Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna i magiczna, smutna i melancholijna. W tej książce to nie akcja jest ważna, a atmosfera, którą autorka roztacza swoimi słowami. Kiedy zaczynałam czytać, przepadałam bez reszty. Gorąco polecam wszystkim, którzy lubują się w mitologii i czarach, ale także tym, którzy chcą zaobserwować piękny rozwój osobowości głównej bohaterki.

Piękna i magiczna, smutna i melancholijna. W tej książce to nie akcja jest ważna, a atmosfera, którą autorka roztacza swoimi słowami. Kiedy zaczynałam czytać, przepadałam bez reszty. Gorąco polecam wszystkim, którzy lubują się w mitologii i czarach, ale także tym, którzy chcą zaobserwować piękny rozwój osobowości głównej bohaterki.

"Bastion" był kolejną książką Kinga, której postanowiłam dać szansę, i niestety kolejnym zawodem. Chyba po prostu nie jest to pisarz dla mnie. Akcja powieści została rozciągnięta do granic możliwości - pod koniec przeskakiwałam co dwie-trzy strony i okazywało się, że nic na tym nie traciłam. Tematyka bardzo ciekawa, ale to byłoby na tyle z plusów.

"Bastion" był kolejną książką Kinga, której postanowiłam dać szansę, i niestety kolejnym zawodem. Chyba po prostu nie jest to pisarz dla mnie. Akcja powieści została rozciągnięta do granic możliwości - pod koniec przeskakiwałam co dwie-trzy strony i okazywało się, że nic na tym nie traciłam. Tematyka bardzo ciekawa, ale to byłoby na tyle z plusów.

"Bieguni" to książka, którą ciężko jest opisać. Wydaje się być o niczym i o wszystkim na raz. Z jednej strony nudna, z drugiej pełna ciekawych informacji i przemyśleń. Znajomy, który dał mi tę powieść w prezencie, poprosił mnie, żebym po lekturze dała mu znać, czy warto sięgnąć po tę pozycję. Wciąż się zastanawiam co mu powiedzieć.

"Bieguni" to książka, którą ciężko jest opisać. Wydaje się być o niczym i o wszystkim na raz. Z jednej strony nudna, z drugiej pełna ciekawych informacji i przemyśleń. Znajomy, który dał mi tę powieść w prezencie, poprosił mnie, żebym po lekturze dała mu znać, czy warto sięgnąć po tę pozycję. Wciąż się zastanawiam co mu powiedzieć.

Mimo że pacjentka nie jest pozycją szczególnie ambitną, to bardzo przyjemnie się ją czyta. Pełna jest interesujących zwrotów akcji i nie sposób jest przewidzieć jak historia się zakończy, co jest ogromnym plusem. Z pewnością poleciłabym tę książkę każdemu, kto chce spędzić czas z ciekawym kryminałem z elementami psychologii w tle.

Mimo że pacjentka nie jest pozycją szczególnie ambitną, to bardzo przyjemnie się ją czyta. Pełna jest interesujących zwrotów akcji i nie sposób jest przewidzieć jak historia się zakończy, co jest ogromnym plusem. Z pewnością poleciłabym tę książkę każdemu, kto chce spędzić czas z ciekawym kryminałem z elementami psychologii w tle.

Bardzo długo brnęłam przez tę książkę. Głównie przez to, że polszczyzna, którą jest napisana, z czasem zaczęła męczyć. Sama fabuła jest ciekawa, ale w moim odczuciu autor nie potrafi budować napięcia. W rezultacie "Wojnę Bogów" czyta się jak kronikę, a nie jak powieść fabularną. Raczej drugi raz bym po nią nie sięgnęła.

Bardzo długo brnęłam przez tę książkę. Głównie przez to, że polszczyzna, którą jest napisana, z czasem zaczęła męczyć. Sama fabuła jest ciekawa, ale w moim odczuciu autor nie potrafi budować napięcia. W rezultacie "Wojnę Bogów" czyta się jak kronikę, a nie jak powieść fabularną. Raczej drugi raz bym po nią nie sięgnęła.

