Profil użytkownika: aniabex
Biblioteczka
Opinie
„Z czasem się nie da dyskutować. Czas jest jak matka, zawsze wie swoje i zawsze wie lepiej. Nawet jak niczego nie wie...”
Podobno „chłopaki nie płaczą”. Są odważni, silni, twardzi i basta. Tu bitwa oczekiwania vs rzeczywistość, jak wiemy z autopsji, co do zasady, mniej lub bardziej kończy się jednak obawą.. Tłumione emocje, niezależnie od płci, wcześniej czy później, muszą...
„Ludzkie wyroki bowiem rzadko kiedy są sprawiedliwe”.
A gdyby tak na samym początku poznać zakończenie tej historii, która tak naprawdę tego tak zwanego „końca” jednak nie ma.. Ale ma początek.
Zabójstwo młodej kobiety, której zwłoki odnajduje ociec – to finał złowieszczego tańca demonów przeszłości z mrocznymi cieniami teraźniejszości. Zbrodnia jest jednak tu tylko...
„Pomiędzy wszystkim, co się stało i co się dzieje, przebiega określona bardzo jasno, niczym mur granica, a po jednej jej stronie żyje przeszłość, zamknięta, zapomniana”.
Cisza.
Błoga, uspokajająca, zadumana.
Krępująca, niezręczna. Nieprzenikniona.
Złowieszcza, niepokojąca, grobowa.
I w końcu, ta kłująca w uszy, odwracająca wzrok, zagłuszająca bicie serca, zadająca ból.....
Aktywność użytkownika aniabex
„Z czasem się nie da dyskutować. Czas jest jak matka, zawsze wie swoje i zawsze wie lepiej. Nawet jak niczego nie wie...”
Podobno „chłopaki nie płaczą”. Są odważni, silni, twardzi i basta. Tu bitwa oczekiwania vs rzeczywistość, jak wiemy z autopsji, co do zasady, mniej lub bardziej kończy...
„Ludzkie wyroki bowiem rzadko kiedy są sprawiedliwe”.
A gdyby tak na samym początku poznać zakończenie tej historii, która tak naprawdę tego tak zwanego „końca” jednak nie ma.. Ale ma początek.
Zabójstwo młodej kobiety, której zwłoki odnajduje ociec – to finał złowieszczego tańca demonów...
„Pomiędzy wszystkim, co się stało i co się dzieje, przebiega określona bardzo jasno, niczym mur granica, a po jednej jej stronie żyje przeszłość, zamknięta, zapomniana”.
Cisza.
Błoga, uspokajająca, zadumana.
Krępująca, niezręczna. Nieprzenikniona.
Złowieszcza, niepokojąca, grobowa.
I w...
„Czasem stawienie czoła traumie to jedyny sposób na uwolnienie się od niej”.
Jeśli, tak jak ja, znasz wszystkie wydane dotąd książki Marcela Mossa i myślisz, że już nic Cię nie może tu zaskoczyć.. nawet nie wiesz w jak wielkim błędzie jesteś.
„Polana” to powieść kryminalna, która zabiera...
„Ból zawsze szuka ujścia, bo sam w sobie niszczy wszystko, a przede wszystkim tego, kto go nosi”.
Cóż to była za podróż. Budząca przyschłe emocje. Wskrzeszająca zwiędłe wspomnienia. Podrywająca usta do uśmiechu. Dopominająca się komentarza. Wyciskająca łzę. Żądająca deklaracji..
Na tle p...
„Każdy w sobie nosi ziarno zła, ale to od człowieka zależy, czy pozwoli mu wykiełkować”.
A gdyby tak rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady?
Ale nie tak samotnie.
A w doborowym towarzystwie, bardziej niż mniej znanego komisarza Igora Brudnego. Zdecydowanie w większym stopniu ludzkiego n...
„(…) oczy czasem zawodzą i warto wtedy docenić inne zmysły”.
Niewielkie miasteczko przy polsko- czeskiej granicy.
Hermetyczna społeczność żyjąca swoim życiem.
Malownicza turystyczna mieścina wśród gór i lasów kojarząca się „z sanatoriami dla staruszków i leczniczą wodą na bolące gnaty”....
„Człowiek to takie stworzenie, które potrafi samo sobie stanąć na drodze, blokując szczęście”.
Marek jest samotnym ojcem uroczej dziewczynki. Znanym i szanowanym lekarzem. Zamożnym i poukładanym facetem przedkładającym dobro dziecka nad swoje własne szczęście. Po wielu namowach ze strony ...
Marta, Eliza, Aneta, Radek, Michał, Seweryn i Krzysiek.
Paczka przyjaciół, studentów ostatniego roku Uniwersytetu Warszawskiego, do dziś pamięta tragiczne zakończenie wakacyjnej imprezy sprzed 8 lat. A właściwie większość z nich, bo jedna z tych osób straciła tu życie.. To wydarzenie było...
ulubieni autorzy [14]
Ulubione
Dodane przez użytkownika
statystyki
przeczytano
przeczytane
pomocne
wystawione
na czytaniu
na czytanie