Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Biesłan - małe miasto w Osetii Północnej, wielkości średniego miasta powiatowego w Polsce. Mała kropeczka na mapie Rosji. To właśnie tutaj wydarzyła się tragedia, która spowodowała, że z mieszkańcami tego miasta solidaryzował się cały świat. Zginęły 334 osoby, z czego ponad połowa to dzieci. Zbigniew Pawlak stara się przedstawić tragiczne wydarzenia z biesłańskiej szkoły od środka. Oddaje głos rodzinom ofiar, ludziom, którym udało się przeżyć ten trzydniowy horror. Jest to bardzo bolesne świadectwo. Jak żyć z świadomością, że nie udało się ocalić swoich dzieci? Co zrobić, aby ponownie uwierzyć w dobrą naturę ludzką, po takich wydarzeniach? Ta trauma zostanie bardzo długo. Po ukończeniu lektury zostało mi w głowie wiele pytań. Kto stoi za atakiem na szkołę i jaki był motyw? Dlaczego wojsko zaczęło szturm wiedząc, że jest tylu uwiezionych zakładników? Dlaczego oddziały specjalne "Alfa" i "Wympiel" nie były na pozycjach w momencie rozpoczęcia szturmu? Jak to możliwe, że terroryści mogli prędzej się tak doskonale przygotować do tej operacji? (ścięte drzewa przed szkołą, zamurowana broń w ścianie szkoły) Te i wiele pytań pewnie na zawsze zostaną bez odpowiedzi.