Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna książka, którą trzeba czytać wolno. Zresztą, jak mawiał św. Ignacy, "nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadowala i nasyca duszę". A jest co smakować. Autor zaprasza, aby skonfrontować się z własnym niepokojem o przyszłość, ale i lękiem przed miłością. "Czy Bóg się spóźnia na spotkanie z człowiekiem? Czy to może człowiek się spóźnia? Czy spóźniamy się, by spotkać się ze sobą nawzajem?". Zachęca, aby nie bać się wołać do Boga o swoich oczekiwaniach, pragnieniach, rozczarowaniu. Pokazuje Boga, który umiłował do końca, ale który nie zniewala człowieka Swoją miłością, a wręcz jest Wielkim Oczekującym - oczekującym nie tylko na powrót wielkich grzeszników, ale może przede wszystkim letnich chrześcijan... Autor zwraca też uwagę na istniejący w człowieku zarówno ogromny (choć nieraz skrywany) głód miłości, jak i lęk przed tym, aby kochać, a w związku z tym zostać zranionym. Dlatego sytuacje kryzysowe mają niejednokrotnie ukryty sens: "Jezus chce nas wyrwać z tego martwego punktu, pozornie bezpiecznego miejsca, w którym chroniąc się przed miłością, umieramy bez miłości. Dlatego, gdy my umieramy bez miłości, Jezus umiera z miłości!I to jest radykalna odpowiedź Boga, skierowana do człowieka".
"Tajemnica całej historii zbawienia mówi nam, że miłość przychodzi, choć po ludzku często niezrozumiale spóźniona. Bo trudno jest rozpoznać w ludzkich historiach Bożą miłość (...). Złożyć w logiczną całość nasze życie z obecnym i ukrytym w nim Bogiem to bardzo trudne zadanie. Jedno jednak jest pewne: Bóg się rodzi pośród nas".

Kolejna książka, którą trzeba czytać wolno. Zresztą, jak mawiał św. Ignacy, "nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadowala i nasyca duszę". A jest co smakować. Autor zaprasza, aby skonfrontować się z własnym niepokojem o przyszłość, ale i lękiem przed miłością. "Czy Bóg się spóźnia na spotkanie z człowiekiem? Czy to może człowiek się spóźnia?...

Bardzo dobry podręcznik

Bardzo dobry podręcznik

św. Teresa bez lukru, szczera do bólu, ucząca wiary w doświadczeniu ciemności i cierpienia.

św. Teresa bez lukru, szczera do bólu, ucząca wiary w doświadczeniu ciemności i cierpienia.

I jak tu nie polubić św. Jana Marii Vianneya? :)

I jak tu nie polubić św. Jana Marii Vianneya? :)

Droga wiary... Piękna książka.

Droga wiary... Piękna książka.

Do książki można wracać i wracać... Niezwykle mądra kobieta... A jak się człowiek przy okazji duchowo wzmocni!

Do książki można wracać i wracać... Niezwykle mądra kobieta... A jak się człowiek przy okazji duchowo wzmocni!

O świętym Józefie - piękne!

O świętym Józefie - piękne!

Cudowna, genialna kobieta...
A stylizacja na język epoki mi akurat nie przeszkadza.

Cudowna, genialna kobieta...
A stylizacja na język epoki mi akurat nie przeszkadza.

Dostałam ją w prezencie i przeczytałam jednym tchem. Więcej takich prezentów :)

Dostałam ją w prezencie i przeczytałam jednym tchem. Więcej takich prezentów :)

Genialne obserwacje, malarskie opisy... kto teraz tak pisze?

Genialne obserwacje, malarskie opisy... kto teraz tak pisze?

Staroć, ale przyjemny w czytaniu.

Staroć, ale przyjemny w czytaniu.

Po przeczytaniu tej książki ojciec Wyszyński (bo tak go nazywali przyjaciele) stał się jednym z moich ulubionych świętych. Nieważne, że jeszcze nie było beatyfikacji.

Po przeczytaniu tej książki ojciec Wyszyński (bo tak go nazywali przyjaciele) stał się jednym z moich ulubionych świętych. Nieważne, że jeszcze nie było beatyfikacji.

Otwiera oczy...

Otwiera oczy...

ks. Orzechowski - jak zwykle konkretnie i na temat :)

ks. Orzechowski - jak zwykle konkretnie i na temat :)

Jego opinia nieraz do mnie wraca: kiedy się robi coś z miłością, tworzy się piękne rzeczy.

Jego opinia nieraz do mnie wraca: kiedy się robi coś z miłością, tworzy się piękne rzeczy.

Trudna historia... ale piękna święta!

Trudna historia... ale piękna święta!

Piękne... lubię takich Bożych szaleńców :)

Piękne... lubię takich Bożych szaleńców :)