Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Taki współczesny Pan samochodzik 🙂 Przygodówka zabierająca czytelnika w podroż po Polsce w poszukiwaniu zaginionego dzieła Kopernika. Mamy parę młodych ludzi zaangażowanych w odnalezienie skarbu, do tego babcię o "super mocach" no i oczywiście konkurencję, która przed niczym się nie zawaha. Ksiązka napisana lekkim i przyjemnym językiem. Czyta się sama. Idealna, np na zbliżającą się majowkę...

Taki współczesny Pan samochodzik 🙂 Przygodówka zabierająca czytelnika w podroż po Polsce w poszukiwaniu zaginionego dzieła Kopernika. Mamy parę młodych ludzi zaangażowanych w odnalezienie skarbu, do tego babcię o "super mocach" no i oczywiście konkurencję, która przed niczym się nie zawaha. Ksiązka napisana lekkim i przyjemnym językiem. Czyta się sama. Idealna, np na...

Jakoś mi umknęło, że Ślady Leszego mają jeszcze jedną część. Całe szczęście szybko uzupełniłam braki 🙂 Kto raz trafił do Krukowca, poznał tamtejszych mieszkańców i zachwycił się słowiańskim klimatem, ten z przyjemnością zanurzy się w lekturze. Historia wciąga czytelnika tak, że ma on wrażenie jakby był naocznym świadkiem wydarzeń. Do tego humor autorki stanowi przeciwwagę do okrucieństw jakie potrafią zaserwować stwory Welesa. I tylko żal, że książka jest za krótka...

Jakoś mi umknęło, że Ślady Leszego mają jeszcze jedną część. Całe szczęście szybko uzupełniłam braki 🙂 Kto raz trafił do Krukowca, poznał tamtejszych mieszkańców i zachwycił się słowiańskim klimatem, ten z przyjemnością zanurzy się w lekturze. Historia wciąga czytelnika tak, że ma on wrażenie jakby był naocznym świadkiem wydarzeń. Do tego humor autorki stanowi przeciwwagę...

Ta książka zdecydowanie bardziej mnie zachwyciła niż pierwszy tom Garstki. I tu przenosimy się do Ustki i znów historia zaczyna się od trupa. Jednak widać różnicę w samej autorce. Opowieść mimo charakterystycznego poczucia humoru pisarki jest dojrzalsza. Bohaterka nosi w sobie cierpienie. Lekarstwem zaś jest ogłuszający szum morza, niezastąpione przyjaciółki, czas oraz odziedziczony budynek, który staje się prawdziwym domem. Na chwilę obecną znajduję jedną wadę... trzeba czekać, aż p. Jadowska napisze kolejne tomy 😁

Ta książka zdecydowanie bardziej mnie zachwyciła niż pierwszy tom Garstki. I tu przenosimy się do Ustki i znów historia zaczyna się od trupa. Jednak widać różnicę w samej autorce. Opowieść mimo charakterystycznego poczucia humoru pisarki jest dojrzalsza. Bohaterka nosi w sobie cierpienie. Lekarstwem zaś jest ogłuszający szum morza, niezastąpione przyjaciółki, czas oraz...

To była bardzo udana wyprawa. Działo się wiele, czasem było śmiesznie, czasem strasznie, ale zawsze smacznie 😉 Bądźmy szczerzy - w tak znakomitym towarzystwie nawet najtrudniejsza sytuacja nie pozostaje bez wyjścia, a humor bohaterów zdecydowanie podnosi morale. W tej części dużo jest o relacji rodzic - dziecko, co może czytelnika zaskakoczyć, jeśli tym dzieckiem ma być m.in. krasnolud Gramm.

To była bardzo udana wyprawa. Działo się wiele, czasem było śmiesznie, czasem strasznie, ale zawsze smacznie 😉 Bądźmy szczerzy - w tak znakomitym towarzystwie nawet najtrudniejsza sytuacja nie pozostaje bez wyjścia, a humor bohaterów zdecydowanie podnosi morale. W tej części dużo jest o relacji rodzic - dziecko, co może czytelnika zaskakoczyć, jeśli tym dzieckiem ma być...

Męska wersja cyklu "Kwiatu Paproci" 😁 Tom pierwszy, więc dopiero poznajemy bohaterów i ich możliwości, co trwa znacznie ponad połowę książki. Lekka lektura, która przemyca ciekawostki z wierzeń Słowian. Widać, że książkę napisał meżczyzna, bo niektóre przemyślenia Marka śmiało można nazwać szowinistycznymi. Jeśli przymknie się na to oko, to historia nadaje się na relaksujący weekend.

