Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Księgi, to właściwy tytuł:) Sporo pracy kosztowało autorkę odtworzenie klimatu epoki oraz specyficznej kultury. Pomimo tego liczyłem na więcej opisów związanych z tradycją, zarówno polską jak i żydowską, zwyczajami, pożywieniem, itp. ( opisy dotyczące samej sekty Jakuba są więcej niż zadowalające, trzeba wykonać ukłon w stronę pani Tokarczuk). Książka bardzo dobra,, ale trzeba ją czytać porcjami. Najlepiej rozłożyć lekturę na jakieś 1-2 tygodnie. Przewija się spora ilość bohaterów i łatwo się pogubić. Akcja nawet czasem trzyma w napięciu, ale nie macie co liczyć na wypieki na twarzy i niecierpliwe przewracanie stron. To nie jest literatura tego typu. Wystarczyło jednak aby bez problemu doczytać do końca:).
Zdecydowałem się na nią już po Noblu, aby przekonać się osobiście co do nagrodzonego sposobu narracji. Owszem jest specyficzny ale jego ocena to sprawa gustu. Jednym się spodoba innym nie. Przyznaję, na początku lektury nie byłem zachwycony, ale szybko przyzwyczaiłem się do stylu pani Olgi i nawet mi się podobał. Czytałem wersję elektroniczną więc niestety nie miałem przyjemności raczenia się pięknym wydaniem. Polecam, warto samemu się przekonać czy "Nobel" tylko potwierdził wartość dzieł autorki, czy też je wypromował. Objętość książki może odstraszać, ale nie prawdziwych czytelników:)

Księgi, to właściwy tytuł:) Sporo pracy kosztowało autorkę odtworzenie klimatu epoki oraz specyficznej kultury. Pomimo tego liczyłem na więcej opisów związanych z tradycją, zarówno polską jak i żydowską, zwyczajami, pożywieniem, itp. ( opisy dotyczące samej sekty Jakuba są więcej niż zadowalające, trzeba wykonać ukłon w stronę pani Tokarczuk). Książka bardzo...

Równie dobra jak pierwsza część i posiada dokładnie te same niedoskonałości. Polecam jako dobrą rozrywkę.

Równie dobra jak pierwsza część i posiada dokładnie te same niedoskonałości. Polecam jako dobrą rozrywkę.

Bardzo dobrze się czyta. Akcja szybka, ciekawa. Jak na byłego agenta CIA autor napisał kilka drobiazgów, na które trzeba po prostu przymknąć oko (nieprawdopodobne działania w danych sytuacjach oraz zachowania) ale widocznie nie mógł inaczej ciągnąć wątku. Nie mniej jednak książka warta polecenia jako przyjemna i wciągająca rozrywka:)

Bardzo dobrze się czyta. Akcja szybka, ciekawa. Jak na byłego agenta CIA autor napisał kilka drobiazgów, na które trzeba po prostu przymknąć oko (nieprawdopodobne działania w danych sytuacjach oraz zachowania) ale widocznie nie mógł inaczej ciągnąć wątku. Nie mniej jednak książka warta polecenia jako przyjemna i wciągająca rozrywka:)

Jeśli chcecie dowiedzieć się jak pogodzić doktryny racjonalistów i kreacjonistów, W jaki sposób przypadkowe zdarzenia uzupełniają prawa fizyki i czy na pewno są przypadkowe? Musicie przeczytać tę książkę. Naprawdę warto.

Jeśli chcecie dowiedzieć się jak pogodzić doktryny racjonalistów i kreacjonistów, W jaki sposób przypadkowe zdarzenia uzupełniają prawa fizyki i czy na pewno są przypadkowe? Musicie przeczytać tę książkę. Naprawdę warto.

Genialna książka popularnonaukowa, obejmująca swoim zakresem znacznie więcej niż tylko kolejna teorię z fizyki. Moim zdaniem zdecydowanie przewyższa znane i spopularyzowane dzieła światowych pisarzy tego typu literatury, ograniczające się do jednej teorii lub dziedziny. Pensroe, Kaku, Dawkins, Tegmark i inni, nie starają się nawet zbliżyć do tak całościowego podejścia do tematów ontologicznych (badania struktury rzeczywistości). Fantastycznie przedstawia zagadnienie przypadku i jego roli w powstaniu i rozwoju wszechświata. Przy czym wykazuje iż przypadek wcale nie zaprzecza racjonalności a nawet jest jedną z najważniejszych reguł matematycznych, będącą częścią teorii miar. Moim zdaniem lektura obowiązkowa dla miłośnika literatury popularnonaukowej. Heller nie jest należycie doceniany (choć znany) a szkoda, bo na to zasługuje.

