Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To zdecydowanie jedna z najbardziej przystępnych książek Olgi Tokarczuk, może dlatego, że sięga po popularny gatunek. Jak każdą świetną powieść można odczytywać ją na wielu poziomach. Autorka jak zwykle prowokuje do zastanowienia się nad otaczającą nas rzeczywistością. Główny bohater to po raz kolejny postać transgresyjna, wymykająca się temu co tylko bądź czarne bądź białe. Tematów tu co nie miara, bo oprócz wątku feministycznego mamy tu pytania o politykę, kulturę, społeczeństwo, estetykę itd. Na pewno do wielokrotnego czytania i odczytywania.

To zdecydowanie jedna z najbardziej przystępnych książek Olgi Tokarczuk, może dlatego, że sięga po popularny gatunek. Jak każdą świetną powieść można odczytywać ją na wielu poziomach. Autorka jak zwykle prowokuje do zastanowienia się nad otaczającą nas rzeczywistością. Główny bohater to po raz kolejny postać transgresyjna, wymykająca się temu co tylko bądź czarne bądź...

Niezwykle ciekawa książka. Wielki podziw wzbudza we mnie fakt, że autor w tak wielu miejscach naśladuje heksametr. Książka o poszukiwaniu tożsamości, o zazdrości, o ojcostwie i synostwie, o pragnieniu wolności, o samotności... Każda miniatura przynosi nowy punkt do rozważań. Każdy z nas może się przejrzeć w postaci Odysa, Penelopy czy Telemacha.

Niezwykle ciekawa książka. Wielki podziw wzbudza we mnie fakt, że autor w tak wielu miejscach naśladuje heksametr. Książka o poszukiwaniu tożsamości, o zazdrości, o ojcostwie i synostwie, o pragnieniu wolności, o samotności... Każda miniatura przynosi nowy punkt do rozważań. Każdy z nas może się przejrzeć w postaci Odysa, Penelopy czy Telemacha.

Jedyną zaletą tej książki jest fakt, że pokazuje spojrzenie drugiej strony na akcję Wisła, pomijając przy tym zwrócenie uwagi na fakt skomplikowanych relacji polsko-ukraińskich od czasów wojny (a nawet wcześniej). Selekcja faktów i opinie autora, moim zdaniem, zupełnie tę książkę dyskredytują - jeśli ktoś szuka tekstu obiektywnego, powinien omijać szerokim łukiem. Wszystko pokazane jest w barwach czarno-białych, co najdobitniej widać przy liście zdarzeń antyukraińskich w PL (tak jakby te antypolskie nie miały miejsca). Słowem, trudno byłoby nazwać ten reportaż rzetelnym i pozostawiającym czytelnikowi miejsce na własną ocenę faktów.

Jedyną zaletą tej książki jest fakt, że pokazuje spojrzenie drugiej strony na akcję Wisła, pomijając przy tym zwrócenie uwagi na fakt skomplikowanych relacji polsko-ukraińskich od czasów wojny (a nawet wcześniej). Selekcja faktów i opinie autora, moim zdaniem, zupełnie tę książkę dyskredytują - jeśli ktoś szuka tekstu obiektywnego, powinien omijać szerokim łukiem. Wszystko...