Nie spodziewałam się tego, ale stęskniłam się za Uhtredem i jego przygodami mocniej niż mogłam przypuszczać po przeczytaniu tomu pierwszego. „Zwiastun burzy” podobał mi się chyba nawet bardziej od „Ostatniego królestwa” i jak raz zaczęłam czytać, prawie nie mogłam się oderwać, co dało mi mnóstwo frajdy.

Wszystko to wynika chyba z tego, że główny bohater zaczyna trochę lepiej rozumieć sam siebie, więc ja – czytelniczka też jestem w stanie lepiej go zrozumieć. Prawda, Uhtred nadal się miota, a niektóre jego decyzje mi się nie podobają, jednak mam wrażenie, że już wie, w którym mniej więcej kierunku powinno zmierzać jego życie.

Uhtred jest coraz lepiej wykreowany, za to król Alfred wiele traci w tym tomie i jego postać została trochę spłycona. To małe potknięcie autora czy celowy zabieg, który ma poprowadzić do jakiejś spektakularnej metamorfozy? Zaraz się przekonam, ponieważ już łapię za tom kolejny! Bo mam ochotę kontynuować znajomość z Uhtredem i Duńczykami :)

Nie spodziewałam się tego, ale stęskniłam się za Uhtredem i jego przygodami mocniej niż mogłam przypuszczać po przeczytaniu tomu pierwszego. „Zwiastun burzy” podobał mi się chyba nawet bardziej od „Ostatniego królestwa” i jak raz zaczęłam czytać, prawie nie mogłam się oderwać, co dało mi mnóstwo frajdy.

Wszystko to wynika chyba z tego, że główny bohater zaczyna trochę...