-
ArtykułyCzytamy w weekend. 24 maja 2024LubimyCzytać312
-
Artykuły„Zabójcza koniunkcja”, czyli Krzysztof Beśka i Stanisław Berg razem po raz siódmyRemigiusz Koziński1
-
ArtykułyCzy to może być zabawna historia?Dominika0
-
ArtykułyAntti Tuomainen: Tworzę poważne historie, które ukrywam pod absurdalnym humoremAnna Sierant4
Biblioteczka
2018-05
2018-06
2019-02
2019-02
2019-01
2019-01
2019-03
2018-08
2019-02
2019-02
2018-03
2018-07
2018-07
2014-06-05
Czytałam po jednym opowiadaniu dziennie, w sumie przez 5 dni. Po każdej historii (tak jak lubię) pozostaje wiele przemyśleń. Ogólnie według mnie cykl opowiada o potędze ludzkiego umysłu - jak wiele zależy od naszych myśli, co można sobie wmówić i jaki wpływ wspomnienia mają na nasze życie. Schmitt zaimponował mi też tym, jak potrafi świetnie wcielić się w postacie kobiece. Kolejne książki już zamówione i czekam z niecierpliwością co znów odkryję u Pana Schmitta :)
Czytałam po jednym opowiadaniu dziennie, w sumie przez 5 dni. Po każdej historii (tak jak lubię) pozostaje wiele przemyśleń. Ogólnie według mnie cykl opowiada o potędze ludzkiego umysłu - jak wiele zależy od naszych myśli, co można sobie wmówić i jaki wpływ wspomnienia mają na nasze życie. Schmitt zaimponował mi też tym, jak potrafi świetnie wcielić się w postacie kobiece....
więcej mniej Pokaż mimo toWarto przeczytać, jeśli ktoś korzysta z poradników. Niektóre pomysły bardzo ciekawe i trafne, ale fatalny przekład a amerykańskiego. Bardzo zepsuło mi to odbiór książki. Mimo dużej ilości przykładów, mało kwitesencji.
Warto przeczytać, jeśli ktoś korzysta z poradników. Niektóre pomysły bardzo ciekawe i trafne, ale fatalny przekład a amerykańskiego. Bardzo zepsuło mi to odbiór książki. Mimo dużej ilości przykładów, mało kwitesencji.
Pokaż mimo toJakoś nie dla mnie Głowacki, nie ten styl, męski charakter za którym nie przepadam - arogancki i przedmiotowy. Pierwsza moja styczność z autorem, ale nie sądzę żebyśmy się jeszcze spotkali ...
Jakoś nie dla mnie Głowacki, nie ten styl, męski charakter za którym nie przepadam - arogancki i przedmiotowy. Pierwsza moja styczność z autorem, ale nie sądzę żebyśmy się jeszcze spotkali ...
Pokaż mimo toNiestety mój ulubiony "Cień Wiatru" położył się cieniem na innych książkach tego autora. Niby książki są podobne, ale to już nie to...
Niestety mój ulubiony "Cień Wiatru" położył się cieniem na innych książkach tego autora. Niby książki są podobne, ale to już nie to...
Pokaż mimo to
Myślę że to jedna z najlepszych książek Whartona. Lubię jego styl, sposób w jaki przedstawia historię. Główny bohater we wszystkich jego książkach jest trochę podobny, co sprawia, że ma się wrażenie że dzieli się z czytelnikiem swoim życiem.
Książka którą ciężko odłożyć. Wciągająca, trochę smutna i dająca do myślenia. Przeczytałam ją już dawno a ciągle mam ją w pamięci.
Myślę że to jedna z najlepszych książek Whartona. Lubię jego styl, sposób w jaki przedstawia historię. Główny bohater we wszystkich jego książkach jest trochę podobny, co sprawia, że ma się wrażenie że dzieli się z czytelnikiem swoim życiem.
Książka którą ciężko odłożyć. Wciągająca, trochę smutna i dająca do myślenia. Przeczytałam ją już dawno a ciągle mam ją w pamięci.
Różnorodna, magiczna i przyziemna. Świetnie się czyta. Jak zwykle dużo trafnych spostrzeżeń o relacjach i charakterach, Bogu, wierze i bardzo ciekawe tło polityczne. Ciekawie czyta się również dlatego, że główny bohater nie należy do grypy tych dobrych...
Po zakończeniu pozostaje żal rozstania.
Różnorodna, magiczna i przyziemna. Świetnie się czyta. Jak zwykle dużo trafnych spostrzeżeń o relacjach i charakterach, Bogu, wierze i bardzo ciekawe tło polityczne. Ciekawie czyta się również dlatego, że główny bohater nie należy do grypy tych dobrych...
Pokaż mimo toPo zakończeniu pozostaje żal rozstania.