Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniała książka, jedna z moich ulubionych. Łysiak przybliża nam postacie ery napoleońskiej, o których prawdopodobnie nie słyszeliśmy na lekcjach historii. Robi to w sposób nieszablonowy, ciekawy i wciągający. Poczynając od pierwszej karty, mamy ochotę za jednym razem odsłonić całą talię.

Znakomita książka dla każdego zainteresowanego historią, ale nie tylko. To po prostu bardzo dobra proza.

Wspaniała książka, jedna z moich ulubionych. Łysiak przybliża nam postacie ery napoleońskiej, o których prawdopodobnie nie słyszeliśmy na lekcjach historii. Robi to w sposób nieszablonowy, ciekawy i wciągający. Poczynając od pierwszej karty, mamy ochotę za jednym razem odsłonić całą talię.

Znakomita książka dla każdego zainteresowanego historią, ale nie tylko. To po...

Aleksander Sołżenicyn to jeden z największych, o ile nie największy pisarz rosyjski XX wieku. Jego bogaty życiorys obfituje w wiele ciekawych wydarzeń. Był m.in. uczestnikiem II wojny światowej, następnie za niepochlebne wyrażenie się na temat działalności armii czerwonej został aresztowany i skazany na odsiadkę w obozie pracy. W 1953 roku u pisarza wykryto raka żołądka i początkowo nie dawano mu wielkich szans na przeżycie. Jednak choroba niespodziewanie ustąpiła, co sam Sołżenicyn przypisywał Boskiej interwencji. W 1956 roku został zrehabilitowany i wrócił do normalnego życia. Jego powieści nie mogły ukazać się w ZSRR, co więcej pisarz został w 1973 roku wydalony z kraju. Został jednak doceniony na Zachodzie i w 1975 roku odebrał Literacką Nagrodę Nobla. W 1994 roku powrócił do Ojczyzny, gdzie żył aż do śmierci w 2008 roku.

Oddział chorych na raka to pierwsza wielka powieść Sołżenicyna. Książka należy wraz z Archipelagiem Gułag i Kręgiem pierwszym do nurtu rozliczeń autora z zesłańczo - łagrową rzeczywistością. Cała akcja powieści rozgrywa się w szpitalu onkologicznym w dalekiej Azji. Na izbę przyjęć trafia cała gama ludzi dotkniętych przez raka. Pacjenci odbywają długie rozmowy, nie rzadko zdając sobie sprawę, że nie opuszczą już nigdy szpitalnych murów. Rozprawiają o życiu, wartościach i o sytuacji w kraju. Zwłaszcza ta ostatnia kwestia często budzi spore emocje.

Choć poznajemy wielu bohaterów, to dwóch z nich wysuwa się na pierwszy plan. Pierwszym jest Oleg Kostogłotow - alter ego Sołżenicyna, a drugim Paweł Rusanow - człowiek oddany władzy i zwolennik panującego systemu. To głównie oni toczą ze sobą światopoglądową wojnę, wciągając w nią innych pacjentów szpitala.

Cała powieść niewątpliwie ilustruje czytelnikowi ówczesne ZSRR. Szpital można odczytywać jako państwo, czyli zamknięty organizm, w którym obywatele są zdani na łaskę władz. Nie wszyscy mogą przeżyć, a tylko nieliczni opuścić "więzienie". Dzięki dialogom możemy poznać realia panujące w ZSRR. To są już kwestie jak najbardziej jawne. Autor w osobie Kostogłotowa krytykuje system i obnaża jego wady. Ale pełnię obrazu ówczesnego państwa rosyjskiego uzupełnia postać Rusanowa. Oczywiście Oddział Chorych na raka nie jest powieścią historyczną, stanowi jedynie zarys dziejów II połowy XX wieku. Jest to powieść społeczna, która ilustruje los człowieka w systemie totalitarnym.

Aleksander Sołżenicyn, jak na noblistę przystało, serwuje nam literaturę najwyższej jakości. Nie możemy mówić tutaj o wartkiej akcji, czy nagłych zwrotach sytuacji. Bohaterowie to schorowani ludzie, balansujący na granicy życia i śmierci. Mimo to, książkę czyta się z przyjemnością. Nie ma mowy o nudzie, czy poczuciu niezadowolenia. Można wręcz delektować się każdą stroną i każdym dialogiem. Każde słowo znajduje się dokładnie tam, gdzie być powinno. Każdy dialog niesie za sobą istotną treść.

Bohaterowie, choć wykreowani nietypowo, są niezwykle charakterystyczni. Każdy ma swoją historię, swój sposób zachowań, indywidualne spojrzenie na świat. De facto pacjenci szpitala obrazują przekrój radzieckiego społeczeństwa. Od ludzi, którzy osiągnęli jakiś stopień w drabince partyjnej, aż po zwykłych robotników. Osobny temat stanowią lekarze i pielęgniarki, grający role zarówno pozytywne, jak i negatywne.

