Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I kocham i nienawidzę. Niejednokrotnie miałam ochotę wytarmosić bohaterów za kudły - może to zmusiło by ich do myślenia i racjonalnego zachowania.
Zdecydowanie jednak to pierwszy tom jest według mnie najlepszy. W drugim zrozumiałam Rudą a nawet polubiłam tu jednak wychodzą kolejne fakty i człowiek znów zmienia o niej zdanie. Caleb to trochę taka oferma...a wystarczyło przed laty tylko wyznać Olivii, że udawał amnezję i wszystko wyglądało by inaczej...
Zakończenie niby happy end, ale jednak... nie. Może to głupie, ale uważam, że autorka poszła w przesadę w znęcaniu się nad bohaterami. Żałuję, że nie obdarzyła ich choć jednym dzieckiem. Szkoda mi Olivii. Choć może chciała pokazać nam, że z niektórymi sprawami nie warto zwlekać i za bardzo przed nimi uciekać bo marnowanie czasu do niczego nie prowadzi?

I kocham i nienawidzę. Niejednokrotnie miałam ochotę wytarmosić bohaterów za kudły - może to zmusiło by ich do myślenia i racjonalnego zachowania.
Zdecydowanie jednak to pierwszy tom jest według mnie najlepszy. W drugim zrozumiałam Rudą a nawet polubiłam tu jednak wychodzą kolejne fakty i człowiek znów zmienia o niej zdanie. Caleb to trochę taka oferma...a wystarczyło...

Nie jest to nic szczególnie wybitnego, można by powiedzieć, że romans jakich wiele, ale jednak mimo, że "to już gdzieś było, już gdzieś to czytałam" bardzo mi się podobała. Zapewne sprawiła to pewna świeżość autorki ( to moja pierwsza książka ), ale co by to nie było i tak dobrze się bawiłam poznając dalsze losy Anabell i Simona.

Nie jest to nic szczególnie wybitnego, można by powiedzieć, że romans jakich wiele, ale jednak mimo, że "to już gdzieś było, już gdzieś to czytałam" bardzo mi się podobała. Zapewne sprawiła to pewna świeżość autorki ( to moja pierwsza książka ), ale co by to nie było i tak dobrze się bawiłam poznając dalsze losy Anabell i Simona.