Męska wersja cyklu "Kwiatu Paproci" 😁 Tom pierwszy, więc dopiero poznajemy bohaterów i ich możliwości, co trwa znacznie ponad połowę książki. Lekka lektura, która przemyca ciekawostki z wierzeń Słowian. Widać, że książkę napisał meżczyzna, bo niektóre przemyślenia Marka śmiało można nazwać szowinistycznymi. Jeśli przymknie się na to oko, to historia nadaje się na...

Poszukiwacze skarbów Templariuszy nie mogą ominąć tej historii 😁 A że tym razem detektywami są osoby po 60tce, cóż społeczeństwie się nam starzeje - całe szczęście coraz cześciej zachowując młodzieńczy wigor. Tradycyjna narracja została urozmaicona listami z okresu II W.Ś oraz dziennikiem jednej z bohaterek. Nie można przy tym nie wspomnieć o znaczącej roli kiboli, którzy potrafią przyjść z pomocą emerytom w opałach. Lekka i przyjemna lektura zapowiada zupelnie interesujący cykl książek detektywistycznych.

Poszukiwacze skarbów Templariuszy nie mogą ominąć tej historii 😁 A że tym razem detektywami są osoby po 60tce, cóż społeczeństwie się nam starzeje - całe szczęście coraz cześciej zachowując młodzieńczy wigor. Tradycyjna narracja została urozmaicona listami z okresu II W.Ś oraz dziennikiem jednej z bohaterek. Nie można przy tym nie wspomnieć o znaczącej roli kiboli, którzy...

Interesujaca opowieść z rodzaju urban fantasy z domieszką magii. Całkiem sprawnie i intrygująco napisana, a przy aktualnej konkurencji na rynku trudno o coś naprawdę "świeżego". Dużo można dowiedzieć się o Instytucie Absurdu oraz jego pracownikach, jednak kim jest główna bohaterka pozostaje tajemnicą... nawet dla niej samej. Książka jest częścią pierwszą, więc mam nadzieję, że kolejna pojawi się szybko i bedzie równie przyjemna.

Interesujaca opowieść z rodzaju urban fantasy z domieszką magii. Całkiem sprawnie i intrygująco napisana, a przy aktualnej konkurencji na rynku trudno o coś naprawdę "świeżego". Dużo można dowiedzieć się o Instytucie Absurdu oraz jego pracownikach, jednak kim jest główna bohaterka pozostaje tajemnicą... nawet dla niej samej. Książka jest częścią pierwszą, więc mam nadzieję,...

Miłośnicy "Dożywocia" M. Kisiel z przyjemnością przeczytają te historię. Lekka opowieść o trzech - niewiedzialnych dla zwykłych ludzi - potworach, którzy pod nieobecność swoich przełożonych (tym razem ludzi "widzących") ratują świat przed swoistym Armagedonem. Co prawda został on przez bohaterów niechcący wywołany, polegał na wywołaniu z Nawii najsłynniejszych potworów z polskich legend 🙂

Miłośnicy "Dożywocia" M. Kisiel z przyjemnością przeczytają te historię. Lekka opowieść o trzech - niewiedzialnych dla zwykłych ludzi - potworach, którzy pod nieobecność swoich przełożonych (tym razem ludzi "widzących") ratują świat przed swoistym Armagedonem. Co prawda został on przez bohaterów niechcący wywołany, polegał na wywołaniu z Nawii najsłynniejszych potworów z...

Świetnie napisana książka, którą można sobie dawkować i przeplatać ćwiczeniami. Zawiera również teorię, ale ta jest podana w tak przyjazny czytelników sposób, że sama wchodzi do głowy. Uważam, że książka jest znakomitym uzupełnieniem wykładów autora i tak jak podczas zajęć doktor odnosi się do odbiorcy z wielkim szacunkiem i sympatią. Pozycja, którą warto pozostawić w podręcznej biblioteczce, by móc do niej (lub jej fragmentów) powracać.

Świetnie napisana książka, którą można sobie dawkować i przeplatać ćwiczeniami. Zawiera również teorię, ale ta jest podana w tak przyjazny czytelników sposób, że sama wchodzi do głowy. Uważam, że książka jest znakomitym uzupełnieniem wykładów autora i tak jak podczas zajęć doktor odnosi się do odbiorcy z wielkim szacunkiem i sympatią. Pozycja, którą warto pozostawić w...

