymanie sprawiając ból samym sobie. A my zgrzytamy zębami sfrustrowani ich walką. Zwłaszcza, gdy okazuje się, że nie tylko oni przypomnieli sobie o swoim istnieniu. To, co zaplanowała dla nich Autorka stawia nas do pionu i do samego końca trzyma w napięciu. Tego nikt się nie spodziewał. Chociaż Ola jest mistrzynią w zrzucaniu bomb w najmniej spodziewanym momencie, więc może jednak nie powinniśmy być zaskoczeni? Tak czy inaczej - zamknięcie serii trzyma poziom poprzednich części. Jest humor, napięcie, namiętność i dynamiczna akcja. Nie raz zaśmiałam się w głos podczas lektury. I nie raz przeszły mnie dreszcze niepewności, co będzie dalej. A po skończonej lekturze sama nie byłam pewna, czy bardziej mam ochotę Autorkę udusić czy uściskać. A to wszystko tylko utwierdza mnie w przekonaniu, że z książkami Oli nudzić się nie można. I już odliczam do kolejnej jej premiery.