Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznę od tego, że tę książkę polecam wszystkim na każdym kroku. Moi znajomi mają już prawdopodobnie dość słuchania o niej.
Historia przemyślana od pierwszego do ostatniego słowa. Widać to szczególnie dlatego, że mamy do czynienia z pewnego rodzaju klamrą emocjonalną głównej bohaterki.
Zaczynamy historię widząc świat z jednej perspektywy, a kończymy patrząc na te same rzeczy z zupełnie nową. Na naszych oczach postać dorasta emocjonalnie.

Równie dającym do myślenia jest też zabieg umieszczenia scen akcji w środku książki, podczas gdy utarło się, że daje się je na koniec. Jednak dzięki takiemu ułożeniu, na koniec mamy czas na wnikliwe przemyślenie konsekwencji tego co się stało. Bohaterowie mogą zdecydować co dalej.
Ta historia zaskakuje i to nie raz. Nie wszystko jest takie jakim się wydaje.
Bardzo dobrze też pozwala się wczuć w sytuacje głównych bohaterów, którzy już od pierwszych rozdziałów zyskują naszą sympatię.
Mamy rzeczy w których chcemy im kibicować. Z napięciem czekamy aż się wydarzą. I jak w życiu - różnie to bywa.

Świat również zachwyca. Choć to standalone to nie jest pierwsza książka w tym świecie. Co może nie być szeroko wiadome jako, że wcześniejsza trylogia nie zyskała popularności.
Jednak dzięki temu czuć na każdym kroku, że świat został już szeroko przemyślany i żyje również w miejscach poza małym półwyspem na którym dzieje się cała akcja. A i jakakolwiek znajomość poprzednich książek jest tu zbędna.

Co to za świat? Mamy do czynienia ze światem paralelnym do naszego z postępem technologicznym odpowiadającym wczesnemu XX wiekowi (tak na oko). A Poszczególne nacje mają talenty władania elementami natury (wodą, ogniem, wiatrem itp.).
Fenomenalnie opisane jest ich użycie na różne efektowne sposoby. Zresztą nie tylko mocy. Autorka pracuje w szkółce sztuk walki i to doświadczenie z tematem przekłada na cudowne i zrozumiałe opisy scen treningów z dojo i walk.

Gdy usłyszałam, że jest tu sporo mowy o polityce obawiałam się, że może się miejscami dłużyć. Ale myliłam się!
Polityczne aspekty świata zostają nam przedstawione przy okazji personalnych przeżyć głównych bohaterów przez co sprytnie angażują nas emocjonalnie i chcemy wiedzieć więcej!

Fabuła przekłada trzymającą w napięciu, wartką akcję momentami dla bohaterów, by ich myśli i emocje miały czas wybrzmieć i rezonować z czytelnikiem.
Poza tym cóż... Jest bitwa wiec krew się leje i ludzie umierają... drastycznie. To zdecydowanie jest książka na której się płacze. Może dobrze jest się zapoznać z ostrzeżeniami trigerującymi.
Dajcie tej książce szanse, a obiecuje że nie pożałujecie.

Zacznę od tego, że tę książkę polecam wszystkim na każdym kroku. Moi znajomi mają już prawdopodobnie dość słuchania o niej.
Historia przemyślana od pierwszego do ostatniego słowa. Widać to szczególnie dlatego, że mamy do czynienia z pewnego rodzaju klamrą emocjonalną głównej bohaterki.
Zaczynamy historię widząc świat z jednej perspektywy, a kończymy patrząc na te same...

Wątek życia przez wieki gdzieś w tle i inspirowania różnorakiej sztuki był porywający i zaskakująco dla mnie wnikliwie opisany. Miłość dla sztuki głównej bohaterki jest tak intensywna, że aż zaraźliwa.
Wątek romantyczny też jest ciekawie prowadzony, a postacie są pełne życia, wad i problemów w które jesteśmy w stanie się wczuć. Generalnie inspiruje do przemyśleń. I pięknie opisuje cierpienie i zachwyty.

Problemem tej książki jest natomiast postać Luca, istoty o ogromnej mocy i latach istnienia na świecie, a jednak w pewnych aspektach zbyt naiwnego, czy nie dość przebiegłego jak na powiedzmy diabła, którym miałby być. Sama Addie też nawet w momentach w których uważa się za przebiegłą wypada trochę naiwnie i całe jej plany wydają się dziecinnie proste, dla czytelnika oczywiste. Choć sama ich relacja też nie jest wcale źle prowadzona.

A jednak mimo tej naiwności i może mieszanych uczuć co do zakończenia, nadal było warto dać się porwać w tą magiczną codzienność bohaterki gdzie wszystko zostaje zapomniane, a sztuka staje się najwyższą wartością.

Jeśli podobała wam się atmosfera tej książki to polecam też książkę Olivie Blake "Sami w eterze".

Wątek życia przez wieki gdzieś w tle i inspirowania różnorakiej sztuki był porywający i zaskakująco dla mnie wnikliwie opisany. Miłość dla sztuki głównej bohaterki jest tak intensywna, że aż zaraźliwa.
Wątek romantyczny też jest ciekawie prowadzony, a postacie są pełne życia, wad i problemów w które jesteśmy w stanie się wczuć. Generalnie inspiruje do przemyśleń. I pięknie...

Ta pozycja to to czego szukałam. Podchodzi do tematu wszechstronnie i popycha do refleksji nad społeczeństwem. Zadania sobie pytań co my właściwie robimy i czego chcemy?
Zmusza nas do ponownego sformułowania definicji naszych więzi z ludźmi. Wyjścia na chwilę z utartych schematów.

Otwiera oczy na wiele spraw. Jeśli myślisz, że nie jest dla ciebie, to powiem że jest dla każdego. Nowa perspektywa potrafi wiele wyjaśnić i zmienić. Dlatego nie zrażajcie się trochę dziwnym wstępem.

Ta pozycja to to czego szukałam. Podchodzi do tematu wszechstronnie i popycha do refleksji nad społeczeństwem. Zadania sobie pytań co my właściwie robimy i czego chcemy?
Zmusza nas do ponownego sformułowania definicji naszych więzi z ludźmi. Wyjścia na chwilę z utartych schematów.

Otwiera oczy na wiele spraw. Jeśli myślisz, że nie jest dla ciebie, to powiem że jest dla...