"Słowik" to wspaniała historia o wojnie i człowieczeństwie. Pomimo wielu powieści o tej tematyce, Kristin Hannah udaje się stworzyć coś niepowtarzalnego, coś, co wzrusza do łez, coś, co ukazuje w pełni brutalność drugiej wojny światowej, lecz zarazem pokazuje piękno życia i to, co jest w nim najważniejsze. "Słowik" zmusił mnie do refleksji i poruszył na sposoby, których od dawna nie było mi dane doświadczyć podczas czytania książki. Gorąco polecam tę książkę każdemu!

"Słowik" to wspaniała historia o wojnie i człowieczeństwie. Pomimo wielu powieści o tej tematyce, Kristin Hannah udaje się stworzyć coś niepowtarzalnego, coś, co wzrusza do łez, coś, co ukazuje w pełni brutalność drugiej wojny światowej, lecz zarazem pokazuje piękno życia i to, co jest w nim najważniejsze. "Słowik" zmusił mnie do refleksji i poruszył na sposoby, których od...

"Świątynia Wichrów" jest to kolejna z części jednej z moich ulubionych serii z gatunku Fantasy. Kocham zagłębiać się w przygody Poszukiwacza i jego Matki Spowiedniczki. Muszę jednak przyznać że nawet ja z każdym kolejnym tomem zaczynam odczuwać zmęczenie schematycznością fabuły. Byłabym w stanie jednak przymknąć na to oko, zważając na fakt, że mimo iż wiadomo jak wszystko się skończy, opisywanie wydarzenia są wystarczająco ciekawe, by nie pozwolić czytelnikowi oderwać się od lektury. Jednakże co powoli coraz bardziej mnie zniechęca to relacja dwóch wspomnianych już przeze mnie bohaterów powieści - autor zdecydowanie przesładza ich relacje, aż do tego stopnia, że złapałam się na tym, że omijam fragmenty w których bohaterowie po raz kolejny drobiazgowo wyznają sobie miłość, czego zazwyczaj nie robię, ponieważ jestem typem osoby, która lubi czytać wszystko od deski do deski. Mam więc nadzieję, że w kolejnych tomach ilość wyznań miłosnych zostanie choć odrobinę zmniejszona, albo zacznę poważnie się zastanawiać nad zakupem kolejnego tomu...

"Świątynia Wichrów" jest to kolejna z części jednej z moich ulubionych serii z gatunku Fantasy. Kocham zagłębiać się w przygody Poszukiwacza i jego Matki Spowiedniczki. Muszę jednak przyznać że nawet ja z każdym kolejnym tomem zaczynam odczuwać zmęczenie schematycznością fabuły. Byłabym w stanie jednak przymknąć na to oko, zważając na fakt, że mimo iż wiadomo jak wszystko...

Historia ciekawa, ale jak dla mnie napisana zbyt wulgarnym językiem. Niektóre sceny opisane były w taki sposób, że albo śmieszyły, bo wulgaryzmy zupełnie się tam nie wpasowywały, albo odrzucały mimo że nie powinny. Rozumiem, że zamierzeniem autorki było zaszokować czytelnika, ale niestety zamiast szoku odczuwałam zniechęcenie. Poza tym "Akuszerka" momentami jest tak chaotyczna, że łatwo się pogubić w wydarzeniach. Przebrnęłam, bo przebrnęłam, ale nie polecam.

Historia ciekawa, ale jak dla mnie napisana zbyt wulgarnym językiem. Niektóre sceny opisane były w taki sposób, że albo śmieszyły, bo wulgaryzmy zupełnie się tam nie wpasowywały, albo odrzucały mimo że nie powinny. Rozumiem, że zamierzeniem autorki było zaszokować czytelnika, ale niestety zamiast szoku odczuwałam zniechęcenie. Poza tym "Akuszerka" momentami jest tak...

"Obsydian" jest typową, przewidywalną książką dla młodzieży, których pełno jest teraz na rynku. Opowiada o niczym innym jak o romansie człowieka z istotą paranormalną. Jest napisana prostym językiem, jest jednowątkowa i postacie nie zachwycają bogatymi osobowościami. Lecz choć przeczytałam już mnóstwo takich książek, i choć już po kilku pierwszych stronach wiedziałam jak ta książka się skończy... nie mogłam się od niej oderwać! Jest w niej coś, co sprawia, że czyta się ją łatwo i przyjemnie i co sprawia, że ma się ochotę sięgnąć po kolejne części. Jest to idealna pozycja na długie, jesienne wieczory, kiedy się chce po prostu usiąść i poczytać dla samej przyjemności czytania!

