Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść ta nie dąży do jakiegoś spektakularnego punktu kulminacyjnego - jest raczej opisem procesu. I coś w tym naprawdę jest. W końcu tak wygląda codzienne życie.

'Pięć okien z widokiem na Szanghaj' opowiada historię pięciu osób - imigrantów, którzy próbują odnaleźć swoje miejsce w nowej, wielkomiejskiej rzeczywistości. Ich życia przeplatają się ze sobą, jednak często w nie tak oczywisty sposób.
I właśnie o tym jest ta książka - o życiu różnych osób i o tym jak postrzegają siebie nawzajem, nie znając swoich myśli, uczuć i historii. O zazdrości i pogodni za pieniądzem, a również o pozorach.

Mnie ujęło, polecam.

Powieść ta nie dąży do jakiegoś spektakularnego punktu kulminacyjnego - jest raczej opisem procesu. I coś w tym naprawdę jest. W końcu tak wygląda codzienne życie.

'Pięć okien z widokiem na Szanghaj' opowiada historię pięciu osób - imigrantów, którzy próbują odnaleźć swoje miejsce w nowej, wielkomiejskiej rzeczywistości. Ich życia przeplatają się ze sobą, jednak często w...

To co mnie uderzyło, to powtarzalność tych historii. To nie są ewenementy, które przydarzyły się jednej, dwóm osobom. Tych ludzi jest tysiące, przeżywają piekło, a działo się to zaledwie kilka lat temu. Warto przeczytać, żeby wiedzieć. Polecam

To co mnie uderzyło, to powtarzalność tych historii. To nie są ewenementy, które przydarzyły się jednej, dwóm osobom. Tych ludzi jest tysiące, przeżywają piekło, a działo się to zaledwie kilka lat temu. Warto przeczytać, żeby wiedzieć. Polecam

Urocza, zabawna, geekowa. Była mi potrzebna, żeby móc oderwać się od aktualnych problemów - i zadziałała. Jestem ogromnie ucieszona, że ukaże się jeszcze jedna książka z tego cyklu! Polecam!

Urocza, zabawna, geekowa. Była mi potrzebna, żeby móc oderwać się od aktualnych problemów - i zadziałała. Jestem ogromnie ucieszona, że ukaże się jeszcze jedna książka z tego cyklu! Polecam!

Generalnie im dalej tym lepiej, a zakończenie zachęca do przeczytania kolejnej części :).

Jeśli chodzi o część 'okołoedycyjną' - dlaczego okładka nie mogła być taka, jak w oryginalnej wersji? Tamta jest piękna!
No i z początku miałam wrażenie, że niestety wkradły się drobne błędy dotyczące np. formy czasownika. Jednak później nic już takiego nie wyłapałam.

Generalnie im dalej tym lepiej, a zakończenie zachęca do przeczytania kolejnej części :).

Jeśli chodzi o część 'okołoedycyjną' - dlaczego okładka nie mogła być taka, jak w oryginalnej wersji? Tamta jest piękna!
No i z początku miałam wrażenie, że niestety wkradły się drobne błędy dotyczące np. formy czasownika. Jednak później nic już takiego nie wyłapałam.

Książka w porządku, otwierająca oczy na to, że lekarze to też ludzie - o czym najwyraźniej zapominają nawet ich koledzy po fachu. Podobała mi się mniej, niż "Będzie bolało", brakowało tego poczucia humoru, które tak bardzo ubarwiało relacje autora. Z drugiej strony, przecież "Świąteczny dyżur" miał opisać służbę lekarską podczas tych dni, kiedy człowiek pragnie być z najbliższymi. Może mniejsza ilość zabawnych dopisków wynika właśnie z nastroju autora podczas redagowania.

Książka w porządku, otwierająca oczy na to, że lekarze to też ludzie - o czym najwyraźniej zapominają nawet ich koledzy po fachu. Podobała mi się mniej, niż "Będzie bolało", brakowało tego poczucia humoru, które tak bardzo ubarwiało relacje autora. Z drugiej strony, przecież "Świąteczny dyżur" miał opisać służbę lekarską podczas tych dni, kiedy człowiek pragnie być z...