Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czegoś mi w niej brakowało.

Czegoś mi w niej brakowało.

Gdy już zaczęłam ją czytać to nie mogłam przestać. Nie mówiąc o tym, że była 2 w nocy i gdy dotarłam do ostatniej strony zaczęło robić się jasno.
Lubię książki tej autorki, ponieważ rzadko owija w bawełnę pewne sprawy. Na przykład seksualność nastolatków. Rzadko kiedy się z tym spotykam, a ona pisze o tym tak, że jest to naturalna rzecz. Historia sama w sobie była naprawdę ciekawa. Jennifer Echols tworzy typ bohaterki, która nie okazuje na zewnątrz swoich uczuć, a nawet rzadko o nich czytamy jako "jej myśli". Po jakimś czasie, w dość niespodziewany sposób dowiadujemy się jakiś strasznych rzeczy czy przeżyć i ciężko nam uwierzyć, że TA dziewczyna przeżyła TAKIE rzeczy.


Mogę przyczepić się do jednej rzeczy, ale to może osobiste spostrzeżenie. Zachowanie bohaterki często było dla mnie zbyt wulgarne i mimo iż akceptuję otwartość seksualną to nie rozumiałam jej czynów. Może jest na to jakieś psychologiczne wytłumaczenie, albo nie jestem tego typu dziewczyną?

W każdym bądź razie naprawdę ciekawa. Ostatecznie czegoś się uczymy. ONA czegoś się nauczyła i dowiodła o tym na końcu.


Johnafter był naprawdę fajny.
"nie dotykaj mnie, gdy jestem w mundurze!" ahhh... ekhm.

Polecam.

Gdy już zaczęłam ją czytać to nie mogłam przestać. Nie mówiąc o tym, że była 2 w nocy i gdy dotarłam do ostatniej strony zaczęło robić się jasno.
Lubię książki tej autorki, ponieważ rzadko owija w bawełnę pewne sprawy. Na przykład seksualność nastolatków. Rzadko kiedy się z tym spotykam, a ona pisze o tym tak, że jest to naturalna rzecz. Historia sama w sobie była naprawdę...