Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa pozycja z uniwersum Cosmere. Bardzo sposobał mi sie koncept zawodu magicznego jakim jest malarz koszmarów. Ciekawe światy, które są swego rodzaju przeciwieństwami - pierwszy, to rozgrzana w promieniach czerwonego słońca kraina, która wydaje sie zacofana w porównaniu z drugim, rozwiniętym technicznie światem, na którym jednak panuje wieczna noc, a źródłem światła są linie hionowe w kolorach magenty i pistacji.
Sam autor wspomina, że tworząc krainę Yumi wzorował się na dawnej Korei, zaś świat malarza jest wzorowany na bardziej współczesnym Tokio.
Może nie jest to książka wybitna, ale została bardzo zgrabnie napisana. Śledzenie losów bohaterów sprawiło mi przyjemność. W dodatku to wydanie - ilustracje są przepiękne!

Ciekawa pozycja z uniwersum Cosmere. Bardzo sposobał mi sie koncept zawodu magicznego jakim jest malarz koszmarów. Ciekawe światy, które są swego rodzaju przeciwieństwami - pierwszy, to rozgrzana w promieniach czerwonego słońca kraina, która wydaje sie zacofana w porównaniu z drugim, rozwiniętym technicznie światem, na którym jednak panuje wieczna noc, a źródłem światła są...

Wampiry obecne są w popkulturze od wielu dekad. Pomimo ogromnej ilości filmów i książek traktujących o nieumarłych, ktore dotąd wyreżyserowano i wydano, motyw ten nigdy mnie nie znużył i od dawna chciałam sięgnąć po pozycję, której zawdzięczamy spopularyzowanie tych istot w kulturze popularnej na taką skalę.
Powieść utrzymana jest w formie dzienników, listów, pamiętników, notatek i wycinków z gazet. Książka nie do końca była tym czego oczekiwałam, spodziewałam się większej ilości scen z hrabią, jednkaże nie można odmówić jej klimatu niesamowitości. Najbardziej zaintrygował mnie początek tej powieści, w którym przenosimy się do Transylwanii, poznajemy Draculę, fragmenty z jego historii i bogobojnych oraz przesądnych mieszkańców tych terenów. Niesamowicie ciekawe były też fragmenty opisujące wydarzenia na statku Demeter. Całą książkę czyta się jednak szybko, wciąga, jest przepełniona akcją. Mimo, że każdy z bohaterów jest na swój sposób interesujący, to najciekawiej naszkicowaną postacią, nielicząc hrabiego, jest w moim odczuciu Van Helsing. Lekarz, a zarazem łowca. To dzięki niemu bohaterowie dowiadują się z kim przyszło im walczyć i w tej walce się jednoczą. Uważam też, że najbardziej niepokojącą postacią jest Renfield. Jego zachowania, przybliżane nam przez doktora Sewarda, są odrażające i zagadkowe. Książkę czytałam w genialnym przekładzie Magdaleny Moltzan-Małkowskiej i domyślam się, że po części z tego powodu odebrałam ją tak pozytywnie, pomimo minięcia już ponad 100 lat od jej publikacji. Ale z pewnością miały też na to wpływ: mnogość przygód, precyzyjna konstrukcja fabuły, wyrazistość postaci i aura tajemniczości.

Wampiry obecne są w popkulturze od wielu dekad. Pomimo ogromnej ilości filmów i książek traktujących o nieumarłych, ktore dotąd wyreżyserowano i wydano, motyw ten nigdy mnie nie znużył i od dawna chciałam sięgnąć po pozycję, której zawdzięczamy spopularyzowanie tych istot w kulturze popularnej na taką skalę.
Powieść utrzymana jest w formie dzienników, listów, pamiętników,...

Nie sądziłam, że ta powieść będzie tak mocno ze mną rezonować. Znalazłam w niej wszystko to co uwielbiam: tajemnicę, oniryzm, realizm magiczny, niesamowite kreacje bohaterów. A to wszystko okraszone barwnymi opisami mrocznej, ale też i pięknej XX-wiecznej Barcelony.
Autor niezwykle umiejętnie operuje słowem pisanym. Wraz z tytułową Mariną i Oscarem staramy się poskładać kawałki układanki bazując na odmiennych relacjach różnych osób. Do samego końca nie możemy być w 100 % pewni czy te surrealistyczne wydarzenia, w których uczestniczyli główni bohaterowie, rzeczywiście miały miejsce. Niesamowicie klimatyczna powieść, która pozostanie w mojej pamięci na dłużej.

Nie sądziłam, że ta powieść będzie tak mocno ze mną rezonować. Znalazłam w niej wszystko to co uwielbiam: tajemnicę, oniryzm, realizm magiczny, niesamowite kreacje bohaterów. A to wszystko okraszone barwnymi opisami mrocznej, ale też i pięknej XX-wiecznej Barcelony.
Autor niezwykle umiejętnie operuje słowem pisanym. Wraz z tytułową Mariną i Oscarem staramy się poskładać...