Ksiażka idealna na leniwe weekendowe popołudnie. Tom drugi trzyma poziom, a zagadka do rozwikłania pojawia się już na pierwszych stronach. Nie ma nudy, bo gdy w przedostatnim rozdziale dostajemy rozwiązanie sprawy, to rozdział ostatni jest zaskakujący zwrotem akcji i to przez duże A. Z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Ksiażka idealna na leniwe weekendowe popołudnie. Tom drugi trzyma poziom, a zagadka do rozwikłania pojawia się już na pierwszych stronach. Nie ma nudy, bo gdy w przedostatnim rozdziale dostajemy rozwiązanie sprawy, to rozdział ostatni jest zaskakujący zwrotem akcji i to przez duże A. Z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Króciutkie opowiadanie, w którym oficjalnie Jaga przyznaje się do "rozwiązania" sprawy uciażliwych sąsiadów. Sam wątek pojawiał się już w poprzednich tomach, tu został domknięty. Bardzo miła niespodzianka dla czytelników "Mszczuja".

Króciutkie opowiadanie, w którym oficjalnie Jaga przyznaje się do "rozwiązania" sprawy uciażliwych sąsiadów. Sam wątek pojawiał się już w poprzednich tomach, tu został domknięty. Bardzo miła niespodzianka dla czytelników "Mszczuja".

Na książce powinno być ostrzeżenie, że historia wciąga jak bagno - przewróć kartkę, a wpadniesz po uszy! Ile tu się dzieje poczawszy od gorącej pustyni, aż po zasypaną śniegiem Ziemię Ognia! A do tego zaskakujące zderzenie starajacego się myśleć racjonalnie bohatera z jedną postaci z.... bajek Disneya. Kilka razy uśmiałam z wyśmienitej dawki sarkazmu, którym Vuko potrafi operować. I znów zakończenie sprawiające, że czytelnik, aż przebiera nogami, by jak najszybciej dostać w ręce kolejny tom przygód. Mam nadzieje, że w trzeciej cześci dowiem się wreszcie czym faktycznie jest Lodowy Ogród.

Na książce powinno być ostrzeżenie, że historia wciąga jak bagno - przewróć kartkę, a wpadniesz po uszy! Ile tu się dzieje poczawszy od gorącej pustyni, aż po zasypaną śniegiem Ziemię Ognia! A do tego zaskakujące zderzenie starajacego się myśleć racjonalnie bohatera z jedną postaci z.... bajek Disneya. Kilka razy uśmiałam z wyśmienitej dawki sarkazmu, którym Vuko potrafi...

Także w tej części nie ma chwili na nudę. Lepiej poznajemy świat, zwykłych " ludzi" i wreszcie wątki głównych bohaterów łączą się ze sobą. Do tego dynamiczna akcja i magia, której naprawdę sporo. A zakończenie tradycyjnie zmusza do sięgnięcia po czwarty - ostatni już tom.

Także w tej części nie ma chwili na nudę. Lepiej poznajemy świat, zwykłych " ludzi" i wreszcie wątki głównych bohaterów łączą się ze sobą. Do tego dynamiczna akcja i magia, której naprawdę sporo. A zakończenie tradycyjnie zmusza do sięgnięcia po czwarty - ostatni już tom.

Z ciężkim sercem żegnam się z bohaterami. Już dawno żadna książka mnie tak nie pochłonęła jak historia Pana Lodowego Ogrodu. Podeślę chyba te 4 tomy Netflixowi, bo to idealna opowieść do zekranizowania! Znakomita lektura fantasy pełna sarkastycznego humoru, który uwielbiam.

Z ciężkim sercem żegnam się z bohaterami. Już dawno żadna książka mnie tak nie pochłonęła jak historia Pana Lodowego Ogrodu. Podeślę chyba te 4 tomy Netflixowi, bo to idealna opowieść do zekranizowania! Znakomita lektura fantasy pełna sarkastycznego humoru, który uwielbiam.

Miło wrócić do Bielin ❤️ Tym razem akcja dzieje się w grudniu, podczas zimy stulecia. Wszędzie śnieg i przeraźliwy mróz. Temperaturę podnosi.... Dziad Mróz, a raczej jego intensywne poszukiwania Pani Zimy. Tytuł może być mylący, gdyż nadal główną bohaterką jest charakterna Jaga, a Mszczuja dostajemy niejako w pakiecie. Dobrze się słuchało. Polecam wszystkim miłośnikom mitologii słowiańskiej serwowanej w wersji przygodowowej z dużą dawką humoru.

