Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każde z opowiadań Trudi Canavan jest ciekawym tekstem, który przyjemnie się czyta. Najlepszym moim zdaniem jest opowiadanie "Markietantka"- niezwykle ciekawy pomysł i akcja rozegrana w sposób, który nie wzbudza niedosytu, który zwykle towarzyszy mi po przeczytaniu jakiegokolwiek opowiadania. Natomiast tytułowe opowiadanie "Szepty Dzieci Mgły" napełnił mnie tylko i wyłącznie niedosytem i potrzebą lepszego poznania sytuacji Moim zdaniem był to ciekawy pomysł na powieść jednakże jako opowiadanie nie do końca się sprawdza

Każde z opowiadań Trudi Canavan jest ciekawym tekstem, który przyjemnie się czyta. Najlepszym moim zdaniem jest opowiadanie "Markietantka"- niezwykle ciekawy pomysł i akcja rozegrana w sposób, który nie wzbudza niedosytu, który zwykle towarzyszy mi po przeczytaniu jakiegokolwiek opowiadania. Natomiast tytułowe opowiadanie "Szepty Dzieci Mgły" napełnił mnie tylko i wyłącznie...

Niesamowita i wciągająca powieść Murakamiego ma urok, któremu trudno się oprzeć. Prosty język, z którego utkane są zdania o intrygującym znaczeniu przekazie. Tajemnica "Powietrznej poczwarki" i świata 1Q84 nie jest taką, obok której można przejść obojętnie. A gdy ktoś już się z nią zapozna, pozostaje odmieniony.

Niesamowita i wciągająca powieść Murakamiego ma urok, któremu trudno się oprzeć. Prosty język, z którego utkane są zdania o intrygującym znaczeniu przekazie. Tajemnica "Powietrznej poczwarki" i świata 1Q84 nie jest taką, obok której można przejść obojętnie. A gdy ktoś już się z nią zapozna, pozostaje odmieniony.

Świetna kontynuacja "Drogi królów", w której konflikt zaostrza się i otrzymujemy odpowiedzi na niektóre z pytań zadanych w pierwszej części. Tym razem dane jest nam poznać przeszłość Shallan która moim zdaniem jest o wiele ciekawszą postacią od Kaladina, dlatego o wiele przyjemniej było mi czytać tą część.

Świetna kontynuacja "Drogi królów", w której konflikt zaostrza się i otrzymujemy odpowiedzi na niektóre z pytań zadanych w pierwszej części. Tym razem dane jest nam poznać przeszłość Shallan która moim zdaniem jest o wiele ciekawszą postacią od Kaladina, dlatego o wiele przyjemniej było mi czytać tą część.

"Droga Królów" to niesamowite, epickie fantasy, osadzone w fantastycznie wykreowanym świecie, którego historię śledziłam z największą przyjemnością. Wszyscy bohaterowie wykreowani przez Sandersona są bardzo realistyczni i nieszablonowi. Nawet jeśli z którymś z nich się nie zgadzałam, to zawsze rozumiałam motywy ich działań. Świat przedstawiony bardzo ciekawy i dopracowany w każdym stopniu. Bardzo podoba mi się rozwiązanie autora dotyczące ról społecznych w voriniźmie i sam system magii w tym dziele. Pozycja obowiązkowa dla każdego fana fantasy.

"Droga Królów" to niesamowite, epickie fantasy, osadzone w fantastycznie wykreowanym świecie, którego historię śledziłam z największą przyjemnością. Wszyscy bohaterowie wykreowani przez Sandersona są bardzo realistyczni i nieszablonowi. Nawet jeśli z którymś z nich się nie zgadzałam, to zawsze rozumiałam motywy ich działań. Świat przedstawiony bardzo ciekawy i dopracowany w...

Autor nie bierze fantasy stuprocentowo poważnie, dzięki czemu książkę się przyjemnie czyta. Mimo tego, że główny bohater jest magiem, nie jest on niepokonanym mędrcem, z którym trudno się utożsamiać, tylko sympatycznym mieszkańcem Chicago, którego trudno nie lubić.

Autor nie bierze fantasy stuprocentowo poważnie, dzięki czemu książkę się przyjemnie czyta. Mimo tego, że główny bohater jest magiem, nie jest on niepokonanym mędrcem, z którym trudno się utożsamiać, tylko sympatycznym mieszkańcem Chicago, którego trudno nie lubić.

Tak samo niesamowita jak pierwsza cześć, tylko teraz Klaudiusz jest cesarzem.

Tak samo niesamowita jak pierwsza cześć, tylko teraz Klaudiusz jest cesarzem.

Książka bardzo ciekawa, w każdym razie dla mnie, bo jestem wieelką fanką starożytności. Jeśli o to chodzi to obraz jest odtworzony bardzo dokładnie i postaci są bardzo żywe. Miło się czyta i śledzi losy Klaudiusza.

Książka bardzo ciekawa, w każdym razie dla mnie, bo jestem wieelką fanką starożytności. Jeśli o to chodzi to obraz jest odtworzony bardzo dokładnie i postaci są bardzo żywe. Miło się czyta i śledzi losy Klaudiusza.

Niesamowita! Ciekawy pomysł i świetne wykonanie. Intrygujące ilustracje i śmieszne sytuacje. Polecam

Niesamowita! Ciekawy pomysł i świetne wykonanie. Intrygujące ilustracje i śmieszne sytuacje. Polecam

Niesamowita! Wciągająca od piątej strony do ostatniej!!

Niesamowita! Wciągająca od piątej strony do ostatniej!!

Dla osób naprawdę wkręconych niezwykle interesująca, dla innych niezbyt. Trudno przez nią przebrnąc, mimo to polecam !

Dla osób naprawdę wkręconych niezwykle interesująca, dla innych niezbyt. Trudno przez nią przebrnąc, mimo to polecam !

Niesamowita historia, która stymuluje naszą wyobraźnię. Razem z Philipem Pullmanem wchodzimy w kilka fantastycznych
Autor zrobił bardzo odważny krok,upersonifikował duszę człowieka i nazwał ją dajmonem, który ma postać zwierzęcia. Z jednej strony zazdrościmy bohaterom takiego, przyjaciela, z drugiej jednak kiedy widzimy jak Lyra spotyka ludzi bez dajmonów (np. z naszego świata) i w jaki sposób o nich opowiada, możemy je zobaczyć również jako słabość, która może dać innym przewagę.
Mi się bardzo cała seria podobała i serdecznie polecam ją każdemu.

Niesamowita historia, która stymuluje naszą wyobraźnię. Razem z Philipem Pullmanem wchodzimy w kilka fantastycznych
Autor zrobił bardzo odważny krok,upersonifikował duszę człowieka i nazwał ją dajmonem, który ma postać zwierzęcia. Z jednej strony zazdrościmy bohaterom takiego, przyjaciela, z drugiej jednak kiedy widzimy jak Lyra spotyka ludzi bez dajmonów (np. z naszego...