Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„… A ja jestem głodna. Myślisz, że to normalne? Że gdy człowiek się kocha, to potem tak głodnieje?...” Młody amerykański pisarz David Bourne spędza miesiąc miodowy z piękną i niezwykle bogatą żoną Catherine na francuskiej Riwierze. W ich małżeństwie szybko pojawiają się problemy – David zauważa, że Catherine się zmienia, i niepokoi go, że żona coraz odważniej bada swoją tożsamość seksualną. Żona jest namiętna i odrobinę zadziorna. Uczucia i emocje są wyraźnie zarysowane w powieści. Włosy są rozsypane na poduszce, a oczy aż się śmieją. Lustro jest zawsze dla niej łaskawe. Catherine zasypia bez trudu, a we śnie wygląda pięknie. Dostrzegamy splecione dłonie, namiętne pocałunki, odrobinę szaleństwa, zmysłowy seks i dotyk klamry paska na brzuchu. Kochankowie cieszą się sobą i tak powinno być. 😉 To taka intymna odrobina przyjemności. Jak często artysta szuka inspiracji? W tym świecie myśli naszych postaci nie są oczywiste. W pewnym momencie leżą obok siebie, cieszą się swoją obecnością. Czy od przemian nie będzie już odwrotu? Cytat zaczerpnięty z kart powieści, też dużo podpowiada: „…Było cudownie, czuli się naprawdę szczęśliwi; nie wiedział wcześniej, że można kochać kogoś tak mocno, że nie dba się o nic innego i reszta świata mogłaby nie istnieć…”. Gdy poznają Maritę, oboje się w niej zakochują i wdają się z nią w romans. Cała trójka tworzy skomplikowany układ erotyczny. Relacje Davida z Catherine pogarszają się, gdy ta przestaje trzymać się oczekiwanej od niej roli oraz krytykuje jego twórczość i potrzebę uznania przez krytyków. Tymczasem Marita stopniowo przechodzi do roli wspierającej żony. Czy okaże się lepsza? Kiedy dziewczyna wchodzi i mężczyzna widzi jej radosną twarz, od razu wie, co do niej czuje. On ją kocha, ona go trochę też, to widać. Może to ta fascynacja zostanie postawiona na piedestale? David znajduje u niej podziw dla swoich bardzo osobistych opowiadań. Które pokolenie ma rację? Czy to które zwycięży? To nasze postaci, czy My jesteśmy ważniejsi? Kiedy mężczyzna zaczyna oszukiwać, kobiecie jest zwyczajnie przykro. Czy zamierza się dla nie go zmienić? Może na to liczyć? Odległości nie miały żadnego znaczenia, bo odległości zawsze się zmieniają i są takie, jakimi się je pamięta. To też dobra wskazówka zawarta w tekście. Pada takie fajne zdanie – „… Kto popełnia błędy, ten się szybciej uczy…”. Ernest Hemingway to jeden z najwybitniejszych pisarzy i dziennikarzy XX wieku. W 1954 roku artysta otrzymał Literacką Nagrodę Nobla. Wiele osób zastanawiało się dlaczego popełnił samobójstwo... Co bardziej go pociągało - sława czy miłość? To był twórca i reżyser własnego życia. Pragnął, by widziano go jako bohatera, herosa i robił wszystko, by tego rodzaju efekt wywołać. "Rajski ogród" to ciekawa książka. Szokuje i pociąga. 🙂 Na jednej szali mamy miłość i zakochanie, a na drugiej krytykę i uznanie. "... - Mamy tyle do zrobienia. - Starczy czasu i na tyle..." 🙂 W „Rajskim ogrodzie” Hemingway po raz kolejny eksploruje relacje damsko-męskie, tym razem idzie o krok dalej. Pisarz pracował nad powieścią przez piętnaście lat, nigdy jej jednak nie ukończył. Opublikowano ją dopiero dwadzieścia pięć lat po jego śmierci i choć spotkała się z bardzo burzliwym przyjęciem, weszła do kanonu najważniejszych dzieł Hemingwaya. Gorąco polecam i zachęcam do poznania czegoś z klasyki. Katarzyna Żarska http://zarska18.blogspot.com/ Wydawnictwo: Marginesy Premiera: 07.02.2024 r. Oprawa: twarda Przełożyła: Ewa Borówka Wydanie I Liczba stron: 280 (nowość wydawnicza)