Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla nich (Grenlandzkich Wikingów),w równym stopniu przejętych przetrwaniem co zachowaniem odwiecznych obyczajów, było nie do pomyślenia, by...

Dla nich (Grenlandzkich Wikingów),w równym stopniu przejętych przetrwaniem co zachowaniem odwiecznych obyczajów, było nie do pomyślenia, by na przykład zaprzestać inwestowania w kościoły, wzorować się na Inuitach lub żenić się z nimi, by więc, krótko mówiąc, zapewniać sobie wieczność w piekle za cenę przeżycia jeszcze jednej zimy na ziemi. To ich uporczywe trwanie w europejskości i wierze było może przejawem owego widocznego w koloniach konserwatyzmu: byli bardziej europejscy od samych Europejczyków, a przez to niezdolni do istotnych innowacji kulturowych, które mogłyby ich ocalić.

(...) Struktura normańskich społeczności spowodowała konflikt między krótkoterminowymi interesami ludzi władzy a długoterminowymi interesami...

(...) Struktura normańskich społeczności spowodowała konflikt między krótkoterminowymi interesami ludzi władzy a długoterminowymi interesami społeczeństwa jako całości. Większość tych dóbr, które cieszyły się powodzeniem u wodzów i duchowieństwa, okazała się w ostatecznym rachunku szkodliwa dla społeczeństwa. Wartości wyznawane przez Wikingów były źródłem zarówno ich siły, jak i słabości. Wikingowie odnieśli sukces, gdyż udało im się stworzyć na Grenlandii jedyną w swoim rodzaju placówkę europejskości i przetrwać 450 lat jako najdalej wysunięty przyczółek Europy. My, współcześni Amerykanie, nie powinniśmy zbyt lekko mówić o ich porażce, gdyż zdołali przetrwać na Grenlandii dłużej niż my - jak dotąd - w Ameryce. W końcu jednak ich wodzowie zostali sami, bez klientów i zwolenników. Zdołali jeszcze skorzystać z ostatniego przywileju, jaki im pozostał: przeżyli wszystkich i zginęli jako ostatni.