Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Elżbieta Cherezińska swoją powieścią chce oddać cześć „żołnierzom wyklętym”, choć jak tłumaczy wolałaby nazwać ich „nieugiętymi”. W najtrudniejszym bowiem dla Polski momencie, postanowili nie poddać się nikomu. Co ważne, uczynili to w sposób rozsądny i przemyślany, przyświecał im jeden cel: ocalić jak najwięcej młodych ludzi, dla przyszłej Polski, w której odrodzenie ani przez chwilę nie zwątpili.
Akcja powieści rozpoczyna się wraz z początkami wojny, kiedy to następuje wszechobecny chaos , przepychanki polityczne oraz zawieszenie w oczekiwaniu na pomoc aliantów. Każde stronnictwo i partia pragną ugrać jak najwięcej dla siebie, nie potrafiąc zjednoczyć sił i postawić na pierwszym miejscu dobra ojczyzny. Tło historyczne zostało u Cherezińskiej nakreślone z rozmachem, jednak to nie wojna jest głównym bohaterem książki, nie jest nią także sama Brygada Świętokrzyska. Na pierwszy plan wysuwają się bowiem postacie, pojedyncze jednostki które ją tworzyły. W poszczególnych rozdziałach poznajemy trudy ich codziennego życia, zimowe warunki życia w lesie, często doskwierający, głód, porachunki między poszczególnymi ugrupowaniami. Cherezińska kreśli sylwetki swoich bohaterów w taki sposób, że czytając książkę nie mamy wątpliwości że są one prawdziwe. Co więcej, nie widzimy w nich tylko i wyłącznie żołnierzy, ale zwykłych ludzi, którzy tak jak my nie są w pełni kryształowi, mają swoje wady, pragną kochać i żyć. Mimo tego wiemy, że nie mamy tu do czynienia ze zwykłymi ludźmi, czytając powieść mamy do nich szacunek a także jesteśmy w stanie wybaczyć im drobne przewinienia, mając przed oczami ich patriotyzm i oddanie ojczyźnie.
To co on pierwszych stron urzeka czytelnika to porywająca narracja , pozbawiona tak często spotykanego w powieściach historycznych zbędnego patosu. Dynamika powieści sprawia, że trudno oderwać się od czytania, książka momentami przypomina dobry film lub serial wojenny. Autorka , mimo trudnego tematu, przemyca do akcji sporą dawkę humoru. Wykorzystuje go jednak w sposób bardzo umiejętny, nie jest to humor nachalny ani rażący. Jak mówi sama autorka: „w Legionie nie opowiadam o stalinowskich katowniach. Nie szafuję „Ojczyzną„. Dla moich bohaterów to słowo ma jedno konkretne znaczenie i dowodzą go swoim życiem. (...) Nie znajdziecie w tej książce zbyt wielu łzawych scen. Mam nadzieję, że często będziecie się śmiali. I bawcie się bez zawstydzenia. Nie wiem jak Wy, ale ja uważam, że Ojczyzna to coś radosnego”.
„Legion” to w moim odczucia książka nie tylko ciekawa, ale także potrzebna. Pokazuje bowiem ten fragment historii naszego kraju, który wciąż pozostaje białą plamą. Wielu Polaków nie wie kim byli tytułowi żołnierze a ich działalność wzbudza wciąż kontrowersje i jest niejednoznacznie oceniania przez historyków. Wartość tej książki jest moim zdaniem ogromna, szczególnie w czasach kiedy patriotyczne wzorce są coraz bardziej zatracane. Nieustępliwość w dążeniu do celu i odwaga to cechy ważne, które nie przemijają, a przynajmniej nie powinny przemijać z biegiem czasu. Warto przeczytać zatem tę powieść i zastanowić się ile odwagi mamy w sobie współcześnie i co znaczą dziś dla nas wartości, które przyświecały tamtym ludziom. Jak postąpilibyśmy w obliczu podobnego zagrożenia?

Elżbieta Cherezińska swoją powieścią chce oddać cześć „żołnierzom wyklętym”, choć jak tłumaczy wolałaby nazwać ich „nieugiętymi”. W najtrudniejszym bowiem dla Polski momencie, postanowili nie poddać się nikomu. Co ważne, uczynili to w sposób rozsądny i przemyślany, przyświecał im jeden cel: ocalić jak najwięcej młodych ludzi, dla przyszłej Polski, w której odrodzenie ani...

