Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Solidne ale bez rewelacji. Nie dałam rady przeczytać jednym ciągiem.

Solidne ale bez rewelacji. Nie dałam rady przeczytać jednym ciągiem.

Książka Czytaj jak profesor omawia rodzaje i sposoby interpretacji najczęściej spotykanych motywów i schematów fabularnych obecnych literaturze, przytaczając liczne przykłady ich wykorzystania. W polskim tłumaczeniu wzbogacono te ostatnie o odwołania do tytułów w języku polskim.
Wbrew temu co mógłby sugerować powyższy opis nie jest to nudna, akademicka pozycja. Autor posługuje się lekkim, żartobliwym stylem i czyta się to bardzo przyjemnie, przynajmniej jeśli chodzi o pierwszą połowę; potem już odczuwałam pewne znużenie natłokiem informacji.
Lista obejmuje między innymi motywy podróży, wspólnego spożywania posiłków, wampiryzmu (tak dosłownego jak i metaforycznego), pogody, przemocy, polityki, seksu, choroby, latania (w wyobraźni), wody i jeszcze parę innych. Przedstawione zostały też rodzaje inspiracji czerpanych z twórczości Szekspira, Biblii, baśni i bajek oraz mitologii. Z tekstu możemy się również dowiedzieć dlaczego niebezpiecznie jest znaleźć się blisko głównego bohatera. Są też dwa rozdziały o symbolach i jeden o znaczeniu ironii.
Na końcu możemy poddać się sprawdzianowi z nabytych wiadomości interpretując zaproponowane przez autora opowiadanie. Ja akurat wymigałam się od tego ostatniego bo samo opowiadanie zupełnie nie przypadło mi do gustu i zrezygnowałam z jego lektury po paru kartkach. Myślę jednak, że osoby, które lubią współczesną literaturę realistyczną nie będą miały z tym problemu.

Książka Czytaj jak profesor omawia rodzaje i sposoby interpretacji najczęściej spotykanych motywów i schematów fabularnych obecnych literaturze, przytaczając liczne przykłady ich wykorzystania. W polskim tłumaczeniu wzbogacono te ostatnie o odwołania do tytułów w języku polskim.
Wbrew temu co mógłby sugerować powyższy opis nie jest to nudna, akademicka pozycja. Autor...

Trochę dziwna to książka. Nie powiem że zła bo czyta się nieźle ale zdecydowanie dziwna. Autor dość pobieżnie przebiega przez dzieje geologiczne i biologiczne Europy aby potem snuć fantastyczne rozważania na temat przekształcenia naszego kontynentu w jeden wielki park narodowy z odtworzoną przez człowieka megafauną.

Trochę dziwna to książka. Nie powiem że zła bo czyta się nieźle ale zdecydowanie dziwna. Autor dość pobieżnie przebiega przez dzieje geologiczne i biologiczne Europy aby potem snuć fantastyczne rozważania na temat przekształcenia naszego kontynentu w jeden wielki park narodowy z odtworzoną przez człowieka megafauną.

Najciekawsze i najbardziej zabawne są tu eseje na temat Adama Małysza jako wzorca mitycznego bohatera i muzyki współczesnej jako odpowiednika dawnych rytuałów inicjacyjnych. Resztę spokojnie można sobie podarować.

Najciekawsze i najbardziej zabawne są tu eseje na temat Adama Małysza jako wzorca mitycznego bohatera i muzyki współczesnej jako odpowiednika dawnych rytuałów inicjacyjnych. Resztę spokojnie można sobie podarować.

Fascynująca wyprawa w krainę wiecznej zmarzliny.

Fascynująca wyprawa w krainę wiecznej zmarzliny.