Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Kroniki dziwnych bestii" ujmują bardzo swoistym humorem i zagadkową fabułą, której nijak nie da się przewidzieć. "Jakie to szczęście dla bestii, że straciły rozum, jakie przekleństwo dla ludzi, że go zachowali". Przez zaciśnięte zęby i łzy byle dalej do przodu, w samotności brnie główna bohaterka, a zarazem narratorka opowiadań o bestiach zamieszkujących jej rodzinne miasto Yong`an. W miarę przedstawiania kolejnych bestii, żadnych takich dotąd nie spotkaliście, poznajemy jej życie. Próbuje je sobie poskładać po śmierci matki, trafiając na dziwne osoby, które w niewytłumaczalny sposób przysyła jej były wykładowca, profesor uczelni lub stanowią jej otoczenie. W prosty, nieuchwytny w słowa samotny los współczesnej, zagubionej młodej dziewczyny wkrada się cień niewiedzy o jej przeszłości. Powoli po omacku, próbuje skonfrontować siebie z opisywanymi bestiami. Czy jest to możliwe? I na ile uda się jej rozwikłać taką niecodzienną i przedziwną rozbieżność między ludźmi a bestiami? Kto jest kim? Czemu znikają bliscy z jej otoczenia? Co jest prawdą w tej opowieści o bestiach? Żeby się przekonać trzeba samemu przeczytać. Każdy rozdział zaskakuje niespotykanym podsumowaniem. Świetne stadium psychologiczne na temat radzenia sobie z problemami egzystencji. Yan Ge zaskakuje z każdą przewracaną stroną, każdym przeczytanym zdaniem oraz nietuzinkowym humorem, tam gdzie najmniej się go spodziewamy. "Kroniki dziwnych bestii" to powieść do wielokrotnego czytania. Warto zapoznać się z posłowiem tłumaczki Joanny Karmasz, która pokrótce ujęła temat powieści i zamieściła warte uwagi nieścisłości z tłumaczeniem na język polski.