Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bezdyskusyjne dziesięć gwiazdek za wymowę książki, za jej wartość edukacyjną: UWAŻAJCIE na to, co się obiecuje wam, rodzicom. PILNUJCIE swoich dzieci, bo bezwzględni ludzie czyhają, by wykorzystać okazję, a wy nie znacie ich perfidnych metod.
Szlag mnie trafiał i na przemian ściskało za serce, gdy czytałam Baletnicę. Nie wierzę w te teksty na okładkach, których jedynym zadaniem jest zapędzić do kupna. Te ochy i achy jaka to rewelacyjna książka. A teraz jeszcze bardziej, bo temat drażliwy i obrzydliwy; pedofilia. Już czułam, że chodzi o to by wepchnąć się w temat budzący skrajne emocje i odwalić fabułę po łebkach, choć poprzednia książka Mroka bardzo mi przypadła do gustu. Tyle że jak wiem z doświadczenia czytelniczego: po pierwszej książce bywa różnie. Nie wierzę w zapewnienia wydawców o prawdziwości zdarzeń opisywanych przez autorów, więc czytając podpytałam wujka „googla”. No i się zgadza: Afera LSM i Lil Amber była, te dziecięce stopy i strony z „modą” także. Szczęka mi opadła, gdy się dowiedziałam, że serwisy erotyczne z „łaskotkami” w stopy to nie żadna fikcja literacka. Gdybym miała takie umiejętności jak książkowa Asja, to pewno dokopałabym się do większej ilości danych. Czytając wyczuwałam realną złość albo nienawiść autora do tego pornograficznego procederu, który opisał w Baletnicy. Mrok nie popuścił żadnemu z tych sukinsynów wykorzystujących tak perfidnie dzieci. Wszystkich poza jednym posłał „do piachu”. Na zimno, bez zawracania sobie głowy sądowymi potyczkami. Rudolf, genialna postać. Dwuznaczna moralnie, ale dla producentów dziecięcego porno – zabójcza. No i ta ekipa policyjna. Jak jedna pięść. Tacy różni w zachowaniu i działaniu; gamoniowaty Sasza, antysowiecki Wadim, pragmatyczna i lubiąca sobie wypić Alona, ostrożny Gienadij i kochająca inaczej Sewara; jej akcja w szpitalu... majstersztyk! Ja wiem, że mocno przesadzona, podkolorowana, ale to jak Sewa staje w obronie tej kolejny raz wiktymizowanej skrzywdzonej dziewczynki... odjazdowe na maksa! Gdybym znalazła się na miejscu Sewy i miała pistolet w ręku, też bym się nie patyczkowała. A jej „rozmówki” w moskiewskich klubach „lesbo” bezcenne! W sumie każda postać w książce jest świetnie sportretowana. Nawet te wredne, socjopatyczne cwaniaki od porno. Ten Selezniew... po prostu nóż się w kieszeni otwiera jak się czyta o takim degeneracie. Akcja ma mnóstwo zwrotów, trup się ściele gęsto, wszystko szczegółowo pokazane, bo i praca policjantów i tych od produkowania porno. Fajne, zgryźliwe dialogi, czasami z humorem, pokazują, że policjanci też ludzie. Muszą odreagowywać to, z czym na co dzień mają do czynienia. Autor ponoć jest byłym wojskowym, ale mnie się widzi, że chyba i aptekarzem, bo wszystko co trzeba w rasowym kryminale sensacyjnym jest w odpowiednich dozach. Nic za dużo, nic za mało. A wszystkie wątki logicznie domknięte. Autor mocno rozbujał moje emocje w stosunku do Anastazji, którą nie potrafię ocenić jednoznacznie; Elenę i Arianę też nie. A zwariowana małolata z blizną, Waleria, rozwaliła mnie totalnie; epizod z nią w mieszkaniu Lidii przyprawił o palpitację serca. Polecam dla czytelników o mocnych nerwach. Reszta niech sobie odpuści.

Bezdyskusyjne dziesięć gwiazdek za wymowę książki, za jej wartość edukacyjną: UWAŻAJCIE na to, co się obiecuje wam, rodzicom. PILNUJCIE swoich dzieci, bo bezwzględni ludzie czyhają, by wykorzystać okazję, a wy nie znacie ich perfidnych metod.
Szlag mnie trafiał i na przemian ściskało za serce, gdy czytałam Baletnicę. Nie wierzę w te teksty na okładkach, których jedynym...

Rewelacja! Język, styl, intryga.

Rewelacja! Język, styl, intryga.