Genialna książka popularnonaukowa, obejmująca swoim zakresem znacznie więcej niż tylko kolejna teorię z fizyki. Moim zdaniem zdecydowanie przewyższa znane i spopularyzowane dzieła światowych pisarzy tego typu literatury, ograniczające się do jednej teorii lub dziedziny. Pensroe, Kaku, Dawkins, Tegmark i inni, nie starają się nawet zbliżyć do tak całościowego podejścia do...

Doskonała jak wszystkie książki prof. Hellera. Zadziwiające jak błyskotliwie łączy filozofię, fizykę, matematykę a nawet teologię.

Doskonała jak wszystkie książki prof. Hellera. Zadziwiające jak błyskotliwie łączy filozofię, fizykę, matematykę a nawet teologię.

Bardzo lubię sposób pisania tego autora. Potrafi zaciekawić historią i sprawić, że czyta się ją niczym dobrą beletrystykę Część dotyczącą historii starożytnej przeczytałem szybko i lekko. Jednak im dalej tym trudniej. Postaci i wydarzenia mnożyły się w takim tempie, że musiałem robić przerwy aby przyswoić choć ułamek.
Na pewno warta przeczytania.

Bardzo lubię sposób pisania tego autora. Potrafi zaciekawić historią i sprawić, że czyta się ją niczym dobrą beletrystykę Część dotyczącą historii starożytnej przeczytałem szybko i lekko. Jednak im dalej tym trudniej. Postaci i wydarzenia mnożyły się w takim tempie, że musiałem robić przerwy aby przyswoić choć ułamek.
Na pewno warta przeczytania.

Dla mnie, ciekawa i wartościowa. Wprawdzie sprowadza moralność do chemii i działania hormonów, ale może i tak jest? W każdym razie bardzo interesująca. Kolejna cegiełka do tezy, że człowiek to maszyna biologiczno - chemiczna. Warto przeczytać.

Dla mnie, ciekawa i wartościowa. Wprawdzie sprowadza moralność do chemii i działania hormonów, ale może i tak jest? W każdym razie bardzo interesująca. Kolejna cegiełka do tezy, że człowiek to maszyna biologiczno - chemiczna. Warto przeczytać.

Bardzo ciekawa i wciągająca. Mimo że autor jest fizykiem a książka dotyczy raczej innych nauk przyrodniczych, jest to jedna z jego najciekawszych pozycji.

Bardzo ciekawa i wciągająca. Mimo że autor jest fizykiem a książka dotyczy raczej innych nauk przyrodniczych, jest to jedna z jego najciekawszych pozycji.

Obowiązkowa lektura dla każdego miłośnika przyrody. Powinna stanowić uzupełnienie wykładów leśników :).
W taki sposób nigdy nie myślałem o drzewach - bardzo interesujący punkt widzenia. Być może autor czasami nazbyt popuszcza wodze fantazji, ale w sumie może to celowy zabieg aby zwiększyć siłę przekazu.
Sporo ciekawych informacji, o których dotąd nie wiedziałem, pomimo tego, że od kilkunastu lat czynnie zajmuję się ochroną przyrody.

Obowiązkowa lektura dla każdego miłośnika przyrody. Powinna stanowić uzupełnienie wykładów leśników :).
W taki sposób nigdy nie myślałem o drzewach - bardzo interesujący punkt widzenia. Być może autor czasami nazbyt popuszcza wodze fantazji, ale w sumie może to celowy zabieg aby zwiększyć siłę przekazu.
Sporo ciekawych informacji, o których dotąd nie wiedziałem, pomimo...

Bardzo dobra pozycja zarówno dla osób interesujących się fizyką - zwłaszcza kwantową a także kosmologią .
Największym plusem jak dla mnie jest bardzo przystępny język i łatwy odbiór trudnych tematów.
Autor podjął się arcytrudnego zadania i w celu wyjaśnienia swojej hipotezy połączył w jednej książce kilka dziedzin nauki - kończąc na matematyce . Zachęcam do jej przeczytania, bo w tak prosty sposób chyba jeszcze nikomu nie udało się przedstawić tak skomplikowanych zagadnień. Tytuł trochę odstrasza ale matematyki jest tu naprawdę jak na lekarstwo. Absolutne minimum.

Bardzo dobra pozycja zarówno dla osób interesujących się fizyką - zwłaszcza kwantową a także kosmologią .
Największym plusem jak dla mnie jest bardzo przystępny język i łatwy odbiór trudnych tematów.
Autor podjął się arcytrudnego zadania i w celu wyjaśnienia swojej hipotezy połączył w jednej książce kilka dziedzin nauki - kończąc na matematyce . Zachęcam do jej...

Pisana jakby na siłę. Krytyka dla krytyki. Bardzo słabe argumenty. Głównie natury filozoficznej. Brak odniesienia się do bardzo wielu zarzutów. W zestawieniu z książką z która polemizuje wypada znacznie gorzej. Pomimo całego pieniactwa i zupełnie fanatycznych ataków Dawkinsa na religie.