No i w końcu klimat powieści. Charakterystyczny, rosyjski, ciężki, spotęgowany ponurym i niewesołym miejscem wydarzeń. Już pierwsze opisy szpitala wywierają odpowiednie wrażenie. Poczynając od tych niechlujnych szlafroków, wszystko tu wywierało przygnębiające wrażenie: zniszczony cement tarasu, klamki, zmatowiałe od dotyku rąk pacjentów; izba przyjęć z odrapaną podłogą, wysoką oliwkową lamperią ( sam kolor wydawał się brudny ) i dużymi żeberkowymi ławkami, na których nie mieścili się i siedzieli na podłodze pacjenci. Dla osób wrażliwych będzie to trudna lektura. Szpital nie jest miejscem, które chcielibyśmy odwiedzić, ale należy zmierzyć się z tą ponurą rzeczywistością

Powieść wywarła na mnie wielkie wrażenie. Spodziewałem się bardzo dobrej pozycji, gdyż już wcześniej czytałem Sołżenicyna, ale dostałem więcej niż oczekiwałem. W moim prywatnym rankingu Oddział chorych na raka znajdzie się niewątpliwie na bardzo wysokim miejscu. Naprawdę uwielbiam tego rodzaju prozę. Po raz kolejny literatura rosyjska udowodniła, że watro, a wręcz trzeba ją czytać.

Cała recenzja na blogu: http://temporrada.blogspot.com/2013/10/tumaczenie-micha-b.html

Aleksander Sołżenicyn to jeden z największych, o ile nie największy pisarz rosyjski XX wieku. Jego bogaty życiorys obfituje w wiele ciekawych wydarzeń. Był m.in. uczestnikiem II wojny światowej, następnie za niepochlebne wyrażenie się na temat działalności armii czerwonej został aresztowany i skazany na odsiadkę w obozie pracy. W 1953 roku u pisarza wykryto raka żołądka i...

Fantastycznie napisany reportaż, przybliżający tragedię rozegraną w Biesłanie w 2004 roku. Mimo że temat poruszany przez autora nie jest łatwy, to książka napisana jest rewelacyjnie. Polecam zwolennikom dobrego reportażu.

Fantastycznie napisany reportaż, przybliżający tragedię rozegraną w Biesłanie w 2004 roku. Mimo że temat poruszany przez autora nie jest łatwy, to książka napisana jest rewelacyjnie. Polecam zwolennikom dobrego reportażu.

Świetna pozycja, która w niezwykle jasny i przystępny sposób ukazuje w jaki sposób powstało owiane złą sławą Państwo Islamskie. Jej atutem jest jasność i klarowność przekazu, czyli coś czego brakowało mi w innych książkach o podobnej tematyce. Dla kogoś, kto chce dobrze zrozumieć czym jest ISIS i skąd się wzięło pozycja obowiązkowa.

Świetna pozycja, która w niezwykle jasny i przystępny sposób ukazuje w jaki sposób powstało owiane złą sławą Państwo Islamskie. Jej atutem jest jasność i klarowność przekazu, czyli coś czego brakowało mi w innych książkach o podobnej tematyce. Dla kogoś, kto chce dobrze zrozumieć czym jest ISIS i skąd się wzięło pozycja obowiązkowa.

Chyba najlepsza książka z serii "Universum Metro 2033", która nie wyszła spod pióra Głuchowskiego. Intrygująca fabuła, charakterne postacie i zgrabnie wplecione wątki dotyczące II wojny światowej powodują, że od "Dziedzictwa przodków" nie sposób się oderwać.

Autor pięknie oddaje klimat podziemi Kaliningradu operując przy tym mocno wojskowym językiem. Kawał dobrej literatury w klimacie post apo i świata "Metra 2033".

Chyba najlepsza książka z serii "Universum Metro 2033", która nie wyszła spod pióra Głuchowskiego. Intrygująca fabuła, charakterne postacie i zgrabnie wplecione wątki dotyczące II wojny światowej powodują, że od "Dziedzictwa przodków" nie sposób się oderwać.

Autor pięknie oddaje klimat podziemi Kaliningradu operując przy tym mocno wojskowym językiem. Kawał dobrej...

Bardzo ciekawa pozycja nie tylko dla fanów Gwiezdnych Wojen. Dobrze napisana, pełna ciekawostek i niuansów, o których wcześniej nie miałem pojęcia.

Bardzo ciekawa pozycja nie tylko dla fanów Gwiezdnych Wojen. Dobrze napisana, pełna ciekawostek i niuansów, o których wcześniej nie miałem pojęcia.