Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Księgi, to właściwy tytuł:) Sporo pracy kosztowało autorkę odtworzenie klimatu epoki oraz specyficznej kultury. Pomimo tego liczyłem na więcej opisów związanych z tradycją, zarówno polską jak i żydowską, zwyczajami, pożywieniem, itp. ( opisy dotyczące samej sekty Jakuba są więcej niż zadowalające, trzeba wykonać ukłon w stronę pani Tokarczuk). Książka bardzo dobra,, ale trzeba ją czytać porcjami. Najlepiej rozłożyć lekturę na jakieś 1-2 tygodnie. Przewija się spora ilość bohaterów i łatwo się pogubić. Akcja nawet czasem trzyma w napięciu, ale nie macie co liczyć na wypieki na twarzy i niecierpliwe przewracanie stron. To nie jest literatura tego typu. Wystarczyło jednak aby bez problemu doczytać do końca:).
Zdecydowałem się na nią już po Noblu, aby przekonać się osobiście co do nagrodzonego sposobu narracji. Owszem jest specyficzny ale jego ocena to sprawa gustu. Jednym się spodoba innym nie. Przyznaję, na początku lektury nie byłem zachwycony, ale szybko przyzwyczaiłem się do stylu pani Olgi i nawet mi się podobał. Czytałem wersję elektroniczną więc niestety nie miałem przyjemności raczenia się pięknym wydaniem. Polecam, warto samemu się przekonać czy "Nobel" tylko potwierdził wartość dzieł autorki, czy też je wypromował. Objętość książki może odstraszać, ale nie prawdziwych czytelników:)

Księgi, to właściwy tytuł:) Sporo pracy kosztowało autorkę odtworzenie klimatu epoki oraz specyficznej kultury. Pomimo tego liczyłem na więcej opisów związanych z tradycją, zarówno polską jak i żydowską, zwyczajami, pożywieniem, itp. ( opisy dotyczące samej sekty Jakuba są więcej niż zadowalające, trzeba wykonać ukłon w stronę pani Tokarczuk). Książka bardzo...

Równie dobra jak pierwsza część i posiada dokładnie te same niedoskonałości. Polecam jako dobrą rozrywkę.

Równie dobra jak pierwsza część i posiada dokładnie te same niedoskonałości. Polecam jako dobrą rozrywkę.

Bardzo dobrze się czyta. Akcja szybka, ciekawa. Jak na byłego agenta CIA autor napisał kilka drobiazgów, na które trzeba po prostu przymknąć oko (nieprawdopodobne działania w danych sytuacjach oraz zachowania) ale widocznie nie mógł inaczej ciągnąć wątku. Nie mniej jednak książka warta polecenia jako przyjemna i wciągająca rozrywka:)

Bardzo dobrze się czyta. Akcja szybka, ciekawa. Jak na byłego agenta CIA autor napisał kilka drobiazgów, na które trzeba po prostu przymknąć oko (nieprawdopodobne działania w danych sytuacjach oraz zachowania) ale widocznie nie mógł inaczej ciągnąć wątku. Nie mniej jednak książka warta polecenia jako przyjemna i wciągająca rozrywka:)

Jeśli chcecie dowiedzieć się jak pogodzić doktryny racjonalistów i kreacjonistów, W jaki sposób przypadkowe zdarzenia uzupełniają prawa fizyki i czy na pewno są przypadkowe? Musicie przeczytać tę książkę. Naprawdę warto.

Jeśli chcecie dowiedzieć się jak pogodzić doktryny racjonalistów i kreacjonistów, W jaki sposób przypadkowe zdarzenia uzupełniają prawa fizyki i czy na pewno są przypadkowe? Musicie przeczytać tę książkę. Naprawdę warto.

Genialna książka popularnonaukowa, obejmująca swoim zakresem znacznie więcej niż tylko kolejna teorię z fizyki. Moim zdaniem zdecydowanie przewyższa znane i spopularyzowane dzieła światowych pisarzy tego typu literatury, ograniczające się do jednej teorii lub dziedziny. Pensroe, Kaku, Dawkins, Tegmark i inni, nie starają się nawet zbliżyć do tak całościowego podejścia do tematów ontologicznych (badania struktury rzeczywistości). Fantastycznie przedstawia zagadnienie przypadku i jego roli w powstaniu i rozwoju wszechświata. Przy czym wykazuje iż przypadek wcale nie zaprzecza racjonalności a nawet jest jedną z najważniejszych reguł matematycznych, będącą częścią teorii miar. Moim zdaniem lektura obowiązkowa dla miłośnika literatury popularnonaukowej. Heller nie jest należycie doceniany (choć znany) a szkoda, bo na to zasługuje.

Genialna książka popularnonaukowa, obejmująca swoim zakresem znacznie więcej niż tylko kolejna teorię z fizyki. Moim zdaniem zdecydowanie przewyższa znane i spopularyzowane dzieła światowych pisarzy tego typu literatury, ograniczające się do jednej teorii lub dziedziny. Pensroe, Kaku, Dawkins, Tegmark i inni, nie starają się nawet zbliżyć do tak całościowego podejścia do...

Doskonała jak wszystkie książki prof. Hellera. Zadziwiające jak błyskotliwie łączy filozofię, fizykę, matematykę a nawet teologię.

Doskonała jak wszystkie książki prof. Hellera. Zadziwiające jak błyskotliwie łączy filozofię, fizykę, matematykę a nawet teologię.

Bardzo lubię sposób pisania tego autora. Potrafi zaciekawić historią i sprawić, że czyta się ją niczym dobrą beletrystykę Część dotyczącą historii starożytnej przeczytałem szybko i lekko. Jednak im dalej tym trudniej. Postaci i wydarzenia mnożyły się w takim tempie, że musiałem robić przerwy aby przyswoić choć ułamek.
Na pewno warta przeczytania.

Bardzo lubię sposób pisania tego autora. Potrafi zaciekawić historią i sprawić, że czyta się ją niczym dobrą beletrystykę Część dotyczącą historii starożytnej przeczytałem szybko i lekko. Jednak im dalej tym trudniej. Postaci i wydarzenia mnożyły się w takim tempie, że musiałem robić przerwy aby przyswoić choć ułamek.
Na pewno warta przeczytania.

Dla mnie, ciekawa i wartościowa. Wprawdzie sprowadza moralność do chemii i działania hormonów, ale może i tak jest? W każdym razie bardzo interesująca. Kolejna cegiełka do tezy, że człowiek to maszyna biologiczno - chemiczna. Warto przeczytać.

Dla mnie, ciekawa i wartościowa. Wprawdzie sprowadza moralność do chemii i działania hormonów, ale może i tak jest? W każdym razie bardzo interesująca. Kolejna cegiełka do tezy, że człowiek to maszyna biologiczno - chemiczna. Warto przeczytać.