Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po pierwszych kilku stronach miałam przestać ją czytać. Denerwowały mnie te przekleństwa, które wydawały mi się nienaturalne, arogancja i niezdecydowanie głównego bohatera i narracja typu "I wiecie co? Powiem wam...", ale po przeczytaniu stwierdzam, że dobrze, że jednak zdecydowałam się ją przeczytać. Z tych wszystkich wad, które wymieniłam, podczas czytania zanika chociaż jedna. Z czasem wydaje mi się, że czytelnik zaczyna się utożsamiać z głównym bohaterem. Człowiek zaczyna rozumieć czemu bohater książki tak ciągle narzeka na głupotę ludzką i tuła się samotnie niewiedząc co ze sobą zrobić. Z jednej strony nie poruszyła mnie jakoś bardzo, ale mimo wszystko zostawiła taki moment zastanowienia, a o to chyba też chodzi w książkach.

Po pierwszych kilku stronach miałam przestać ją czytać. Denerwowały mnie te przekleństwa, które wydawały mi się nienaturalne, arogancja i niezdecydowanie głównego bohatera i narracja typu "I wiecie co? Powiem wam...", ale po przeczytaniu stwierdzam, że dobrze, że jednak zdecydowałam się ją przeczytać. Z tych wszystkich wad, które wymieniłam, podczas czytania zanika chociaż...