Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dla następnych pokoleń, aby pamiętały, że pewnych wartości nie da się stłamsić, oraz aby wiedziały ile trzeba było zaznać cierpienia w zamian za upragnioną wolność. Utwór godny polecenia.

Książka dla następnych pokoleń, aby pamiętały, że pewnych wartości nie da się stłamsić, oraz aby wiedziały ile trzeba było zaznać cierpienia w zamian za upragnioną wolność. Utwór godny polecenia.

Opowieść, do której trzeba dorosnąć, by wynieść z niej nie tylko cytaty... Lecz mądrości...

Opowieść, do której trzeba dorosnąć, by wynieść z niej nie tylko cytaty... Lecz mądrości...

Przeczytana dwukrotnie :) 14.08.2011 | 07.03.2014

'Jest rzeczą równie rozsądną ukazać jakiś rodzaj uwięzienia przez inny, jak ukazać coś, co istnieje rzeczywiście, przez coś innego, co nie istnieje.' Teraz już wiem, dlaczego to słowa Daniela Defoe przyświecają całej tej książce… Bowiem Albert Camus zobrazował nam wszechobecne zło i nieszczęście na przykładzie epidemii jaką jest dżuma. To właśnie ona w szybki sposób potrafiła wyniszczyć społeczeństwo i była w stanie doprowadzić je do ruiny. Dżuma to obraz tragedii śmierci, na którą żaden, nawet najsilniejszy psychicznie człowiek nie jest w stanie się przygotować. Dla mnie ten utwór jest przemieszaniem pełnych egzaltacji obrazów. Taka walka między szczęściem jednostki i abstrakcjami dżumy.

Co mnie najbardziej przeraziło? Śmierć. Która mimo tego, że jest nieunikniona w tej formie poraża. Kiedy ginie tyle ludzi, w człowieku budzi się 'lekki wstręt do przyszłości, który nazywa się niepokojem'. W książce powiedziano, że 'przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz', to jest święta i niezmienna racja.

Ta książka bardzo wiele wniosła w mój pogląd na świat. Czasem mówi się o swoim złym położeniu, o swojej tragicznej sytuacji. Jednak co zrobilibyśmy w obliczu epidemii i śmierci pukającej do naszych drzwi? Po lekturze Dżumy każdemu nasunie się własny osobisty wniosek.
Dżuma mnie urzekła i polecam ją wszystkim. Podsumować mogę jednym zdaniem:

'Kapelusze z głów, panowie.'

Przeczytana dwukrotnie :) 14.08.2011 | 07.03.2014

'Jest rzeczą równie rozsądną ukazać jakiś rodzaj uwięzienia przez inny, jak ukazać coś, co istnieje rzeczywiście, przez coś innego, co nie istnieje.' Teraz już wiem, dlaczego to słowa Daniela Defoe przyświecają całej tej książce… Bowiem Albert Camus zobrazował nam wszechobecne zło i nieszczęście na przykładzie epidemii jaką...