Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie podobają mi się z zasady książki tego typu, ale ta była świetna. Operowanie ciepłem i zimnem narracji tak, że czuje się to na własnej skórze... to lubię. Wyjątkowość wprawdzie jeszcze troszeczkę sztucznie stworzona, ale już dużo bliżej jej do naturalności, poza tym moja wyobraźnia sama połasiła się na piękne opisy sytuacji...

Nie podobają mi się z zasady książki tego typu, ale ta była świetna. Operowanie ciepłem i zimnem narracji tak, że czuje się to na własnej skórze... to lubię. Wyjątkowość wprawdzie jeszcze troszeczkę sztucznie stworzona, ale już dużo bliżej jej do naturalności, poza tym moja wyobraźnia sama połasiła się na piękne opisy sytuacji...

Nie była taka zła, jak się spodziewałam że będzie... Ale te tajne stowarzyszenia, ta sztucznie kreowana wyjątkowość... nieeeeeeeeeeeeeee :/

Nie była taka zła, jak się spodziewałam że będzie... Ale te tajne stowarzyszenia, ta sztucznie kreowana wyjątkowość... nieeeeeeeeeeeeeee :/

Jedna z tych wielu książek dla nastolatek na które przepis brzmi:
-Zdolności paranormalne bohaterki- licealistki
-Obowiązkowo przystojny chłopak również w wieku licealnym, również z paranormalnymi zdolnościami
-Romantyczność
-Tajemnice, rozterki, przygody.
Proste? owszem. Ale niewielu autorom to wychodzi dobrze.
Laurze Whitcomb wychodzi. I to jak. Mimo, że nie przepadam za tego typu książkami, ta jest wybitna.

Jedna z tych wielu książek dla nastolatek na które przepis brzmi:
-Zdolności paranormalne bohaterki- licealistki
-Obowiązkowo przystojny chłopak również w wieku licealnym, również z paranormalnymi zdolnościami
-Romantyczność
-Tajemnice, rozterki, przygody.
Proste? owszem. Ale niewielu autorom to wychodzi dobrze.
Laurze Whitcomb wychodzi. I to jak. Mimo, że nie przepadam...

Powoduje we mnie jednocześnie ciepłe dreszcze i pewien niepokój... Czuję się przy tym jednocześnie bardzo i nie bardzo wyjątkowa... Ta książka wzbudza we mnie mieszane uczucia, zresztą podobnie jak inne powieści Murakamiego. Mimo wszystko muszę stwierdzić, że dobrze się go czyta. Ta zajęła mi jeden dzień.

Powoduje we mnie jednocześnie ciepłe dreszcze i pewien niepokój... Czuję się przy tym jednocześnie bardzo i nie bardzo wyjątkowa... Ta książka wzbudza we mnie mieszane uczucia, zresztą podobnie jak inne powieści Murakamiego. Mimo wszystko muszę stwierdzić, że dobrze się go czyta. Ta zajęła mi jeden dzień.

Absolutnie kocham!

Absolutnie kocham!