Magiczna i na pewno nie tylko młodzieży się spodoba :)

Magiczna i na pewno nie tylko młodzieży się spodoba :)

Urzekła mnie..od początku do końca. Doktor Ravic jest moim niedoścignionym ideałem. Takich mężczyzn jest mało w dzisiejszych czasach.. w każdych czasach. Poza tym "Łuk Triumfalny" skończyłam czytać 1 września, nie wiem jakie to ma znaczenia, ale poczułam się jakoś tak bliżej tego wszystkiego.
http://ormoczuwa.blogspot.com/2012/09/erich-maria-remarque-uk-triumfalny.html

Urzekła mnie..od początku do końca. Doktor Ravic jest moim niedoścignionym ideałem. Takich mężczyzn jest mało w dzisiejszych czasach.. w każdych czasach. Poza tym "Łuk Triumfalny" skończyłam czytać 1 września, nie wiem jakie to ma znaczenia, ale poczułam się jakoś tak bliżej tego wszystkiego.
http://ormoczuwa.blogspot.com/2012/09/erich-maria-remarque-uk-triumfalny.html

"Tylko razem z córką" to jedna z takich książek, które czyta się z zapartym tchem, byle tylko jak najszybciej dotrzeć do szczęśliwego (mamy taką upartą nadzieję) zakończenia. Tak też było w moim przypadku. Wiedząc, że historia jest prawdziwa jeszcze bardziej wczuwamy się w rolę cierpiącej matki i przeżywamy z nią wszystkie trudne chwile. A tych z pewnością nie było mało. Dzięki tej książce nieświadomi, lub świadomi ale nie do końca, mogą poznać brutalne realia miejsca, które przecież istnieje obok nas. Nie jest odległą planetą w kosmosie, należy do cywilizowanego świata a mimo to rządzi się własnymi prawami. Co gorsza my, nie możemy nic na to poradzić. Temat trudny i bolesny, ale prawdziwy i co najważniejsze warto i trzeba nam go poruszać. Polecam tę książkę wszystkim.

"Tylko razem z córką" to jedna z takich książek, które czyta się z zapartym tchem, byle tylko jak najszybciej dotrzeć do szczęśliwego (mamy taką upartą nadzieję) zakończenia. Tak też było w moim przypadku. Wiedząc, że historia jest prawdziwa jeszcze bardziej wczuwamy się w rolę cierpiącej matki i przeżywamy z nią wszystkie trudne chwile. A tych z pewnością nie było mało....

Zdecydowanie dobra książka. Trzyma w napięciu, zaskakuje i długo nie pozwala o sobie zapomnieć, godna polecenia.

Zdecydowanie dobra książka. Trzyma w napięciu, zaskakuje i długo nie pozwala o sobie zapomnieć, godna polecenia.

Bardzo mi się podobała. Zapowiadała się lekko i przyjemnie a jak się później okazało wzruszeń też było co niemiara. Polecam

Bardzo mi się podobała. Zapowiadała się lekko i przyjemnie a jak się później okazało wzruszeń też było co niemiara. Polecam

Książka ma w sobie wszystko, co dobry thriller mieć powinien. Stopniowo budowane napięcia, niespodziewane zwroty akcji. Nic nie zastąpi czytania takich pozycji późnym wieczorem przy świetle lampki, emocje niezwykłe.

Książka ma w sobie wszystko, co dobry thriller mieć powinien. Stopniowo budowane napięcia, niespodziewane zwroty akcji. Nic nie zastąpi czytania takich pozycji późnym wieczorem przy świetle lampki, emocje niezwykłe.

Już dawno żadna książka nie zrobiła na mnie takiego wrażenia! Jest nietuzinkowa, niebanalna i niespotykana a mimo to wzruszająca. Kupiłam ją całkiem przypadkowo, w dodatku za grosze, z pewnością jeszcze nie raz do niej powrócę. Polecam!

Już dawno żadna książka nie zrobiła na mnie takiego wrażenia! Jest nietuzinkowa, niebanalna i niespotykana a mimo to wzruszająca. Kupiłam ją całkiem przypadkowo, w dodatku za grosze, z pewnością jeszcze nie raz do niej powrócę. Polecam!

Niestety nie było mi dane zrozumieć fenomenu "Miłości.." choć uporczywie próbowałam i wczytywałam się po kilka razy w jedno zdanie. O gustach się nie dyskutuje i mam wrażenie, że jeśli chodzi o tą książkę to można się w niej albo zakochać albo tak jak ja zupełnie jej nie przyjąć.

Niestety nie było mi dane zrozumieć fenomenu "Miłości.." choć uporczywie próbowałam i wczytywałam się po kilka razy w jedno zdanie. O gustach się nie dyskutuje i mam wrażenie, że jeśli chodzi o tą książkę to można się w niej albo zakochać albo tak jak ja zupełnie jej nie przyjąć.

