Książka „Wiktoria” Lucyny Olejniczak zabiera nas do kolejnego tomu o "Kobietach z ulicy Grodzkiej".
Wiktoria, córka Franciszka Bernata, wyrusza do Paryża, aby odnaleźć Filipa. Jednak nic nie idzie zgodnie z planami jakie wiązała ze spotkaniem z ukochanym. Mężczyzna zmienił adres, a rodzinna klątwa znów daje o sobie znać. Filip jest już żonaty z córką lekarza. Na swojej drodze poznaje Yvonne oraz jej brata, który odmieni jej los. Załamana Wiktoria wraca do Krakowa, gdzie przychodzi na świat jej córka Matylda.
Wybucha pierwsza wojna światowa. Na jej drodze pojawia się Antoni, który rozpala w jej sercu pewien płomień. Wiktoria wywozi swoją córkę na wieś do rodziców Filipa, gdzie łatwiej wyżywić małą z dala od głodu i chorób szerzących się w mieście, a sama ucieka w pracę, aby zapomnieć o własnych niepowodzeniach. Kiedy wojna dobiegnie końca mężczyźni zaczną wracać z frontu do domów, Wiktoria stanie przed najważniejszym wyborem w swoim życiu, ponieważ na jej progu pojawia się po czterech latach nie tylko Antoni.
Uwielbiam całą sagę, pochłaniam każdy kolejny tom z wielką satysfakcją.

Książka „Wiktoria” Lucyny Olejniczak zabiera nas do kolejnego tomu o "Kobietach z ulicy Grodzkiej".
Wiktoria, córka Franciszka Bernata, wyrusza do Paryża, aby odnaleźć Filipa. Jednak nic nie idzie zgodnie z planami jakie wiązała ze spotkaniem z ukochanym. Mężczyzna zmienił adres, a rodzinna klątwa znów daje o sobie znać. Filip jest już żonaty z córką lekarza. Na swojej...

Jestem rozczarowana kontynuacją.
Miałam nadzieję na ciekawą obyczajówkę, dostałam harlequina.
I to średniego.
Ileż można czytać o miłosnych rozmyślaniach, rozterkach infantylnej, egzaltowanej panienki... powieść dla osób szukających odmóżdżającej powieści.

Jedynym dobrym akcentem powieści jest opis miast - Paryża oraz Krakowa oraz szczegóły dotyczące technik malarstwa.
Lucyna Olejniczak zabiera czytelnika w głąb nowoczesnego, jak na dawne czasy, Paryża, w świat mody, malarstwa, przepychu. Klimatyczne, działające na wyobraźnię opisy ciągną się jednak aż do Krakowa, i czuć całą miłość autorki do tego miasta.
Całość rozczarowuje, co nie znaczy, że nie sięgnę po kolejne tomy. 🤪

Niestety powieść dość przeciętna.

Jestem rozczarowana kontynuacją.
Miałam nadzieję na ciekawą obyczajówkę, dostałam harlequina.
I to średniego.
Ileż można czytać o miłosnych rozmyślaniach, rozterkach infantylnej, egzaltowanej panienki... powieść dla osób szukających odmóżdżającej powieści.

Jedynym dobrym akcentem powieści jest opis miast - Paryża oraz Krakowa oraz szczegóły dotyczące technik malarstwa....

jak poprzednia dobrze się czyta, bez zbędnych opisów, nieco naiwna ale zachęca do dalszego czytania

jak poprzednia dobrze się czyta, bez zbędnych opisów, nieco naiwna ale zachęca do dalszego czytania

Akcja ,, Wiktorii" dzieje się pomiędzy 1912 a 1918 rokiem.
Druga część zachwyciła mnie pięknymi opisami Paryża i Le Glavier. Ale opisy nie są natrętne lecz takie subtelne, co czytelnika wprowadza w stan melancholii.
Sama akcja płynie szybko i płynnie. Super się czyta.
Jedyne co mnie drażniło to postać Wiktorii, wiecznie cudowna, pomocna i wręcz cukierkowa do granic możliwości. Jednak teraz już wiem dlaczego taka była.
Lecę czytać cz.III ,,Matylda".

Akcja ,, Wiktorii" dzieje się pomiędzy 1912 a 1918 rokiem.
Druga część zachwyciła mnie pięknymi opisami Paryża i Le Glavier. Ale opisy nie są natrętne lecz takie subtelne, co czytelnika wprowadza w stan melancholii.
Sama akcja płynie szybko i płynnie. Super się czyta.
Jedyne co mnie drażniło to postać Wiktorii, wiecznie cudowna, pomocna i wręcz cukierkowa do granic...

Początkowo pomyślałam "nie...teraz będzie szukanie się przez 250stron a później happy end", jakże zostałam wyprowadzona z tej pochopnej opinii! Autorka pięknie potrafi łączyć ludzkie losy i kreować nie jednowymiarowe postaci. Sięgam po kolejny tom!

Początkowo pomyślałam "nie...teraz będzie szukanie się przez 250stron a później happy end", jakże zostałam wyprowadzona z tej pochopnej opinii! Autorka pięknie potrafi łączyć ludzkie losy i kreować nie jednowymiarowe postaci. Sięgam po kolejny tom!

Dalsze losy Wiktorii. Bardzo ją polubiłam, mimo trudnego dzieciństwa wyrosła na wspaniałą kobietę.
Brakuje mi tutaj trochę tutaj dalszych losów bohaterów z poprzednich części, mam wrażenie, że ich losy zostały urwane, zapomniane troszkę przez autorkę.
Poza tym ciekawa.