Pisana jakby na siłę. Krytyka dla krytyki. Bardzo słabe argumenty. Głównie natury filozoficznej. Brak odniesienia się do bardzo wielu zarzutów. W zestawieniu z książką z która polemizuje wypada znacznie gorzej. Pomimo całego pieniactwa i zupełnie fanatycznych ataków Dawkinsa na religie.

Książka którą powinien przeczytać każdy. Nie wiem dlaczego zrobiłem to tak późno , ale cieszę się , że wreszcie jednak przeczytałem.
Czyta się ją niczym dobrą powieść szpiegowską - wciąga i nie pozwala przestać. Kapitalne przykłady - dowody teorii - zaczerpnięte z przyrody.
Rewolucyjne tezy, zmieniające sposób postrzegania świata.
Polecam. Lektura obowiązkowa.

Książka którą powinien przeczytać każdy. Nie wiem dlaczego zrobiłem to tak późno , ale cieszę się , że wreszcie jednak przeczytałem.
Czyta się ją niczym dobrą powieść szpiegowską - wciąga i nie pozwala przestać. Kapitalne przykłady - dowody teorii - zaczerpnięte z przyrody.
Rewolucyjne tezy, zmieniające sposób postrzegania świata.
Polecam. Lektura obowiązkowa.

Przeczytałem ją po "Samolubnym genie" i niestety zawiodłem się.
O ile tamta była bardzo dobra - wręcz genialna, To "Bóg Urojony" jest już o 2-3 poziomy gorszy. Razi zwłaszcza nadmierna krytyka i obrażanie wszelkich religii a zwłaszcza chrześcijańskich. Krytyka ta przybiera formy "niesmaczne" i stanowi najsłabszy element książki. Czasami wydawało się, że autor sączy prawdziwy jad i zachowuje się niemal dokładnie tak jak krytykowani przez niego fundamentaliści religijni. Oczywiście w odwrotną stronę. Gdyby bardziej skupił się na nauce a nie subiektywnych ocenach własnych - byłoby znacznie lepiej.

Przeczytałem ją po "Samolubnym genie" i niestety zawiodłem się.
O ile tamta była bardzo dobra - wręcz genialna, To "Bóg Urojony" jest już o 2-3 poziomy gorszy. Razi zwłaszcza nadmierna krytyka i obrażanie wszelkich religii a zwłaszcza chrześcijańskich. Krytyka ta przybiera formy "niesmaczne" i stanowi najsłabszy element książki. Czasami wydawało się, że autor sączy...

ulubiona seria mojej młodości :)

ulubiona seria mojej młodości :)

Interesująca książka. Ciekawe jest głównie wyobrażenie autora o obcej formie życia.

Interesująca książka. Ciekawe jest głównie wyobrażenie autora o obcej formie życia.

Ciekawa książka! Napisana przez człowieka który nie kreuje się na bohatera. Opisał jak żyli zwykli żołnierze i co musieli przejść w trakcie wojny. Przedstawia szarą codzienność, sposoby przeżycia ale najczęściej jednak śmierć.
Zdecydowanie warto.

Ciekawa książka! Napisana przez człowieka który nie kreuje się na bohatera. Opisał jak żyli zwykli żołnierze i co musieli przejść w trakcie wojny. Przedstawia szarą codzienność, sposoby przeżycia ale najczęściej jednak śmierć.
Zdecydowanie warto.

Dla miłośników kultury hebrajskiej.
Przeciętny Kowalski raczej uśnie po 3 rozdziałach.

Dla miłośników kultury hebrajskiej.
Przeciętny Kowalski raczej uśnie po 3 rozdziałach.

Trudna do przeczytania od deski do deski.
Raczej dla pasjonatów kultury hebrajskiej.

Trudna do przeczytania od deski do deski.
Raczej dla pasjonatów kultury hebrajskiej.

Klasyka gatunku. Lekka, przyjemna lektura ale o zaskakujących zwrotach akcji - z wykorzystaniem podstaw fizyki chaosu. Lubię czytać tę książkę kiedy mam ochotę na chwilkę fantastyką i dobrym humorem. Szkoda, że taka krótka .
Koncepcja chaosu jest według mnie wkomponowana znakomicie w fabułę. To nic, że czerpie z niej tak jak mu potrzeba. To przecież fantastyka :).

Klasyka gatunku. Lekka, przyjemna lektura ale o zaskakujących zwrotach akcji - z wykorzystaniem podstaw fizyki chaosu. Lubię czytać tę książkę kiedy mam ochotę na chwilkę fantastyką i dobrym humorem. Szkoda, że taka krótka .
Koncepcja chaosu jest według mnie wkomponowana znakomicie w fabułę. To nic, że czerpie z niej tak jak mu potrzeba. To przecież fantastyka :).