Światło i cień to niezwykła opowieść o krótkim, ale jakże pięknym życiu upośledzonej dziewczynki. To niezwykłe, że ta książka w tak małym stopniu wywołuje naturalne przecież poczucie litości i współczucia. Osobiście czułam przede wszystkim podziw dla obdarzonej ogromną siłą matki i całej rodziny Sofie. Książka wywołuje ogrom emocji i zdumienie nad tym jak piękne i normalne może być życie osoby chorej. Przede wszystkim jednak skłania do refleksji i uczy.. uczy pokory, zrozumienia, tolerancji i tego, że mimo wielu różnic wszyscy jesteśmy tacy sami i wszyscy mamy takie samo niezmienne prawo do szczęścia a nade wszystko na życia.

Światło i cień to niezwykła opowieść o krótkim, ale jakże pięknym życiu upośledzonej dziewczynki. To niezwykłe, że ta książka w tak małym stopniu wywołuje naturalne przecież poczucie litości i współczucia. Osobiście czułam przede wszystkim podziw dla obdarzonej ogromną siłą matki i całej rodziny Sofie. Książka wywołuje ogrom emocji i zdumienie nad tym jak piękne i normalne...

Myślę, że źle zrobiłam rozpoczynając przygodę z Kingiem od "Desperacji". Powiem szczerze, że nastawiałam się na coś dużo, dużo lepszego zważywszy na ogromną popularność autora. Z początku książka zapowiadała się naprawdę obiecująco, jednak z biegiem akcji było chyba tylko coraz gorzej. Mam dziwne wrażenie, że King nie sprostał wyzwaniu, jakie postawił sobie na początku tej książki. W horrorach i thrillerach lubię najbardziej poczucie grozy jakie towarzyszy mi podczas wieczornego czytania, kiedy boję się przewrócić strony. W tym przypadku niczego takiego nie doświadczyłam. Mimo to nie zniechęcam się tak łatwo i mam zamiar przeczytać jeszcze co najmniej kilka książek Kinga.

Myślę, że źle zrobiłam rozpoczynając przygodę z Kingiem od "Desperacji". Powiem szczerze, że nastawiałam się na coś dużo, dużo lepszego zważywszy na ogromną popularność autora. Z początku książka zapowiadała się naprawdę obiecująco, jednak z biegiem akcji było chyba tylko coraz gorzej. Mam dziwne wrażenie, że King nie sprostał wyzwaniu, jakie postawił sobie na początku tej...

Naprawdę dobra książka o poszukiwaniu swojej tożsamości, prawdy o samym sobie oraz własnego miejsca na Ziemi. Czytając możemy poznać ciekawą kulturę Indii, panujące tam zwyczaje oraz porównać je z tym, z czym stykamy się na co dzień.Ponadto pozwala głębiej zrozumieć proces adopcji, nie tylko jako szczęścia dla rodziny, ale też ogromnego wyzwania. Polecam :

Naprawdę dobra książka o poszukiwaniu swojej tożsamości, prawdy o samym sobie oraz własnego miejsca na Ziemi. Czytając możemy poznać ciekawą kulturę Indii, panujące tam zwyczaje oraz porównać je z tym, z czym stykamy się na co dzień.Ponadto pozwala głębiej zrozumieć proces adopcji, nie tylko jako szczęścia dla rodziny, ale też ogromnego wyzwania. Polecam :

Bardzo ciepła książka, którą czyta się naprawdę z przyjemnością. Zmusza nas do zastanowienia się nad sobą, swoim życiem oraz relacjami z innymi ludźmi. Przede wszystkim jednak uczy, że nigdy nie jest za późno, aby odnaleźć swoje miejsce na Ziemi. "Pamiętaj liczy się tylko miłość. Każdego dnia będziesz popełniała błędy, jednak w jakiś sposób miłość zawsze znajduje sposób, by naprawić je wszystkie. Zmywa je niczym fala, która wygładza zmarszczki na plaży i każdego dnia pozwala żyć na nowo". I ta książka, obojętnie jak abstrakcyjne i naiwne by się to wydawało, pozwala nam wierzyć, że tak właśnie jest.

Bardzo ciepła książka, którą czyta się naprawdę z przyjemnością. Zmusza nas do zastanowienia się nad sobą, swoim życiem oraz relacjami z innymi ludźmi. Przede wszystkim jednak uczy, że nigdy nie jest za późno, aby odnaleźć swoje miejsce na Ziemi. "Pamiętaj liczy się tylko miłość. Każdego dnia będziesz popełniała błędy, jednak w jakiś sposób miłość zawsze znajduje sposób, by...

Ta książka jest obciążona takimi pokładami melancholii, że myślałam o niej jeszcze długo, długo po tym jak skończyłam czytać i nie mogłam wyrzucić jej z głowy. Historia jest smutna i piękna zarazem.

