Świetna kontynuacja pierwszej części. Przy czym należy pamiętać, że tej dość obszernej książki nie da się przeczytać w dwa wieczory. Książka wymaga uwagi i zaangażowania. Dobrze też jest znać pierwszą część, ponieważ ułatwia to znacznie poznanie głównych bohaterów tej szpiegowskiej powieści. Świat agentów wywiadu czy kontrwywiadu, sposoby pozyskiwania i ochrony informatorów, ” likwidowania” zagrożeń, prowadzenia obserwacji, inwigilacji, szkolenia czy zwykłej chciwości autor pokazuje bez różowych okularów. Wszystko jest niebezpieczne, ukryte, zmanipulowane, brutalne, bezduszne itd. I wszystko to ma celu ochronę państwa i obywateli albo zapewnienie sobie władzy i posłuchu, albo zwyczajnie chęci zarobku. Zależne to jest od poszczególnych agend w różnych krajach i oczywiście pracujących w nich osób, z których każda może mieć inny motyw pracy . Akcja „ Pałacu zdrady” rozgrywa się w kilku krajach i pokazuje różne zależności poszczególnych służb. Super książka na zimowe wieczory.

Świetna kontynuacja pierwszej części. Przy czym należy pamiętać, że tej dość obszernej książki nie da się przeczytać w dwa wieczory. Książka wymaga uwagi i zaangażowania. Dobrze też jest znać pierwszą część, ponieważ ułatwia to znacznie poznanie głównych bohaterów tej szpiegowskiej powieści. Świat agentów wywiadu czy kontrwywiadu, sposoby pozyskiwania i ochrony...

Bardzo dobra książka, Ciekawa fabuła, Losy bohaterów opisane w bardzo interesujący sposób. Polecam.

Bardzo dobra książka, Ciekawa fabuła, Losy bohaterów opisane w bardzo interesujący sposób. Polecam.

Jeszcze lepsza niż pierwsza część trylogii. Bardzo mnie wciągnęła.

Jeszcze lepsza niż pierwsza część trylogii. Bardzo mnie wciągnęła.

polecam

polecam

Naprawdę zapierająca dech w piersiach kontynuacja Czerwonej Jaskółki. Akcja goni akcję, wstrzymuje oddech i biegnie dalej.... Czekam na trzecią część.

Naprawdę zapierająca dech w piersiach kontynuacja Czerwonej Jaskółki. Akcja goni akcję, wstrzymuje oddech i biegnie dalej.... Czekam na trzecią część.

Nie czytałam pierwszej części trylogii, ale stwierdzam że "Pałac zdrady" jest wciągający, napisany z znawstwem tematu. Po prostu wiedza autora połączona z dobrym warsztatem pisarskim

Nie czytałam pierwszej części trylogii, ale stwierdzam że "Pałac zdrady" jest wciągający, napisany z znawstwem tematu. Po prostu wiedza autora połączona z dobrym warsztatem pisarskim

Takie romansidło ze szpiegowską aferą w tle. Nie czytałem pierwszego tomu, tzn. "Czerwonej jaskółki" , ale myślę teraz,że film na jego podstawie o wiele lepszy. Autor pewnie ma wiedzę co do tematu, ale jest słabym pisarzem. Jak dla mnie- szkoda czasu...

Takie romansidło ze szpiegowską aferą w tle. Nie czytałem pierwszego tomu, tzn. "Czerwonej jaskółki" , ale myślę teraz,że film na jego podstawie o wiele lepszy. Autor pewnie ma wiedzę co do tematu, ale jest słabym pisarzem. Jak dla mnie- szkoda czasu...

Trochę naiwne to niekończące się szczęście głównych bohaterów, ale dobrze się słucha w formie audiobooka.

Trochę naiwne to niekończące się szczęście głównych bohaterów, ale dobrze się słucha w formie audiobooka.

Druga część szpiegowskiej trylogii Jasona Matthewsa ani mnie nie zawiodła, ani nie uwiodła. Byly oficer CIA pisze o zmaganiach z agentami Moskwy w przewidywalnym stylu i z przewidywalnym zakończeniem powieści.

Nie jest to powieść zła, jeśli ktoś lubi sztampy. Zwłaszcza, że Matthews nasyca opowieść szczegółami z technicznego arsenału szpiega. Wprawdzie pisze opierając się na własnych doświadczeniach sprzed wielu laty i dlatego miejscami wionie anachronizmem, ale to wciągająca w sumie opowieść.

Jeśliby tylko autor niepotrzebnie nie uwierzył, że zna język rosyjski. Miejscami po prostu kompromituje się nieznajomością niuansów językowych rosyjskiego, i tym samym niezbyt dobre wystawia świadectwo całej CIA. (jako przykład - "bratok" po rosyjsku oznacza to samo co "bratan" czyli członek przestępczej bandy. W niektórym kontekście może ewentualnie oznaczać jeszcze "facet". Ale na pewno nie oznacza - jak sądzi Matthew - "brat". I takich kwiatków jest w powieści co niemiara)

Druga część szpiegowskiej trylogii Jasona Matthewsa ani mnie nie zawiodła, ani nie uwiodła. Byly oficer CIA pisze o zmaganiach z agentami Moskwy w przewidywalnym stylu i z przewidywalnym zakończeniem powieści.

Nie jest to powieść zła, jeśli ktoś lubi sztampy. Zwłaszcza, że Matthews nasyca opowieść szczegółami z technicznego arsenału szpiega. Wprawdzie pisze opierając się...

Pierwszy tom cyklu oceniłem wysoko. Temat był oryginalny. Niestety z kontynuacjami rzadko bywa tak, że trzymają poziom. Ciekawy jestem, czy już od początku autor zakładał stworzenie cyklu. Drugi tom i owszem, trzyma w pewnym napięciu, ale… postacie robią się dosyć papierowe, jak z hollywoodzkiego kina akcji, nie koniecznie klasy A. Zaczynam się też zastanawiać, czy przypadkiem autor nie planuje napisać jakiejś powieści erotycznej. W tym tomie seksu nie brakuje i jest on opisywany z drobnymi szczegółami. Jak ma to sens? Trochę jak przerwa na reklamę w filmie w w telewizji. Czytelnikowi już, już brakuje oddechu przy śledzeniu właściwej akcji, więc trzeba zrobić rozbudowany przerywnik erotyczny, ha, ha… Po co to, na co? Nie mam pojęcia. Jak będę miał ochotę na jakieś soft-porno to nie będę tego szukał na półkach z powieściami szpiegowskimi. Serio.
Przed lekturą kolejnego tomu muszę wziąć dłuższą przerwę. Obawiam się, że nasza wspaniała bohaterka przekona Rosjan, że sam Putin jest zachodnim szpiegiem i sama awansuje na prezydenta federacji.

Pierwszy tom cyklu oceniłem wysoko. Temat był oryginalny. Niestety z kontynuacjami rzadko bywa tak, że trzymają poziom. Ciekawy jestem, czy już od początku autor zakładał stworzenie cyklu. Drugi tom i owszem, trzyma w pewnym napięciu, ale… postacie robią się dosyć papierowe, jak z hollywoodzkiego kina akcji, nie koniecznie klasy A. Zaczynam się też zastanawiać, czy...