Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wewnętrzna przemiana Ruby z trzesacej portkami, rozhisteryzowanej dziewczynki do mlodej i silnej kobiety byla w tej trylogii, rzeczą dla mnie niezwykle dobrze opisaną. Powiem szczerze, że zaczęłam wątpić w książki tego rodzaju( niedaleka przyszłość, walka ze złem, młodzieńcza miłość, wewnętrzne rozdarcie głównej bohaterki). Ale to właśnie ta trylogia, opowiadająca o wcale nie tak mrocznych umysłach, jak sie zdawac może, przywróciła mi 100% wiarę w to, że na świecie nadal istnieją osoby, które do pisania książek podchodzą poważnie. Alexandra w żadnym tomie mnie nie zawiodła. W każdej części wskazywała sie pomysłowością. Na poczatku kiedy skończyłam ostatni tom odczulam lekkie niezadowolenie. No bo kazda seria książek ma swój klimat, a to zakończenie wydawało mi się aż nazbyt cukierkowe. Jednak kiedy (jak to mam w zwyczaju) przeczytałam ulubione fragmenty w książce i ponownie przeanalizowałam jej zakończenie, dochodzę do wniosku, że taki koniec jak najbardziej zaspokaja moje "dzikie, stesknione za szczęściem ja" oraz wymagająca czytelniczkę, którą także jestem, jak się okazało niedawno. Bohaterowie wiele sie wycierpieli, wiec zasłużyli na happy end jak nikt inny. Tak samo my, ukochani czytelnicy Alexandry, przeszliśmy długą drogę razem z Ruby, Liamem, Pulpetem, Zu, Vidą i innymi. Więc nam też dała wypragnione wyraźne i szczęśliwe zakończenie, niesamowitej powiesci o "nastolatkach z ponadnaturalnymi zdolnościami, rozbijajacych się po Wirginii rozklekotanym minivanem".

Wewnętrzna przemiana Ruby z trzesacej portkami, rozhisteryzowanej dziewczynki do mlodej i silnej kobiety byla w tej trylogii, rzeczą dla mnie niezwykle dobrze opisaną. Powiem szczerze, że zaczęłam wątpić w książki tego rodzaju( niedaleka przyszłość, walka ze złem, młodzieńcza miłość, wewnętrzne rozdarcie głównej bohaterki). Ale to właśnie ta trylogia, opowiadająca o wcale...