Miło wrócić do Bielin ❤️ Tym razem akcja dzieje się w grudniu, podczas zimy stulecia. Wszędzie śnieg i przeraźliwy mróz. Temperaturę podnosi.... Dziad Mróz, a raczej jego intensywne poszukiwania Pani Zimy. Tytuł może być mylący, gdyż nadal główną bohaterką jest charakterna Jaga, a Mszczuja dostajemy niejako w pakiecie. Dobrze się słuchało. Polecam wszystkim miłośnikom...

Dla miłośników XXlecie międzywojennego i klasycznych kryminałów, to idealna lektura. Nienachalna, barwna, a nawet lekko szalona historia artystki na zakręcie życiowym poszukującej złodzieja wybitnego obrazu. Do tego blask niezwykłej epoki, znakomity tokaj oraz... emancypacja kobiet. Z przyjemnoscią obejrzałabym wersję filmową.

Dla miłośników XXlecie międzywojennego i klasycznych kryminałów, to idealna lektura. Nienachalna, barwna, a nawet lekko szalona historia artystki na zakręcie życiowym poszukującej złodzieja wybitnego obrazu. Do tego blask niezwykłej epoki, znakomity tokaj oraz... emancypacja kobiet. Z przyjemnoscią obejrzałabym wersję filmową.

Powrót do świata Jagody uważam za udany. Ta część jest bardziej mroczna i czarnoksięska. Ciekawy pomysł na magiczną enklawę inspirowaną Londynem. Wersja audio z empikgo ma kilka błędów polegających na powtórzeniach odtworzonego już tekstu.

Powrót do świata Jagody uważam za udany. Ta część jest bardziej mroczna i czarnoksięska. Ciekawy pomysł na magiczną enklawę inspirowaną Londynem. Wersja audio z empikgo ma kilka błędów polegających na powtórzeniach odtworzonego już tekstu.

Wyglądałam tej książki z nosem przyklejonym do szyby. Historią bezprzecznie władała Katia, co było swego rodzaju ożywczym (choć o to trudno w jej fachu) powiewem. Cieszę się, że mogłam wrócić do Thornu, tym razem do jego największej nekropolii. Przeczytałabym z przyjemnością podobne opowieści o pozostałych dobrych znajomych Dory.

Wyglądałam tej książki z nosem przyklejonym do szyby. Historią bezprzecznie władała Katia, co było swego rodzaju ożywczym (choć o to trudno w jej fachu) powiewem. Cieszę się, że mogłam wrócić do Thornu, tym razem do jego największej nekropolii. Przeczytałabym z przyjemnością podobne opowieści o pozostałych dobrych znajomych Dory.

W książce jest wszystko, czego oczekuje się od pokrzepiającej świątecznej historii. A że taka kumulacja postaci, wydarzeń i do tego szczęśliwego zakończenia trąca, ba! razi po oczach naiwnością? Cóż, tytuł zobowiązuje - gdy uwierzysz w Mikołaja muszą wydarzyć się same cuda. Mimo całego lukru spływającego z ostatnich stron książki, lekturę uważam za całkiem przyjemną. Czekam teraz na film :)

W książce jest wszystko, czego oczekuje się od pokrzepiającej świątecznej historii. A że taka kumulacja postaci, wydarzeń i do tego szczęśliwego zakończenia trąca, ba! razi po oczach naiwnością? Cóż, tytuł zobowiązuje - gdy uwierzysz w Mikołaja muszą wydarzyć się same cuda. Mimo całego lukru spływającego z ostatnich stron książki, lekturę uważam za całkiem przyjemną. Czekam...

Koniec fascynującej przygody i znakomitego słuchowiska. Trylogia pozwoliła mi spojrzeć na okolice, w których mieszkam zupełnie innym wzrokiem i z całkowicie innej perspektywy. A zakończenie? Cóż życie bajką nie jest, chociaż sama końcówka historii temu raczej przeczy ;)

Koniec fascynującej przygody i znakomitego słuchowiska. Trylogia pozwoliła mi spojrzeć na okolice, w których mieszkam zupełnie innym wzrokiem i z całkowicie innej perspektywy. A zakończenie? Cóż życie bajką nie jest, chociaż sama końcówka historii temu raczej przeczy ;)