-
ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński4
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać354
-
Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
-
Artykuły„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanonEwa Cieślik16
Biblioteczka
2017-08-07
2016-09-28
2016-07-12
2016-06-24
2016-06-05
2015-12-20
2015-12-18
2015-08-17
2015-03-18
2015-01-29
Każde kolejne zdanie jest jak poemat. Nie ma tam zbędnych słów, są tylko te piękne, co rozbudzają wyobraźnię i wprowadzają w stan błogiej radości z czytania.
Każde kolejne zdanie jest jak poemat. Nie ma tam zbędnych słów, są tylko te piękne, co rozbudzają wyobraźnię i wprowadzają w stan błogiej radości z czytania.
Pokaż mimo to2014-12-22
2014-10-26
Mara budzi się w szpitalu po trzydniowej śpiące totalna pustką w głowie. Dowiaduje się że jako jedyna przeżyła tragiczny wypadek. Stary psychiatryk zawalił się. Mara była w środku wraz z Jude, Rachel i Clair. Nie wie czemu tam poszła, ani co tam się działo.
Na pogrzebie decyduje się wyjechać. Chce odciąć se od miejsc, które tylko przypominałyby jej przyjaciół.
Nowe miasto, nowa szkoła miało być początkiem nowego życia. Okazało się początkiem koszmaru.
Mara cierpi na PTSD. Ma halucynacje i omamy. Boi spojrzeć w lustro, bo wciąż widzi tam twarz Rachel i Clair. Na szkolnym korytarzu słyszy i widzi wołającego ja Juda. Ostatnio nie śpi najlepiej przez dręczące ją koszmary. Wciąż śni jej się tamta noc.
,,Czyżbym zaczynała wariować?''
Mara pragnie poznać całą prawdę o śmierci przyjaciół, co tak naprawdę spowodowało zawalenie?
W szkole poznaje przystojnego Noaha, który wie więcej niżby się mogło zdawać.
Niesamowita atmosfera książki po prostu pochłania. Hipnotyzująca okładka, fabuła przeplatana uczuciami (po pierwszej połowie romans zawładną tą historią, ale na szczęście potem się ustatkowało) i ten enigmatyczny sposób pisania. To wszystko sprawiło, że musiałam się mocno powstrzymywać, żeby nie przeskoczyć kilku rozdziałów w poszukiwaniu odpowiedzi.
Naprawdę świetna, serdecznie polecam miłośnikom dreszczyków i młodzieżówek.
Mara budzi się w szpitalu po trzydniowej śpiące totalna pustką w głowie. Dowiaduje się że jako jedyna przeżyła tragiczny wypadek. Stary psychiatryk zawalił się. Mara była w środku wraz z Jude, Rachel i Clair. Nie wie czemu tam poszła, ani co tam się działo.
Na pogrzebie decyduje się wyjechać. Chce odciąć se od miejsc, które tylko przypominałyby jej przyjaciół.
Nowe...
2014-08-18
,,(...)niektóre płatki śniegu to małe elfy całujące nas w policzek zimnymi usteczkami zanim rozpuszczą się na ciepłej skórze.''
Trzecia część bardzo mile mnie zaskoczyła. Pochłonęła i zamknęła między stronicami. Przyznam szczerze, że byłam zdania, że kobiety potrafią pisać tylko denne powieści o miłości. Cornelia Funke pokazała, że to nieprawda i wykreowała piękny Atramentowy Świat. Ponad 600 stron emocji. Poza tym w oryginalny sposób przedstawiła śmierć i "życie umarłych".
,,(...)niektóre płatki śniegu to małe elfy całujące nas w policzek zimnymi usteczkami zanim rozpuszczą się na ciepłej skórze.''
Trzecia część bardzo mile mnie zaskoczyła. Pochłonęła i zamknęła między stronicami. Przyznam szczerze, że byłam zdania, że kobiety potrafią pisać tylko denne powieści o miłości. Cornelia Funke pokazała, że to nieprawda i wykreowała piękny...
2014-02-15
Dobrze przemyślana książka. Dopiero w ostatnich stronach dowiadujemy się prawdy. Świetna opowieść przeplatana piękną baśnią, która ma więcej wspólnego z prawdziwym życiem niż nam się wydaje. Ale najlepsze jest zakończenie, nieprzewidywalne i wzruszające. Nie potrafię wyobrazić sobie tego lepszej wersji. Nic dodać, nic ująć
Dobrze przemyślana książka. Dopiero w ostatnich stronach dowiadujemy się prawdy. Świetna opowieść przeplatana piękną baśnią, która ma więcej wspólnego z prawdziwym życiem niż nam się wydaje. Ale najlepsze jest zakończenie, nieprzewidywalne i wzruszające. Nie potrafię wyobrazić sobie tego lepszej wersji. Nic dodać, nic ująć
Pokaż mimo to2014-03-24
Świetna! Cudowna! Pod koniec płakałam jak bóbr i szczerze, ta książka wydaje mi się jeszcze lepsza od poprzedniej części.
Świetna! Cudowna! Pod koniec płakałam jak bóbr i szczerze, ta książka wydaje mi się jeszcze lepsza od poprzedniej części.
Pokaż mimo to2014-03-02
Tę książkę polecało mi wiele osób. I chyba już wiem dlaczego. To naprawdę świetna opowieść a podczas czytania przeniosłam się do całkiem innego świata. Wydaje mi się że znalazłam książkę, którą śmiało mogę dodać do ulubionych.
Tę książkę polecało mi wiele osób. I chyba już wiem dlaczego. To naprawdę świetna opowieść a podczas czytania przeniosłam się do całkiem innego świata. Wydaje mi się że znalazłam książkę, którą śmiało mogę dodać do ulubionych.
Pokaż mimo toTo po prostu piękna książka. Przeczytałam ją dwa razy i kiedyś przeczytam ją znowu
To po prostu piękna książka. Przeczytałam ją dwa razy i kiedyś przeczytam ją znowu
Pokaż mimo toMoje wspomnienia z tą książką są bardzo dobre. Treść zapisana w ciekawy sposób oraz wciągająca fabuła
Moje wspomnienia z tą książką są bardzo dobre. Treść zapisana w ciekawy sposób oraz wciągająca fabuła
Pokaż mimo to
Po pierwszej połowie książki główny bohater przestaje tak bardzo irytować, a pod koniec czytanie robi się nawet przyjemne.
Po pierwszej połowie książki główny bohater przestaje tak bardzo irytować, a pod koniec czytanie robi się nawet przyjemne.
Pokaż mimo to