"Obsydian" jest typową, przewidywalną książką dla młodzieży, których pełno jest teraz na rynku. Opowiada o niczym innym jak o romansie człowieka z istotą paranormalną. Jest napisana prostym językiem, jest jednowątkowa i postacie nie zachwycają bogatymi osobowościami. Lecz choć przeczytałam już mnóstwo takich książek, i choć już po kilku pierwszych stronach wiedziałam jak ta...

"Stop Prawa" to książka, którą miło i szybko się czyta, lecz która, w moim mniemaniu, znacząco odstaje od trzech poprzednich części. Pod wieloma względami jest znacznie uboższa. Uniwersum już nie zachwyca detalami i nie zaskakuje, bohaterów jest mniej i są znacznie mniej barwni i fakt, że książka podąża tylko jednym wątkiem jest lekko nudzący. Jednak pomimo tego wszystkiego książka nadal trzyma poziom i warto ją przeczytać.

"Stop Prawa" to książka, którą miło i szybko się czyta, lecz która, w moim mniemaniu, znacząco odstaje od trzech poprzednich części. Pod wieloma względami jest znacznie uboższa. Uniwersum już nie zachwyca detalami i nie zaskakuje, bohaterów jest mniej i są znacznie mniej barwni i fakt, że książka podąża tylko jednym wątkiem jest lekko nudzący. Jednak pomimo tego wszystkiego...

Kiedy tylko zobaczyłam, że Cassandra Clare napisała kolejną książkę i do tego kontynuację "Darów Anioła", od razu zabrałam się za czytanie. Byłam bardzo podekscytowana, ponieważ poprzednia seria tej autorki po dziś dzień jest jedną z moich ulubionych. Niestety, już po pierwszych 100 stronach "Pani Noc" byłam bardzo zawiedziona. Być może jest to kwestia wieku, i tego , że nie jestem już nastolatką, a to właśnie nastolatkowie są tymi do których głównie jest ta książka kierowana, ale fabuła po prostu mnie nudziła. Miałam już dość czytania o sercowych problemach głównych bohaterów, i pragnęłam niebiezpiecznych przygód, jakie zwykły być opisywanie w poprzednich częściach, niestety były jedynie dwie takie akcje w tym opasłym, ponad 800-stronicowym tomie. Moja rada dla czytelników jest taka: jeśli macie ochotę na przyjemny romans, to pozycja dla Was. Jeśli zaś łakniecie przygód z udziałem Nocnych Łowców - cóż, powróćcie do poprzednich części ;)

Kiedy tylko zobaczyłam, że Cassandra Clare napisała kolejną książkę i do tego kontynuację "Darów Anioła", od razu zabrałam się za czytanie. Byłam bardzo podekscytowana, ponieważ poprzednia seria tej autorki po dziś dzień jest jedną z moich ulubionych. Niestety, już po pierwszych 100 stronach "Pani Noc" byłam bardzo zawiedziona. Być może jest to kwestia wieku, i tego , że...

Początek "Raven" był naprawdę świetny, myślałam, że wreszcie udało mi się trafić na porządny romans z wampirami w tle. Jednakże im więcej stron ubywało, tym historia stawała się banalniejsza, dochodząc do przesadnie cukierkowego poziomu w ostatnim rozdziale. Mimo wszystko była całkiem sprawnie napisana, co sprawiło, że mimo wszystko przyjemnie się ją czytało i myślę, że poleciłabym ją innym czytelnikom.

Początek "Raven" był naprawdę świetny, myślałam, że wreszcie udało mi się trafić na porządny romans z wampirami w tle. Jednakże im więcej stron ubywało, tym historia stawała się banalniejsza, dochodząc do przesadnie cukierkowego poziomu w ostatnim rozdziale. Mimo wszystko była całkiem sprawnie napisana, co sprawiło, że mimo wszystko przyjemnie się ją czytało i myślę, że...

Jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza książka jaką przeczytałam w życiu. Świetnie napisana i trzymająca w napięciu. Potrafiłam się w nią zagłębić na wiele godzin, nie czując znużenia. Świetna, polecam wszystkim!

Jedna z najlepszych, o ile nie najlepsza książka jaką przeczytałam w życiu. Świetnie napisana i trzymająca w napięciu. Potrafiłam się w nią zagłębić na wiele godzin, nie czując znużenia. Świetna, polecam wszystkim!

"Cel matrymonialny" z pewnością nie jest książką wyższych lotów. Może być całkiem znośną lekturą na zimowy wieczór, ale raczej nie jest godna polecenia. Irytująca główna bohaterka i jej trywialne problemy nie tworzą udanego duetu. Poza tym podczas czytania odnosi się wrażenie, że autorka miała jakiś ogólny pomysł na fabułę, ale tak naprawdę nie wiedziała o czym pisać, czego efektem jest mnóstwo niepotrzebnych opisów miejsc, sytuacji i dialogów, nie wprowadzających niczego wartościowego do fabuły. Jeśli jest taka możliwość - warto sięgnąć po coś innego.

"Cel matrymonialny" z pewnością nie jest książką wyższych lotów. Może być całkiem znośną lekturą na zimowy wieczór, ale raczej nie jest godna polecenia. Irytująca główna bohaterka i jej trywialne problemy nie tworzą udanego duetu. Poza tym podczas czytania odnosi się wrażenie, że autorka miała jakiś ogólny pomysł na fabułę, ale tak naprawdę nie wiedziała o czym pisać, czego...

"Piąta Fala" jest zdecydowanie serią, którą warto sięgnąć do ręki. W dobie popularności książek o zagładzie ludzkości, ta prezentuje naprawdę wysoki poziom. Jeśli ktoś myśli, że sobie ją podaruje ze względu na znudzenie tematem, powinien mimo wszystko się przemóc.

Druga część serii wydaje się lepsza od pierwszej. Plusami są: ciekawy rozwój fabuły, spojrzenie na sytuację z perspektywy różnych osób i nieszablonowość bohaterów. Książka momentami zaskakuje swoją brutalnością i realnością opisów, do tego nigdy nie wiadomo jak akcja dalej się potoczy. Cały czas zaskakuje. Dawno nie czytało mi się niczego tak dobrze. Polecam!

"Piąta Fala" jest zdecydowanie serią, którą warto sięgnąć do ręki. W dobie popularności książek o zagładzie ludzkości, ta prezentuje naprawdę wysoki poziom. Jeśli ktoś myśli, że sobie ją podaruje ze względu na znudzenie tematem, powinien mimo wszystko się przemóc.

Druga część serii wydaje się lepsza od pierwszej. Plusami są: ciekawy rozwój fabuły, spojrzenie na sytuację z...

"Złe miejsce" to druga książka Deana Koontza, którą dane mi było przeczytać. Obie niesamowicie mi się podobały.

"Złe miejsce" nie jest tym typem horroru, który sprawia, że nie można nocą spać. Jest tym typem horroru, który budzi niepokój i zdrową ciekawość co do tego co ma się wydarzyć na kolejnej stronie. Fabuła jest niebanalna, oryginalna. Akcja rozwija się szybko i wciąga od pierwszej do ostatniej strony. Bohaterowie są ciekawie zbudowani, choć niestety są podzieleni na tych złych i tych dobrych, co sprawia, że niektórzy są trochę za bardzo wyidealizowani. Ale mimo wszystko bardzo fajnie i szybko się tę książkę czyta, w czym pomagają bardzo krótkie rodziały.

Polecam!

"Złe miejsce" to druga książka Deana Koontza, którą dane mi było przeczytać. Obie niesamowicie mi się podobały.

"Złe miejsce" nie jest tym typem horroru, który sprawia, że nie można nocą spać. Jest tym typem horroru, który budzi niepokój i zdrową ciekawość co do tego co ma się wydarzyć na kolejnej stronie. Fabuła jest niebanalna, oryginalna. Akcja rozwija się szybko i...

