Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wojciech Chmielarz po raz kolejny mnie nie zawiódł. ,,Dług honorowy,, to wciągający kryminał o manipulacji i sterowaniu umysłami młodych ludzi. Dobre budowanie napięcia, pełnokrwiste postaci, malownicza lubuska wieś (czyt. wypizdowo), ciekawe dialogi, konkretny rozwój akcji, bez lania wody, wplecenie w fabułę wielu współczesnych tematów, a poza tym, cóż, sam sposób pisania, to wszystko sprawiło, że czytanie tej książki było czystą przyjemnością.

Wojciech Chmielarz po raz kolejny mnie nie zawiódł. ,,Dług honorowy,, to wciągający kryminał o manipulacji i sterowaniu umysłami młodych ludzi. Dobre budowanie napięcia, pełnokrwiste postaci, malownicza lubuska wieś (czyt. wypizdowo), ciekawe dialogi, konkretny rozwój akcji, bez lania wody, wplecenie w fabułę wielu współczesnych tematów, a poza tym, cóż, sam sposób pisania,...

Historia tajemniczej gotówki zmarłego polityka bardzo wciąga, książkę można niemal połknąć jednym tchem, ale gdy się bardziej zastanawiam nad sensem i ilością absurdów, to aż głowa boli… Już sam fakt że supertajne i jak się okazuje, niebezpieczne śledztwo prowadzą m.in. Wisting oraz jego córka, cywilka, dodatkowo z dwuletnią córeczką u boku XD Niemniej - fajnie jest wracać do bohaterów serii, gorzej że kolejne części bywają trochę ciężkostrawne.

Historia tajemniczej gotówki zmarłego polityka bardzo wciąga, książkę można niemal połknąć jednym tchem, ale gdy się bardziej zastanawiam nad sensem i ilością absurdów, to aż głowa boli… Już sam fakt że supertajne i jak się okazuje, niebezpieczne śledztwo prowadzą m.in. Wisting oraz jego córka, cywilka, dodatkowo z dwuletnią córeczką u boku XD Niemniej - fajnie jest wracać...

Zaskakująco szalona opowieść, podoba mi się połączenie realizmu z niespodziewanie wyskakującymi wątkami nadprzyrodzonymi. Moje pierwsze spotkanie z tym autorem, z pewnością nie ostatnie.

Zaskakująco szalona opowieść, podoba mi się połączenie realizmu z niespodziewanie wyskakującymi wątkami nadprzyrodzonymi. Moje pierwsze spotkanie z tym autorem, z pewnością nie ostatnie.

Puzyńska, jak zawsze, pomimo czasami irytującego stylu pisania, potrafi wciągnąć w opowiadaną przez siebie historię. Końcówkę połknąłem jednym tchem, gdy już przebrnąłem przez początek (ślamazarny) i jako taką środkową część powieści. Literacko Bezgłos wypada gorzej niż ostatnie tomy Lipowa, niestety…

Puzyńska, jak zawsze, pomimo czasami irytującego stylu pisania, potrafi wciągnąć w opowiadaną przez siebie historię. Końcówkę połknąłem jednym tchem, gdy już przebrnąłem przez początek (ślamazarny) i jako taką środkową część powieści. Literacko Bezgłos wypada gorzej niż ostatnie tomy Lipowa, niestety…

Przerażająco dobry kryminał.

Przerażająco dobry kryminał.

Pomimo pięknego wydania, czytanie tej niesamowicie nudnej książki to była momentami męka. Drugą część sobie odpuściłem.

Pomimo pięknego wydania, czytanie tej niesamowicie nudnej książki to była momentami męka. Drugą część sobie odpuściłem.

Temat na czasie, choć mało odkrywczy. Ze wszystkim (albo większością informacji) już wcześniej miałem styczność, tutaj zostało to fajnie uporządkowane.

Temat na czasie, choć mało odkrywczy. Ze wszystkim (albo większością informacji) już wcześniej miałem styczność, tutaj zostało to fajnie uporządkowane.

To już 14. część, seria nadal mnie nie nudzi, a autor potrafi zaskoczyć pomysłowością przy tworzeniu historii.

To już 14. część, seria nadal mnie nie nudzi, a autor potrafi zaskoczyć pomysłowością przy tworzeniu historii.

Autor w tej książce porusza bardzo interesujący temat, jakim jest terroryzm i jego narodziny. Niemniej bardzo szczegółowy sposób przedstawienia owego zagadnienia sprawił, że ciężko było mi przebrnąć przez całość i postanowiłem odpuścić po dotarciu do połowy…

Autor w tej książce porusza bardzo interesujący temat, jakim jest terroryzm i jego narodziny. Niemniej bardzo szczegółowy sposób przedstawienia owego zagadnienia sprawił, że ciężko było mi przebrnąć przez całość i postanowiłem odpuścić po dotarciu do połowy…