Dalsze losy Wiktorii. Bardzo ją polubiłam, mimo trudnego dzieciństwa wyrosła na wspaniałą kobietę.
Brakuje mi tutaj trochę tutaj dalszych losów bohaterów z poprzednich części, mam wrażenie, że ich losy zostały urwane, zapomniane troszkę przez autorkę.
Poza tym ciekawa.

Moim skromnym zdaniem ten tom jest bardziej wciągający niż pierwszy. Historia tytułowej Wiktorii jest pochłaniająca. Chce się czytać dalej.

Moim skromnym zdaniem ten tom jest bardziej wciągający niż pierwszy. Historia tytułowej Wiktorii jest pochłaniająca. Chce się czytać dalej.

Saga rodzinna na bardzo dobrym poziomie. Rozterki głównej bohaterki mogą irytować ale przez to postacie są bardziej realne. Nic w życiu nie jest czarno-białe. Czasem też ludzie zakochują się w nieodpowiednich dla nich osobach i gdzieś to uczucie noszą w sercu przez całe życie.
Wiktoria po śmierci ojca jedzie do Paryża szukać miłości swojego życia. Ten wyjazd zmieni całkowicie jej życie.

Saga rodzinna na bardzo dobrym poziomie. Rozterki głównej bohaterki mogą irytować ale przez to postacie są bardziej realne. Nic w życiu nie jest czarno-białe. Czasem też ludzie zakochują się w nieodpowiednich dla nich osobach i gdzieś to uczucie noszą w sercu przez całe życie.
Wiktoria po śmierci ojca jedzie do Paryża szukać miłości swojego życia. Ten wyjazd zmieni...

Ależ wciągnęła mnie ta saga rodzinna. Z ogromną przyjemnością sięgnęłam po kolejną już książkę o kobietach związanych z ulicą Grodzką w Krakowie. I do tej pory chyba najciekawszą. Autorka pisze stylem, który czyta się lekko i szybko a lektura sprawia po prostu przyjemność. I jeszcze doskonałe odzwierciedlenie czasów, w których przyszło żyć bohaterkom. Miałam wrażenie, że przeniosłam się cz asie i przechadzam się tymi uliczkami, że mijam mieszkańców, oglądam witryny sklepów itd. I jestem ogromnie ciekaw dalszej części cyklu, po który w bibliotece jest zwyczajnie kolejka. Zachęcam do czytania.

Ależ wciągnęła mnie ta saga rodzinna. Z ogromną przyjemnością sięgnęłam po kolejną już książkę o kobietach związanych z ulicą Grodzką w Krakowie. I do tej pory chyba najciekawszą. Autorka pisze stylem, który czyta się lekko i szybko a lektura sprawia po prostu przyjemność. I jeszcze doskonałe odzwierciedlenie czasów, w których przyszło żyć bohaterkom. Miałam wrażenie, że...

Bardzo podobała mi się cała seria, od Hanki po Aleksandrę.
Pierwsza część, jedna z lepszych, epatowała ogromnym smutkiem. Dramatyzm wydarzeń, okrucieństwo i bezduszność głównej postaci, zapierała dech w piersi. Dosłownie!
Kolejne tomy nie pozwalały się nudzić. Pisarka zafundowała nam niesamowite zwroty akcji. Często bardzo zaskakujące, choć takie prawdziwe, życiowe. Złe wybory przeplatały się z chwilami radości, prawdziwa miłość z nieszczęściem.
Dzięki autorce poznaliśmy Paryż i Francję, zarówno ten sprzed około 100 lat i jak i z okresu lat 60-tych. Włochy, z pięknymi krajobrazami, ciekawostkami i co oczywiste, z ich bajecznym jedzeniem, również zostały czytelnikowi pięknie przedstawione. No i oczywiście Kraków, który był tłem niemal wszystkich wydarzeń.
Autorka dbała o emocje czytelnika, zawsze zabrała nas w najbardziej zapalne momenty historii, obie wojny, potem trudny czas komuny - demonstracje po obejrzeniu ostatniego przedstawienia Dziadów, stan wojenny, aresztowania, okrutne praktyki stosowane przez milicję w tym czasie. Ostatnie tomy poruszały też typowe problemy społeczne typu alkoholizm, przemoc domowa,
molestowanie, prześladowania, antysemityzm, donosicielstwo.
Bohaterki - kobiety - zawsze wybitnie zdolne, piękne, mądre. Może to trochę przerysowane, ale i tak to "kupiłam".
Zakończenie - zaskakująco świetne. Od razu zaczęłam się zastanawiać, czy to prawda.....
Filozoficznie na koniec napiszę, że czytając te sześć tomów bardzo jasno widać proces przemijania. Młodość mija szybko, potem przychodzą problemy dorosłego życia, pogoń dnia codziennego, następnie dojrzałość, starość i niestety śmierć. Choćbyśmy chcieli ulubionego bohatera przytrzymać przy życiu jak najdłużej - nie jest to możliwe. I on przemija. Odchodzi pozostawiając po sobie smutek i pustkę. Tak jest też w życiu. Nawet najbardziej wartościowi, najwspanialsi i najmądrzejsi ludzie w końcu odchodzą. Robią miejsce kolejnym i kolejnym pokoleniom. Potem oni przeżywają swoje troski, rozterki, radości i miłości. I oni też przeminą....

Bardzo podobała mi się cała seria, od Hanki po Aleksandrę.
Pierwsza część, jedna z lepszych, epatowała ogromnym smutkiem. Dramatyzm wydarzeń, okrucieństwo i bezduszność głównej postaci, zapierała dech w piersi. Dosłownie!
Kolejne tomy nie pozwalały się nudzić. Pisarka zafundowała nam niesamowite zwroty akcji. Często bardzo zaskakujące, choć takie prawdziwe, życiowe. Złe...