Z przykrością muszę stwierdzić, że to jedna z najsłabszych książek jakie przeczytałam. O ile pierwsza część była całkiem interesująca, "Elita" była dla mnie katastrofą, począwszy od nudnych, oklepanych dialogów, poprzez bardzo szablonowych bohaterów, na fatalnym w moim mniemaniu stylu pisarskim autorki kończąc. Główna postać, Ami, nie mogłaby zostać skonstruowana w bardziej irytujący sposób, zamiast sympatii wzbudzała we mnie bardzo negatywne emocje. Miałam nadzieję, że choć zakończenie będzie bardziej intrygujące, lecz się zawiodłam... Chyba po raz pierwszy nie potrafię znaleźć nic na obronę książki. Nie polecam.

Z przykrością muszę stwierdzić, że to jedna z najsłabszych książek jakie przeczytałam. O ile pierwsza część była całkiem interesująca, "Elita" była dla mnie katastrofą, począwszy od nudnych, oklepanych dialogów, poprzez bardzo szablonowych bohaterów, na fatalnym w moim mniemaniu stylu pisarskim autorki kończąc. Główna postać, Ami, nie mogłaby zostać skonstruowana w bardziej...

Przyznam, że kupiłam tę książkę w ciemno, ze wględu na autora. Nie żałuję. Choć jeśli ktoś liczy na powtórkę z "Drogi Królów" z pewnością się zawiedzie. Sanderson wprowadził do tej książki zupełnie inne rozwiązania, łatwiej i szybciej się ją czyta i nie jest aż tak mroczna i pesymistyczna jak wspomniania już "Droga Królów". Nie zmienia to faktu, że jest magiczna i równie mocno oddziałuje na wyobraźnię. Pan Sanderson po raz kolejny odwalił kawał dobrej roboty!

Przyznam, że kupiłam tę książkę w ciemno, ze wględu na autora. Nie żałuję. Choć jeśli ktoś liczy na powtórkę z "Drogi Królów" z pewnością się zawiedzie. Sanderson wprowadził do tej książki zupełnie inne rozwiązania, łatwiej i szybciej się ją czyta i nie jest aż tak mroczna i pesymistyczna jak wspomniania już "Droga Królów". Nie zmienia to faktu, że jest magiczna i równie...

Bardzo długo zajęło mi przebrnięcie przez tę książkę, ale zgadzam się z opinią większości: WARTO. Choć nie jest to książka dla każdego. Większość akcji odbywa się praktycznie w tym samym miejscu i praktycznie przez cały czas słyszymy tylko o jednym - o wojnie. Przez pierwszych kilkaset stron nie dzieje się dużo, bo zostajemy wprowadzeni w historię, co może nudzić, ale nie można się tym zrażać. Tempo akcji wzrasta stopniowo z każdą stroną, by około 800 strony sięgnąć apogeum. Już w połowie książki nie można się od niej oderwać!

Osobiście jestem zachwycona historią, złożonością fabuły, nieprzewidywalnością, głębią bohaterów. Jest to prawdziwie epicka historia, do tego napisana świetnym językiem.

Polecam! Leci do ulubionych.

Bardzo długo zajęło mi przebrnięcie przez tę książkę, ale zgadzam się z opinią większości: WARTO. Choć nie jest to książka dla każdego. Większość akcji odbywa się praktycznie w tym samym miejscu i praktycznie przez cały czas słyszymy tylko o jednym - o wojnie. Przez pierwszych kilkaset stron nie dzieje się dużo, bo zostajemy wprowadzeni w historię, co może nudzić, ale nie...

Przez pierwsze 200-250 stron jest naprawdę trudno przebrnąć, ze względu na dużą ilość postaci i wątków. Z czasem jednak wszystko zaczyna być bardziej zrozumiałe i przyjemność z czytania wzrasta z każdą stroną. Pod koniec nie można się już oderwać od lektury. Polecam wszystkim, którzy mają ochotę na podróż pełną magii i intrygujących stworów :)

Przez pierwsze 200-250 stron jest naprawdę trudno przebrnąć, ze względu na dużą ilość postaci i wątków. Z czasem jednak wszystko zaczyna być bardziej zrozumiałe i przyjemność z czytania wzrasta z każdą stroną. Pod koniec nie można się już oderwać od lektury. Polecam wszystkim, którzy mają ochotę na podróż pełną magii i intrygujących stworów :)