Ta książka jest obciążona takimi pokładami melancholii, że myślałam o niej jeszcze długo, długo po tym jak skończyłam czytać i nie mogłam wyrzucić jej z głowy. Historia jest smutna i piękna zarazem.

Myślę, że jest to książka, którą warto przeczytać chociażby po to, aby poznać świat inny od tego, do którego przywykliśmy. Jednak nam, współczesnym czytelnikom, żyjącym nie dość, że w innych czasach to jeszcze totalnie innej kulturze nie będzie dane tego świata zrozumieć. Chyba właśnie dlatego ta książka tak bardzo szokuje i porusza. Pozwala dotknąć pewnej nieznanej nam sfery życia i pozostawia nas z mnóstwem pytań, na które odpowiedzi pewnie nie odnajdziemy właściwej odpowiedzi.

Myślę, że jest to książka, którą warto przeczytać chociażby po to, aby poznać świat inny od tego, do którego przywykliśmy. Jednak nam, współczesnym czytelnikom, żyjącym nie dość, że w innych czasach to jeszcze totalnie innej kulturze nie będzie dane tego świata zrozumieć. Chyba właśnie dlatego ta książka tak bardzo szokuje i porusza. Pozwala dotknąć pewnej nieznanej nam...

Na początku historia wydawała mi się banalna, tkliwa i przede wszystkim przewidywalna dlatego pierwsze kilkadziesiąt stron naprawdę mnie znudziło. Z czasem akcja się jednak rozwinęła i czytało się coraz przyjemniej. Muszę przyznać, że listy pisane przez żonę Alexa nawet trochę mnie wzruszyły. Od jakiejś połowy, książkę czytałam już z zapartym tchem. Także wrażenia po przeczytaniu mam jak najbardziej pozytywne.

Na początku historia wydawała mi się banalna, tkliwa i przede wszystkim przewidywalna dlatego pierwsze kilkadziesiąt stron naprawdę mnie znudziło. Z czasem akcja się jednak rozwinęła i czytało się coraz przyjemniej. Muszę przyznać, że listy pisane przez żonę Alexa nawet trochę mnie wzruszyły. Od jakiejś połowy, książkę czytałam już z zapartym tchem. Także wrażenia po...

Książka wywarła na mnie mega duże wrażenie. Po pierwsze ze względu na pierwszoosobową, poruszającą narrację kilkuletniego chłopca. Jego postawa wywołała we mnie nie tylko ogromne współczucie, ale i podziw. Książkę czytałam z zapartym tchem, z wielką ciekawością kolejnych losów tej rodziny. Z pewnością jest to pozycja warta przeczytania. Daje do myślenia i jeśli ktoś uważa swoje dzieciństwo za niezbyt udane po tej lekturze może radykalnie zmienić zdanie.

Książka wywarła na mnie mega duże wrażenie. Po pierwsze ze względu na pierwszoosobową, poruszającą narrację kilkuletniego chłopca. Jego postawa wywołała we mnie nie tylko ogromne współczucie, ale i podziw. Książkę czytałam z zapartym tchem, z wielką ciekawością kolejnych losów tej rodziny. Z pewnością jest to pozycja warta przeczytania. Daje do myślenia i jeśli ktoś uważa...

Żadna, absolutnie żadna książka nie zrobiła tyle dla mojej wyobraźni co "Ania z Zielonego Wzgórza". Uwielbiałam wszystkie części o losach Ani, zresztą uwielbiam je do dziś. Jestem pewna, że jeśli będę miała w przyszłości córkę dam jej do przeczytania "Anię.." :)

Żadna, absolutnie żadna książka nie zrobiła tyle dla mojej wyobraźni co "Ania z Zielonego Wzgórza". Uwielbiałam wszystkie części o losach Ani, zresztą uwielbiam je do dziś. Jestem pewna, że jeśli będę miała w przyszłości córkę dam jej do przeczytania "Anię.." :)

Zakończenie rzeczywiście nieprzewidywalne, to na plus. Jednak momentami nudziłam się i chciałam już przekartkować do końca i poznać rozwiązanie.

Zakończenie rzeczywiście nieprzewidywalne, to na plus. Jednak momentami nudziłam się i chciałam już przekartkować do końca i poznać rozwiązanie.

To pierwsza książka Cobena jaką przeczytałam. Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem, takiego rozwiązania z pewnością się nie spodziewałam. Przeczytałam bardzo szybko, gdyż ciekawość poznania zakończenia tej książki jest ogromna. Na pewno sięgnę po inne pozycje tego autora!

To pierwsza książka Cobena jaką przeczytałam. Muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem, takiego rozwiązania z pewnością się nie spodziewałam. Przeczytałam bardzo szybko, gdyż ciekawość poznania zakończenia tej książki jest ogromna. Na pewno sięgnę po inne pozycje tego autora!